آغاز غیبت صغری: تفاوت میان نسخه‌ها

بر اساس آنچه نزد [[شیعیان]] مشهور است، [[حضرت مهدی]] {{ع}} در سال ۲۵۵ هجری قمری دیده به [[جهان]] گشود و [[امام عسکری|امام حسن عسکری]] {{ع}} هم در هشتم ربيع المولود سال ۲۶۰ قمری به [[شهادت]] رسید. درباره مبدأ [[غیبت]] [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} دو نظر وجود دارد که هر کدام از زاویه‌ای خاص به مطلب می‌نگرد. [[شیخ مفید]]، [[غیبت صغری]] را از بدو [[تولد]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} می‌داند و جمعی از لحظه [[شهادت]] پدر. بنابراین، مدت [[غیبت صغرا]] حداکثر ۷۴ و حداقل ۶۹ سال و چند ماه خواهد بود. آنان که مبدأ [[غیبت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} را لحظه تولد می‌دانند، به تولد مخفيانه [[حضرت]] {{ع}} توجه دارند، نه آغاز امامتش. بر اساس این نظر، [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} حتی پیش از [[امامت]] نیز در [[غیبت]] به سر می‌برد و جز با [[خواص]] [[شیعیان]] با کسی ارتباط برقرار نمی‌ساخت. جمعی که مبدأ [[غیبت]] [[امام]] {{ع}} را لحظه [[شهادت]] پدر گران قدرش می‌دانند، به آغاز امامتش [[عنایت]] دارند. بنابراین، [[اختلاف]] این دو اساسی نیست. برای جمع هر دو نظر می‌توان زندگان [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} را به پنج مرحله تقسیم کرد:  

# دوران [[اختفا]]<ref> به کارگیری واژه «اختفا» به جای «غیبت» بدان سبب است که [[غیبت]] به زمان [[امامت]] نسبت داده شود</ref>([[تولد]] تا آغاز [[امامت]]؛ پانزدهم [[شعبان]] ۲۵۵ ـ [[ربیع الاول]] ۲۶۰ق)

# دوران [[غیبت صغری]] (از هشتم [[ربیع الاول]] ۲۶۰ ـ ۳۲۹ق)؛

# دوران [[غیبت کبری]] (از ۳۲۹ق)؛

با توجه به دوران اختفای [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} در دوران پدر گران قدرش، می‌توان مکان [[غیبت]] ایشان را [[سامرا]] دانست؛ البته مشخص نیست [[حضرت مهدی]] {{ع}} در تمام دوران [[حیات]] پدر در [[سامرا]] و در خانه پدری به سر برده است. برخی [[روایات]] نشان می‌دهد، ایشان نیز همانند [[حضرت موسی]] {{ع}} از مادر و پدر دور بوده است. پس از [[شهادت]] [[امام عسکری|امام حسن عسکری]] {{ع}}، مأموران، خانه [[امام]] را تفتیش کردند، ولی ردپایی از [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} نیافتند. [[حضرت مهدی]] {{ع}} بر پیکر پدر ارجمندش [[نماز]] گزارد و دیگر بار ناپدید شد. آنچه به [[سرداب]] [[غیبت]] مشهور شده است، به [[غیبت]] [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} و ناپدید شدنش در [[سرداب]] ارتباط ندارد و از ساخته‌های [[دشمنان]] [[شیعه]] به شمار می‌آید. البته در این باره روایتی مجهول السند وجود دارد و چنانچه دارای اعتبار تاریخی باشد، می تواند نشان بدهد که حضرت بی آنکه دیده شود از [[سرداب]] بیرون آمده است<ref> محمد صدر، تاریخ غیبت صغرا، ص ۳۳</ref>. با توجه به مشخص نبودن چهره و نام [[حضرت مهدی]] {{ع}} برای [[مردم]] و ماموران [[خلیفه]]، بسیار طبیعی و منطقی است که [[امام]] به راحتی ناپدید شده باشد، زیرا ماموران و [[مردم]] عادی او را نمی‌شناختند. کسانی که پس از [[وفات]] [[امام عسکری|امام حسن عسکری]] {{ع}} با [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} یا نماینده‌اش [[ملاقات]] داشته‌اند، در شهر [[سامرا]] یا اطراف آن امانت‌های خود را تحویل دادند و به وطن بازگشتند<ref>همان، ص ۳۱۶-۳۴۳.</ref>.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[غیبت حضرت مهدی (مقاله)|غیبت حضرت مهدی]]، ص۱۵۹ – ۱۶۱؛ [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۳۲۶.</ref>