←آشنایی اجمالی
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[احمد بن عمرو الدهقان]] در سند دو [[روایت]] [[تفسیر کنز الدقائق]]، به نقل از کتاب [[تأویل الآیات الظاهرة]] واقع شده است؛ از جمله: | [[احمد بن عمرو الدهقان]] در سند دو [[روایت]] [[تفسیر کنز الدقائق]]، به نقل از کتاب [[تأویل الآیات الظاهرة]] واقع شده است؛ از جمله: | ||
{{متن حدیث|فی شرح الآیات الباهرة: قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ الْعَبَّاسِ رَحِمَهُ اللَّهُ حَدَّثَنَا سَهْلُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارُ<ref>نام راوی در امالی شیخ طوسی به صورت «محمد بن حسن بن سهل العطار»، و در شواهد التنزیل «محمد بن سهل» آمده است؛ الأمالی (طوسی)، ص۱۸۵، ح۳۰۹؛ شواهد التنزیل، ج۲، ص۳۳۱، ح۹۷۲.</ref> عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَمْرٍو الدِّهْقَانِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ كَثِيرٍ عَنْ عَاصِمِ بْنِ كُلَيْبٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ: إِنَّ رَجُلًا جَاءَ إِلَى النَّبِيِّ{{صل}} فَشَكَا إِلَيْهِ الْجُوعَ فَبَعَثَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} إِلَى بُيُوتِ أَزْوَاجِهِ فَقُلْنَ مَا عِنْدَنَا إِلَّا الْمَاءُ. فَقَالَ{{صل}} مَنْ لِهَذَا الرَّجُلِ اللَّيْلَةَ فَقَالَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ{{ع}} أَنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ فَأَتَى إِلَى فَاطِمَةَ{{س}} فَأَعْلَمَهَا فَقَالَتْ مَا عِنْدَنَا إِلَّا قُوتُ الصِّبْيَةِ وَ لَكِنَّا نُؤْثِرُ بِهِ ضَيْفَنَا. فَقَالَ عَلِيٌّ{{ع}} نَوِّمِي الصِّبْيَةَ وَ أَطْفِئِي السِّرَاجَ فَلَمَّا أَصْبَحَ غَدَا عَلَى رَسُولِ اللَّهِ{{صل}} فَنَزَلَتْ هَذِهِ الْآيَةُ {{متن قرآن|وَيُؤْثِرُونَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ وَمَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ}}<ref>«و (آنان را) بر خویش برمی‌گزینند هر چند خود نیازمند باشند. و کسانی که از آزمندی جان خویش در امانند، رستگارند» سوره حشر، آیه ۹.</ref>.<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۱۳، ص۱۸۲ - ۱۸۳، به نقل از: تأویل الآیات الظاهرة، ص۶۵۳.</ref> | {{متن حدیث|فی شرح الآیات الباهرة: قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ الْعَبَّاسِ رَحِمَهُ اللَّهُ حَدَّثَنَا سَهْلُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارُ<ref>نام راوی در امالی شیخ طوسی به صورت «محمد بن حسن بن سهل العطار»، و در شواهد التنزیل «محمد بن سهل» آمده است؛ الأمالی (طوسی)، ص۱۸۵، ح۳۰۹؛ شواهد التنزیل، ج۲، ص۳۳۱، ح۹۷۲.</ref> عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَمْرٍو الدِّهْقَانِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ كَثِيرٍ عَنْ عَاصِمِ بْنِ كُلَيْبٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ: إِنَّ رَجُلًا جَاءَ إِلَى النَّبِيِّ{{صل}} فَشَكَا إِلَيْهِ الْجُوعَ فَبَعَثَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} إِلَى بُيُوتِ أَزْوَاجِهِ فَقُلْنَ مَا عِنْدَنَا إِلَّا الْمَاءُ. فَقَالَ{{صل}} مَنْ لِهَذَا الرَّجُلِ اللَّيْلَةَ فَقَالَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ{{ع}} أَنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ فَأَتَى إِلَى فَاطِمَةَ{{س}} فَأَعْلَمَهَا فَقَالَتْ مَا عِنْدَنَا إِلَّا قُوتُ الصِّبْيَةِ وَ لَكِنَّا نُؤْثِرُ بِهِ ضَيْفَنَا. فَقَالَ عَلِيٌّ{{ع}} نَوِّمِي الصِّبْيَةَ وَ أَطْفِئِي السِّرَاجَ فَلَمَّا أَصْبَحَ غَدَا عَلَى رَسُولِ اللَّهِ{{صل}} فَنَزَلَتْ هَذِهِ الْآيَةُ {{متن قرآن|وَيُؤْثِرُونَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ وَمَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ}}}}<ref>«و (آنان را) بر خویش برمی‌گزینند هر چند خود نیازمند باشند. و کسانی که از آزمندی جان خویش در امانند، رستگارند» سوره حشر، آیه ۹.</ref>.<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۱۳، ص۱۸۲ - ۱۸۳، به نقل از: تأویل الآیات الظاهرة، ص۶۵۳.</ref> | ||
از آنجا که [[راوی]] و مروی عنه عنوان مزبور، با عنوان [[احمد بن عمر دهقان]] (عنوان پیشین)، یکی است، احتمال تصحیف در نام راوی داده می‌شود؛ زیرا در کتب معتبری مانند [[ارشاد]] [[شیخ مفید]]، [[امالی شیخ طوسی]] و [[شواهد التنزیل]]، تنها عنوان احمد بن عمر الدهقان (الدهان) ثبت شده است<ref>الإرشاد، ج۱، ص۳۹؛ الأمالی (طوسی)، ص۱۸۵، ح۳۰۹؛ شواهد التنزیل، ج۲، ص۳۳۱، ح۹۷۲.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۲ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۲ ص ۴۳۲-۴۳۳.</ref> | از آنجا که [[راوی]] و مروی عنه عنوان مزبور، با عنوان [[احمد بن عمر دهقان]] (عنوان پیشین)، یکی است، احتمال تصحیف در نام راوی داده می‌شود؛ زیرا در کتب معتبری مانند [[ارشاد]] [[شیخ مفید]]، [[امالی شیخ طوسی]] و [[شواهد التنزیل]]، تنها عنوان احمد بن عمر الدهقان (الدهان) ثبت شده است<ref>الإرشاد، ج۱، ص۳۹؛ الأمالی (طوسی)، ص۱۸۵، ح۳۰۹؛ شواهد التنزیل، ج۲، ص۳۳۱، ح۹۷۲.</ref>.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۲ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۲ ص ۴۳۲-۴۳۳.</ref> | ||