ابراهیم بن ابی‌محمود خراسانی: تفاوت میان نسخه‌ها

ابوخطاب [[ابراهیم بن ابی محمود خراسانی]]. از [[موالی]] و [[اهل]] [[خراسان]] و از اصحاب [[امام کاظم]] و [[امام رضا]] {{ع}} بوده است.<ref>رجال الطوسی ۳۴۳ و ۳۶۹.</ref> [[علمای رجال]] [[شیعه]] [[خراسانی]] را محدثی [[ثقه]] می‌‌دانند که از [[امام هشتم]] بسیار [[روایت]] نقل کرده است،<ref> رجال النجاشی ۱/۱۰۷ کفایة الأثر ۲۷۷ الامامه و التبصره ۳۵.</ref> همچنین از [[علی بن یقطین]] روایت دارد.<ref>الکافی ۵/۱۱۰.</ref> محدثانی چون [[عبدالعظیم حسنی]]،<ref>من لایحضره الفقیه ۱/۴۲۱.</ref>[[احمد مالکی]]،<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}} ۲/۲۷۱.</ref> [[علی بن اسباط]]<ref>المحاسن ۲/۵۹۲.</ref> و [[عبدالله بن عامر]]<ref>الامالی (صدوق) ۱۹۰.</ref> از [[شاگردان]] و [[راویان]] اویند. خراسانی فردی [[نابینا]] بود. وی [[امام جواد]] {{ع}} را هم [[درک]] کرد و با ایشان گفت و گویی داشت و [[امام]] او را به [[بهشت]] [[وعده]] داد. او دارای کتاب مسائل [[موسی بن جعفر]] {{ع}}حاوی ۲۵ ورقه بود که [[احمد بن محمد بن عیسی]] آن را روایت کرده است<ref>اختیار معرفة الرجال ۵۶۷.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۷۳.</ref>