ویژگی‌های زنان در آخرالزمان چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

'''[[امیر مؤمنان]] {{ع}} می‌فرماید:'''"زن‌ها لخت و عور می‌باشند، زینت‌های خود را آشکار می‌سازند، از [[دین]] بیرون می‌روند، به فتنه‌ها می‌گرایند، به سوی [[شهوت‌ها]] و لذت‌ها می‌شتابند، [[محرمات الهی]] را [[حلال]] می‌شمارند و در [[جهنم]] جاویدانند"<ref>{{عربی|"نِسْوَةٌ كَاشِفَاتٌ‏ عَارِيَاتٌ‏ مُتَبَرِّجَاتٌ‏ مِنَ الدِّينِ دَاخِلَاتٌ فِي الْفِتَنِ مَائِلَاتٌ إِلَى الشَّهَوَاتِ مُسْرِعَاتٌ إِلَى اللَّذَّاتِ مُسْتَحِلَّاتٌ لِلْمُحَرَّمَاتِ فِي جَهَنَّمَ خَالِدَاتٌ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ منتخب الاثر، ص ۴۲۶.</ref>. همه این [[نشانه‌ها]] تحقق یافته، فقط فراز واپسین مانده، که در سرای آخرین مهر خلود (جاودانگی) بر پیشانی‌شان زده شود، آنجا که کشان‌کشان به سوی [[آتش]] [[خشم]] الهی کشیده می‌شوند، ولی تأسف‌آمیز است که این قشر [[ایمان]] نمی‌آورند تا وقتی که روی در روی [[آتش]] قرار بگیرند، که آنجا دیگر عذری پذیرفته نیست و [[توبه]] ارجی ندارد، چنان‌که [[قرآن کریم]] در مورد [[فرعون]] [[نقل]] می‌کند، که هنگامی که پس از مشاهده نشانه‌های [[مرگ]] زبان به [[توبه]] و [[استغفار]] گشود ولی چنین پاسخ شنید: {{متن قرآن| آلْآنَ‏ وَ قَدْ عَصَيْتَ‏ قَبْلُ }} <ref>"آیا اکنون؟! که مدت درازی نافرمانی کردی"؟!؛ سوره یونس، آیه ۹۱.</ref>. از همه برادران ایمانی دوستانه و عاجزانه می‌خواهم که از لغزشگاه‌ها بپرهیزند و از روزیکه تکذیب‌کنندگان دست بسته در [[آتش]] گداخته انداخته می‌شوند بترسند، که آنجا هرچه استغاثه کنند، پاسخی دریافت نمی‌کنند: {{متن قرآن|وَإِذَا أُلْقُوا مِنْهَا مَكَانًا ضَيِّقًا مُقَرَّنِينَ دَعَوْا هُنَالِكَ ثُبُورًا لا تَدْعُوا الْيَوْمَ ثُبُورًا وَاحِدًا وَادْعُوا ثُبُورًا كَثِيرًا}}<ref>هنگامی که به محل تنگی از آتش انداخته شوند، درحالی‌که با زنجیر بسته شده‌اند، در آنجا واویلاه می‌خوانند، به آنها گفته می‌شود: امروز یک ویل نخوانید و ویل‌های بسیاری بخوانید؛ سوره فرقان، آیه ۱۳، ۱۴.</ref>. "و آن هنگامی است که زن‌ها مسلط شوند، کنیزان تسلط پیدا کنند و کودکان [[حکومت]] کنند"<ref>{{عربی|"وَذَلِكَ إِذَا تسلطت النِّسَاءِ، وَسُلِّطْنَ الْإِمَاءِ، وَأُمِرْتُ الصِّبْيَانِ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ بشارة الاسلام، ص ۴۱، ۴۴، ۷۶.</ref>. "هنگامی که زن‌ها بر تخت [[سلطنت]] چیره شوند، و بر هر مردی چیره باشند، و جز خواسته آنها عملی نگردد"<ref>{{عربی|" إِذَا غَلَبَةِ النِّسَاءِ عَلِيِّ الْمَلَكِ ، وَ غَلَبْنَ كُلِّ امري‌ء ، فَلَا يُؤْتِي إِلَّا مَا لَهُنَّ فِيهِ هَوِيَ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ بحار الانوار، ج ۵، ص ۲۵۹؛ بشارة الاسلام، ص ۱۳۴؛ الزام الناصب، ص ۱۸۴.</ref>. گرفتاری بزرگ عصر ما همانست و چاره‌ای جز [[شمشیر]] بران [[حضرت بقیة الله]] {{ع}} ندارد، تا با لبه تیز آن [[شمشیر]] الهی همه کجی‌ها را راست نمایند و هر حقی به [[صاحب]] [[حق]] برگردد و هر قشری از [[جامعه]] به آنچه [[شایسته]] آنست برسد.