←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
پس از [[شهادت امام صادق]] {{ع}} در [[سال ۱۴۸ هجری]] | پس از [[شهادت امام صادق]]{{ع}} در [[سال ۱۴۸ هجری]] [[قمری]]، [[امامت]] [[جامعه شیعی]] به [[امام موسی کاظم]]{{ع}} رسید، و ایشان تا [[سال ۱۸۳ هجری]] قمری به مدت ۳۵ سال به [[رهبری]] و امامت [[شیعیان]] مشغول بود<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۷۲-۴۷۶.</ref>. با وجود امامت طولانی آن امام، [[روایات]] بسیاری از ایشان به دست ما نرسیده است، که می‌توان حضور طولانی ایشان در [[زندان]] و نیز معاصر بودن با [[خلیفه]] [[ظالم]] و مقتدری همچون [[هارون الرشید]] را از عوامل مهم این امر به شمار آورد. در مقوله [[عصمت]]، از [[امام کاظم]]{{ع}} می‌توان به دو [[روایت]] اشاره کرد که در گوشه‌ای از [[مناجات]] و دعای ایشان یافت می‌شود. | ||
امام کاظم {{ع}} همچون دیگر امامان پیش از خود، به [[آگاه کردن]] [[مردم]] درباره [[عصمت پیشوایان]] خود توجهی ویژه داشت؛ به گونه‌ای که در حالت [[دعا]] و [[زیارت]] نیز از این نکته [[غافل]] نبود. آن [[حضرت]] هنگام | بر اساس یکی از این دو روایت، امام{{ع}} همچون [[امامان]] پیشین خود بر [[الهی بودن مقوله عصمت]] تأکید کرده است. [[علی بن حدید]] نقل می‌کند که امام کاظم{{ع}} پس از فراغ از [[نماز شب]] به [[سجده]] می‌رفت و دعایی را می‌خواند که بخشی از آن چنین است: «خدایا بر [[محمد و آل او]] از امامان [[درود]] فرست... و به وسیله آنان مرا از هر [[بدی]] نگه دار»...<ref>{{متن حدیث|... اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْأَئِمَّةِ... وَ اعْصِمْنِي بِهِمْ مِنْ كُلِّ سُوءٍ...}}؛ (محمد بن حسن طوسی، مصباح المتهجد، ص۷۹۸-۷۹۹).</ref>. | ||
امام کاظم{{ع}} همچون دیگر امامان پیش از خود، به [[آگاه کردن]] [[مردم]] درباره [[عصمت پیشوایان]] خود توجهی ویژه داشت؛ به گونه‌ای که در حالت [[دعا]] و [[زیارت]] نیز از این نکته [[غافل]] نبود. آن [[حضرت]] هنگام [[زیارت قبر]] جد خود، [[امام علی]]{{ع}}، با اشاره به [[پیشوایان]] و امامان [[دین]]، بر [[مطهَّر بودن]] آنها تأکید کرد<ref>{{متن حدیث|... اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ... الْمُطَهَّرِينَ الَّذِينَ ارْتَضَيْتَهُمْ أَنْصَاراً لِدِينِكَ وَ حَفَظَةً لِسِرِّكَ وَ شُهَدَاءَ عَلَى خَلْقِكَ وَ أَعْلَاماً لِعِبَادِكَ...}}؛ (جعفر بن محمد بن قولویه، کامل الزیارات، تحقیق جواد قیومی، ص۴۲-۴۴).</ref> و در بیانی دیگر، امامان [[پاک]]{{عم}} را [[معدن عصمت]] معرفی فرمود<ref>{{متن حدیث|... اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْأَئِمَّةِ يَنَابِيعِ الْحِكْمَةِ وَ أُولِي النِّعْمَةِ وَ مَعَادِنِ الْعِصْمَةِ}}؛ (محمد بن حسن طوسی، مصباح المتهجد، ص۷۹۸-۷۹۹).</ref>.<ref>[[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[عصمت امام (کتاب)|عصمت امام]]، ص۱۷۶.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||