جز
جایگزینی متن - 'متعالی' به 'متعال'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
جز (جایگزینی متن - 'متعالی' به 'متعال') |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
بر این اساس حداقل به عنوان یک احتمال در پیش‌روی انسان، یک خطر بلکه [[عذاب]] [[جاودانه]] در [[انتظار]] اوست که چندین انسان راستگو و [[پاک]] از وجود آن خبر داده‌اند. علاوه آنکه [[فطرت]] و [[سرشت انسان]] نیز به نوعی موافق این خبر است. | بر این اساس حداقل به عنوان یک احتمال در پیش‌روی انسان، یک خطر بلکه [[عذاب]] [[جاودانه]] در [[انتظار]] اوست که چندین انسان راستگو و [[پاک]] از وجود آن خبر داده‌اند. علاوه آنکه [[فطرت]] و [[سرشت انسان]] نیز به نوعی موافق این خبر است. | ||
با این فرض آیا انسان حداقل برای [[احتیاط]] و دفع ضرر و عذاب محتمل، نباید از عمق و زوایای خبر و بحث باخبر باشد؟ روشن است که برای اطلاع از [[صحت]] یا سقم مسأله فوق باید اصل ادعای [[پیامبران]] یعنی وجود [[آفریدگار]] | با این فرض آیا انسان حداقل برای [[احتیاط]] و دفع ضرر و عذاب محتمل، نباید از عمق و زوایای خبر و بحث باخبر باشد؟ روشن است که برای اطلاع از [[صحت]] یا سقم مسأله فوق باید اصل ادعای [[پیامبران]] یعنی وجود [[آفریدگار]] متعال به عنوان مبدأ و به تبع آن وجود [[عالم آخرت]] به عنوان [[معاد]]، مورد تحلیل و [[کاوش]] قرار گیرد و آن گام نهادن در مباحث [[خداشناسی]] و تحلیل [[ادله]] نظریه متألهان را می‌طلبد. | ||
حاصل آنکه سه [[انگیزه]] فوق ([[حس]] کنجکاوی، [[شکر منعم]] و دفع خطر) انسان [[عاقل]] را به سوی مباحث خداشناسی سوق می‌دهد.<ref>[[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[خداشناسی توحیدی (مقاله)| مقاله «خداشناسی توحیدی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|منظومه فکری امام خمینی]]، ص ۱۱۹.</ref> | حاصل آنکه سه [[انگیزه]] فوق ([[حس]] کنجکاوی، [[شکر منعم]] و دفع خطر) انسان [[عاقل]] را به سوی مباحث خداشناسی سوق می‌دهد.<ref>[[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[خداشناسی توحیدی (مقاله)| مقاله «خداشناسی توحیدی»]]، [[منظومه فکری امام خمینی (کتاب)|منظومه فکری امام خمینی]]، ص ۱۱۹.</ref> | ||