جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۲، بخش دوم
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
| مذهب = | | مذهب = | ||
| ناشر = | | ناشر = انتشارات دار الکتاب العلمیه | ||
| به همت = | | به همت = | ||
| وابسته به = | | وابسته به = | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
ویژگی‌های تفسیر المنار عبارتند از: | ویژگی‌های تفسیر المنار عبارتند از: | ||
#توجه به [[احادیث]] وارده از [[رسول اکرم]]{{صل}} درباره شماری از [[آیات]] با ذکر [[سند]]. | # توجه به [[احادیث]] وارده از [[رسول اکرم]] {{صل}} درباره شماری از [[آیات]] با ذکر [[سند]]. | ||
#بیان خلاصه‌ای از فوائد و [[قواعد]] و [[احکام شرعی]] هر [[سوره]] در آغاز ورود به تفسیر آن سوره. | # بیان خلاصه‌ای از فوائد و [[قواعد]] و [[احکام شرعی]] هر [[سوره]] در آغاز ورود به تفسیر آن سوره. | ||
#توجه ویژه به [[علوم اجتماعی]] و طبیعی در [[تفسیر آیات]]. | # توجه ویژه به [[علوم اجتماعی]] و طبیعی در [[تفسیر آیات]]. | ||
#بیان مسائل اختلافی و ترجیح برخی اقوال بر برخی دیگر. | # بیان مسائل اختلافی و ترجیح برخی اقوال بر برخی دیگر. | ||
#پاسخ به شماری از شبهاتی که ماتریالیست‌ها، مستشرقین و یا افراد [[ناآگاه]] در کتاب‌ها و یا مجلات مطرح نموده بودند. | # پاسخ به شماری از شبهاتی که ماتریالیست‌ها، مستشرقین و یا افراد [[ناآگاه]] در کتاب‌ها و یا مجلات مطرح نموده بودند. | ||
#نقل اقوال گوناگون [[مفسران]] و پاسخ [[اجتهادی]] [[رشید رضا]] به آنان. | # نقل اقوال گوناگون [[مفسران]] و پاسخ [[اجتهادی]] [[رشید رضا]] به آنان. | ||
# [[تواضع]] و [[فروتنی]] رشید رضا در مقابل آراء [[عقلی]] استاد [[محمد عبده]] در [[تفسیر]] شماری از [[آیات]] و بسط و توسعه مباحثی که استادش به‌گونه فشرده و کوتاه آنها را مورد بحث قرار داده است. | # [[تواضع]] و [[فروتنی]] رشید رضا در مقابل آراء [[عقلی]] استاد [[محمد عبده]] در [[تفسیر]] شماری از [[آیات]] و بسط و توسعه مباحثی که استادش به‌گونه فشرده و کوتاه آنها را مورد بحث قرار داده است. | ||
#توجه بیشتر رشید رضا به مسائل ادبی و لغوی و بلاغی و بیان شواهد آنها نسبت به آنچه که استادش کمتر بدان‌ها پرداخته است. | # توجه بیشتر رشید رضا به مسائل ادبی و لغوی و بلاغی و بیان شواهد آنها نسبت به آنچه که استادش کمتر بدان‌ها پرداخته است. | ||
#این تفسیر از جمله تفاسیری است که بیشتر مطالب آن بر محور [[تعقل]] و [[تدبر]] شکل گرفته و بسیاری از [[مفاهیم قرآنی]] را با [[پوشش]] [[علم]] و [[عقل]] به‌گونه متفاوت با دیگران [[تأویل]] نموده است؛ مثلاً «[[ملائکه]]» را به عنوان «قوای خیر موجود در نفس» و «[[امتناع]] [[ابلیس]] از [[سجده]] بر [[آدم]]» را به «[[قوه]] إغراء [[شرّ]]» و «[[جن]]» را به «میکروب علل امراض» تأویل نموده است. | # این تفسیر از جمله تفاسیری است که بیشتر مطالب آن بر محور [[تعقل]] و [[تدبر]] شکل گرفته و بسیاری از [[مفاهیم قرآنی]] را با [[پوشش]] [[علم]] و [[عقل]] به‌گونه متفاوت با دیگران [[تأویل]] نموده است؛ مثلاً «[[ملائکه]]» را به عنوان «قوای خیر موجود در نفس» و «[[امتناع]] [[ابلیس]] از [[سجده]] بر [[آدم]]» را به «[[قوه]] إغراء [[شرّ]]» و «[[جن]]» را به «میکروب علل امراض» تأویل نموده است. | ||
عمده امتیاز [[تفسیر المنار]] به تحلیل و [[تفسیر آیات]] بر اساس «علم و عقل» و پرداختن به «بُعد [[اجتماعی]] [[اسلام]]» و [[دعوت]] به «تعقل و [[اجتهاد]] در [[تفسیر قرآن]]» است. [[روح]] این تفسیر [[دعوت به توحید]] و [[پرهیز]] و دوری از هر گونه شرک‌ورزی در اشکال گوناگون آن است. در این اثر به شیوه اجتهادورزی در [[فهم]] [[کتاب خدا]] تأکید شده و باب آن را مفتوح و از هر نوع [[تقلید کورکورانه]] [[مذمت]] شده است و در هر جزئی از این تفسیر، روی واژه‌هایی چون [[توحید]]، [[شرک]]، [[بدعت‌ها]]، [[خرافات]]، اجتهاد و [[تقلید]] تکیه فراوان شده است. در این اثر به همان نسبت که محمد عبده با [[گرایش]] عقلی به بررسی اندیشه‌های [[کلامی]] و [[اعتقادی]] می‌پردازد از سوی دیگر رشید رضا به نقل منقولات [[روانی]] اهتمام می‌ورزد و بیشتر موارد تحت تأثیر [[عقاید]] [[سلفیه]] قرار می‌گیرد. او علاقه خود را به [[ابن تیمیه]] و [[محمد بن عبدالوهاب]] آشکار می‌سازد و به [[صوفیه]] و [[افکار]] [[عرفانی]]، روی [[خوشی]] نشان نمی‌دهد و از سوی دیگر، دور شدن [[جامعه اسلامی]] از [[فرهنگ قرآن]] و فاصله محسوس آن از [[عقاید]] اصیل [[اسلامی]] را مایه تأثر و تحسّر می‌داند<ref>المنار، محمد رشید رضا (۱۸۶۵-۱۹۳۵م)، تحقیق فواد سراج عبدالغفار، قاهره، مکتبه التوفیقیه، بی‌تا.</ref><ref>[[محمد علی کوشا|کوشا، محمد علی]]، [[تفسیر المنار (مقاله)|مقاله «تفسیر المنار»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]].</ref> | عمده امتیاز [[تفسیر المنار]] به تحلیل و [[تفسیر آیات]] بر اساس «علم و عقل» و پرداختن به «بُعد [[اجتماعی]] [[اسلام]]» و [[دعوت]] به «تعقل و [[اجتهاد]] در [[تفسیر قرآن]]» است. [[روح]] این تفسیر [[دعوت به توحید]] و [[پرهیز]] و دوری از هر گونه شرک‌ورزی در اشکال گوناگون آن است. در این اثر به شیوه اجتهادورزی در [[فهم]] [[کتاب خدا]] تأکید شده و باب آن را مفتوح و از هر نوع [[تقلید کورکورانه]] [[مذمت]] شده است و در هر جزئی از این تفسیر، روی واژه‌هایی چون [[توحید]]، [[شرک]]، [[بدعت‌ها]]، [[خرافات]]، اجتهاد و [[تقلید]] تکیه فراوان شده است. در این اثر به همان نسبت که محمد عبده با [[گرایش]] عقلی به بررسی اندیشه‌های [[کلامی]] و [[اعتقادی]] می‌پردازد از سوی دیگر رشید رضا به نقل منقولات [[روانی]] اهتمام می‌ورزد و بیشتر موارد تحت تأثیر [[عقاید]] [[سلفیه]] قرار می‌گیرد. او علاقه خود را به [[ابن تیمیه]] و [[محمد بن عبدالوهاب]] آشکار می‌سازد و به [[صوفیه]] و [[افکار]] [[عرفانی]]، روی [[خوشی]] نشان نمی‌دهد و از سوی دیگر، دور شدن [[جامعه اسلامی]] از [[فرهنگ قرآن]] و فاصله محسوس آن از [[عقاید]] اصیل [[اسلامی]] را مایه تأثر و تحسّر می‌داند<ref>المنار، محمد رشید رضا (۱۸۶۵-۱۹۳۵م)، تحقیق فواد سراج عبدالغفار، قاهره، مکتبه التوفیقیه، بی‌تا.</ref><ref>[[محمد علی کوشا|کوشا، محمد علی]]، [[تفسیر المنار (مقاله)|مقاله «تفسیر المنار»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]].</ref> | ||