جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۲، بخش دوم
جز (جایگزینی متن - '\|\sفهرست\sجلدها\s\=\s(.*)\<br\/\>(.*)↵\|\sشابک\s\=' به '| فهرست جلدها = | شابک =') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات مجموعه کتاب | {{جعبه اطلاعات مجموعه کتاب | ||
| عنوان پیشین = | |||
| عنوان = منشور جاوید | | عنوان = منشور جاوید | ||
| عنوان پسین = | |||
| عنوان اصلی = | | عنوان اصلی = | ||
| تصویر = 14000570.jpg | | تصویر = 14000570.jpg | ||
خط ۱۸: | خط ۲۰: | ||
| موضوع = [[امامت]] و [[ولایت]] | | موضوع = [[امامت]] و [[ولایت]] | ||
| مذهب = شیعه | | مذهب = شیعه | ||
| ناشر = | | ناشر = مؤسسه امام صادق | ||
| به همت = | | به همت = | ||
| وابسته به = | | وابسته به = | ||
خط ۳۷: | خط ۳۹: | ||
مؤلف در مقدمه خویش به مطالبی کوتاه درباره [[معجزه]] جاویدان و نهایت ناپذیر قرآن و همچنین تفسیر قرآن از دیدگاههای گوناگون اشاره کرده و آنگاه افزودهاند: [[مفسر]] [[واقعی]] کسی است که در [[تفسیر آیات قرآن]]، خود را از هر نوع [[عقیده]] و پیشداوریهای قبلی، مجرد سازد. و به جای این که قرآن را بر [[افکار]] و آراء خود عرضه بدارد، افکار خود را بر قرآن عرضه کند و [[بهترین]] راه در این باره مطالعه خود قرآن و بررسی [[آیات متشابه]] و همانند آن در درجه نخست و بررسی [[احادیث]] [[قطعی]] [[اسلامی]] و استفاده از آنها در درجه دوم است.... | مؤلف در مقدمه خویش به مطالبی کوتاه درباره [[معجزه]] جاویدان و نهایت ناپذیر قرآن و همچنین تفسیر قرآن از دیدگاههای گوناگون اشاره کرده و آنگاه افزودهاند: [[مفسر]] [[واقعی]] کسی است که در [[تفسیر آیات قرآن]]، خود را از هر نوع [[عقیده]] و پیشداوریهای قبلی، مجرد سازد. و به جای این که قرآن را بر [[افکار]] و آراء خود عرضه بدارد، افکار خود را بر قرآن عرضه کند و [[بهترین]] راه در این باره مطالعه خود قرآن و بررسی [[آیات متشابه]] و همانند آن در درجه نخست و بررسی [[احادیث]] [[قطعی]] [[اسلامی]] و استفاده از آنها در درجه دوم است.... | ||
یگانه روشی که از [[اهل بیت]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} در تفسیر قرآن به یادگار مانده همین روش [[تفسیر قرآن به قرآن]] است و [[روایات اهل بیت]]{{عم}} به روشنی بر این مطلب [[گواهی]] میدهد. [[امام علی]]{{ع}} میفرماید: {{متن حدیث|كِتَابُ اللَّهِ تُبْصِرُونَ بِهِ وَ تَنْطِقُونَ بِهِ وَ تَسْمَعُونَ بِهِ وَ يَنْطِقُ بَعْضُهُ بِبَعْضٍ وَ يَشْهَدُ بَعْضُهُ عَلَى بَعْضٍ وَ لَا يَخْتَلِفُ فِي اللَّهِ وَ لَا يُخَالِفُ بِصَاحِبِهِ عَنِ اللَّهِ}}، «[[کتاب خدا]] است که با آن میبینید و با آن میگویید و با آن میشنوید، آیاتش مفسر و [[شاهد]] یکدیگر است و درباره [[خداوند]] به [[اختلاف]] [[سخن]] نمیگوید و صاحبش را از [[راه خدا]] به [[بیراهه]] نمیبرد»<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۳۳.</ref>. آنگاه یک نمونه از تفسیر قرآن با قرآن را یادآور میشود: «[[قرآن مجید]] در [[سوره شعراء]] آیه ۱۷۳ درباره [[قوم لوط]] میفرماید: {{متن قرآن|وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرًا فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ}}<ref>«و بر آنان بارانی (از عذاب) فرو باریدیم و باران آن بیمیافتگان بد بود» سوره شعراء، آیه ۱۷۳.</ref>. با این که مفهوم [[آیه]] کاملاً روشن است ولی از نظر مصداق مجمل است؛ زیرا [[انسان]] نمیداند که مقصود از [[باران]] بد چیست، ولی آیه دیگری که در این زمینه به مناسبتی در [[سوره حجر]] آیه {{متن قرآن|لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ}}<ref>«(امّا) به جان تو سوگند که آنان در سرمستی خویش سرگشته بودند» سوره حجر، آیه ۷۲.</ref> وارد شده است، مبین و روشنگر این [[حقیقت]] میباشد آنجا که میفرماید: {{متن قرآن|وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ سِجِّيلٍ}}<ref>«آنگاه آن شهر را زیر و زبر ساختیم و آنان را با گلسنگ سنگباران کردیم» سوره حجر، آیه ۷۴.</ref>، هر گاه این روش در مجموع [[آیات قرآن]] با امعان و [[بردباری]] و [[پشتکار]] لازم رعایت گردد، [[جهانی]] از [[حقایق]] برای ما روشن شده و بسیاری از ابهامات برطرف میگردد»<ref>منشور جاوید، ج۱، ص۱۹.</ref>. | یگانه روشی که از [[اهل بیت]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} در تفسیر قرآن به یادگار مانده همین روش [[تفسیر قرآن به قرآن]] است و [[روایات اهل بیت]] {{عم}} به روشنی بر این مطلب [[گواهی]] میدهد. [[امام علی]] {{ع}} میفرماید: {{متن حدیث|كِتَابُ اللَّهِ تُبْصِرُونَ بِهِ وَ تَنْطِقُونَ بِهِ وَ تَسْمَعُونَ بِهِ وَ يَنْطِقُ بَعْضُهُ بِبَعْضٍ وَ يَشْهَدُ بَعْضُهُ عَلَى بَعْضٍ وَ لَا يَخْتَلِفُ فِي اللَّهِ وَ لَا يُخَالِفُ بِصَاحِبِهِ عَنِ اللَّهِ}}، «[[کتاب خدا]] است که با آن میبینید و با آن میگویید و با آن میشنوید، آیاتش مفسر و [[شاهد]] یکدیگر است و درباره [[خداوند]] به [[اختلاف]] [[سخن]] نمیگوید و صاحبش را از [[راه خدا]] به [[بیراهه]] نمیبرد»<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۳۳.</ref>. آنگاه یک نمونه از تفسیر قرآن با قرآن را یادآور میشود: «[[قرآن مجید]] در [[سوره شعراء]] آیه ۱۷۳ درباره [[قوم لوط]] میفرماید: {{متن قرآن|وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرًا فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ}}<ref>«و بر آنان بارانی (از عذاب) فرو باریدیم و باران آن بیمیافتگان بد بود» سوره شعراء، آیه ۱۷۳.</ref>. با این که مفهوم [[آیه]] کاملاً روشن است ولی از نظر مصداق مجمل است؛ زیرا [[انسان]] نمیداند که مقصود از [[باران]] بد چیست، ولی آیه دیگری که در این زمینه به مناسبتی در [[سوره حجر]] آیه {{متن قرآن|لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ}}<ref>«(امّا) به جان تو سوگند که آنان در سرمستی خویش سرگشته بودند» سوره حجر، آیه ۷۲.</ref> وارد شده است، مبین و روشنگر این [[حقیقت]] میباشد آنجا که میفرماید: {{متن قرآن|وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ سِجِّيلٍ}}<ref>«آنگاه آن شهر را زیر و زبر ساختیم و آنان را با گلسنگ سنگباران کردیم» سوره حجر، آیه ۷۴.</ref>، هر گاه این روش در مجموع [[آیات قرآن]] با امعان و [[بردباری]] و [[پشتکار]] لازم رعایت گردد، [[جهانی]] از [[حقایق]] برای ما روشن شده و بسیاری از ابهامات برطرف میگردد»<ref>منشور جاوید، ج۱، ص۱۹.</ref>. | ||
این [[مفسر]] [[اذعان]] دارد که برای تحقق [[تفسیر موضوعی]] به لجنههای [[علمی]] و تخصصی و تحقیقی نیازمدیم تا هر گروهی [[مسئولیت]] خاصی را در شعاع [[تسلط]] و تخصصش در این باره به عهده بگیرد. از این مفسر تفسیر موضوعی دیگری به [[زبان عربی]] با عنوان «مفاهیم القرآن» در ده جلد ارائه گردیده که به وسیله یکی از نویسندگان [[عرب]] ([[جعفر الهادی]]) با قلمی روان و شیوا تعریب گردیده که تقریباً محتوای مطالب آن دو یعنی «مفاهیم القرآن» و «منشور جاوید» به هم نزدیکاند با این تفاوت که در «مفاهیم القرآن» بحث [[حکومت اسلامی]] و [[خاتمیت]]، برجستگی بیشتری دارد. [[آثار تفسیری]] استاد [[جعفر سبحانی]] چه موضوعی و چه [[تربیتی]] (مانند سورههای [[لقمان]] و حجرات و [[توبه]]) با بیانی ساده، قابل استفاده همگان است. عمده منابع و مأخذ ایشان [[تفسیر مجمع البیان]] [[طبرسی]] و [[المیزان]] [[علامه طباطبایی]] است. در [[روایات]] نیز، بیشتر به [[کتب اربعه]] و [[وسائل الشیعه]] و [[بحار الانوار]] توجه داشته است<ref>منشور جاوید، جعفر سبحانی تبریزی، قم، انتشارات دارالقرآن الکریم. ۱۳۶۹ش.</ref><ref>[[محمد علی کوشا|کوشا، محمد علی]]، [[تفسیر منشور جاوید (مقاله)|مقاله «تفسیر منشور جاوید»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]].</ref> | این [[مفسر]] [[اذعان]] دارد که برای تحقق [[تفسیر موضوعی]] به لجنههای [[علمی]] و تخصصی و تحقیقی نیازمدیم تا هر گروهی [[مسئولیت]] خاصی را در شعاع [[تسلط]] و تخصصش در این باره به عهده بگیرد. از این مفسر تفسیر موضوعی دیگری به [[زبان عربی]] با عنوان «مفاهیم القرآن» در ده جلد ارائه گردیده که به وسیله یکی از نویسندگان [[عرب]] ([[جعفر الهادی]]) با قلمی روان و شیوا تعریب گردیده که تقریباً محتوای مطالب آن دو یعنی «مفاهیم القرآن» و «منشور جاوید» به هم نزدیکاند با این تفاوت که در «مفاهیم القرآن» بحث [[حکومت اسلامی]] و [[خاتمیت]]، برجستگی بیشتری دارد. [[آثار تفسیری]] استاد [[جعفر سبحانی]] چه موضوعی و چه [[تربیتی]] (مانند سورههای [[لقمان]] و حجرات و [[توبه]]) با بیانی ساده، قابل استفاده همگان است. عمده منابع و مأخذ ایشان [[تفسیر مجمع البیان]] [[طبرسی]] و [[المیزان]] [[علامه طباطبایی]] است. در [[روایات]] نیز، بیشتر به [[کتب اربعه]] و [[وسائل الشیعه]] و [[بحار الانوار]] توجه داشته است<ref>منشور جاوید، جعفر سبحانی تبریزی، قم، انتشارات دارالقرآن الکریم. ۱۳۶۹ش.</ref><ref>[[محمد علی کوشا|کوشا، محمد علی]]، [[تفسیر منشور جاوید (مقاله)|مقاله «تفسیر منشور جاوید»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]].</ref> | ||
خط ۴۳: | خط ۴۵: | ||
== مباحث جلدهای کتاب == | == مباحث جلدهای کتاب == | ||
{{مباحث جلدها}} | {{مباحث جلدها}} | ||
*'''جلد اول''' شامل: [[توحید]] و [[شرک]] از نظر [[قرآن کریم]]. | * '''جلد اول''' شامل: [[توحید]] و [[شرک]] از نظر [[قرآن کریم]]. | ||
*'''جلد دوم''' شامل: تجزیه و تحلیلى از اسماء و [[صفات خدا]] در [[قرآن]]. | * '''جلد دوم''' شامل: تجزیه و تحلیلى از اسماء و [[صفات خدا]] در [[قرآن]]. | ||
*'''جلد سوم''' شامل: درباره [[پیامبران]] [[نبوّت]] عامّه. | * '''جلد سوم''' شامل: درباره [[پیامبران]] [[نبوّت]] عامّه. | ||
*'''جلد چهارم''' شامل: [[عصمت پیامبران]] و [[امامان]] در [[قرآن]]. | * '''جلد چهارم''' شامل: [[عصمت پیامبران]] و [[امامان]] در [[قرآن]]. | ||
*'''جلد پنجم''' شامل: [[ضرورت]] [[معاد]]، [[پاسخ به شبهات]] منکران، ارائه نمونههاى از [[احیا]]، وکیفیّت [[معاد]]. | * '''جلد پنجم''' شامل: [[ضرورت]] [[معاد]]، [[پاسخ به شبهات]] منکران، ارائه نمونههاى از [[احیا]]، وکیفیّت [[معاد]]. | ||
*'''جلد ششم''' شامل: [[پیامبر]] در [[قرآن]]. | * '''جلد ششم''' شامل: [[پیامبر]] در [[قرآن]]. | ||
*'''جلد هفتم''' شامل: تجزیه و تحلیل زندگانى [[پیامبر اکرم]] {{صل}}. | * '''جلد هفتم''' شامل: تجزیه و تحلیل زندگانى [[پیامبر اکرم]] {{صل}}. | ||
*'''جلد هشتم''' شامل: [[پیامبر]] در [[قرآن]]. | * '''جلد هشتم''' شامل: [[پیامبر]] در [[قرآن]]. | ||
*'''جلد نهم''' شامل: [[منافقان]] در [[قرآن]] و [[شناخت]] [[انسان]]. | * '''جلد نهم''' شامل: [[منافقان]] در [[قرآن]] و [[شناخت]] [[انسان]]. | ||
*'''جلد دهم''' شامل: آگاهى سوم: [[حقوق اهل بیت]] {{عم}} و [[توسل]] به [[صالحان]] | * '''جلد دهم''' شامل: آگاهى سوم: [[حقوق اهل بیت]] {{عم}} و [[توسل]] به [[صالحان]] | ||
*'''جلد یازدهم''' شامل: تجزیه و تحلیل از زندگانى [[پیامبران خدا]] از [[حضرت آدم]] تا [[حضرت یوسف]]. | * '''جلد یازدهم''' شامل: تجزیه و تحلیل از زندگانى [[پیامبران خدا]] از [[حضرت آدم]] تا [[حضرت یوسف]]. | ||
*'''جلد دوازدهم''' شامل: تجزیه و تحلیل از زندگانى [[پیامبران خدا]] از [[حضرت شعیب]] تا [[حضرت]] عیسى. | * '''جلد دوازدهم''' شامل: تجزیه و تحلیل از زندگانى [[پیامبران خدا]] از [[حضرت شعیب]] تا [[حضرت]] عیسى. | ||
*'''جلد سیزدهم''' شامل: اصول اخلاقى و اجتماعى در [[قرآن]] و [[توسل]] به [[صالحان]]. | * '''جلد سیزدهم''' شامل: اصول اخلاقى و اجتماعى در [[قرآن]] و [[توسل]] به [[صالحان]]. | ||
*'''جلد چهاردهم''' شامل: اخلاقى و اجتماعى.<ref name=p1></ref> | * '''جلد چهاردهم''' شامل: اخلاقى و اجتماعى.<ref name=p1></ref> | ||
{{پایان مباحث جلدها}} | {{پایان مباحث جلدها}} | ||
خط ۶۳: | خط ۶۵: | ||
| پدیدآورنده کتاب = جعفر سبحانی}} | | پدیدآورنده کتاب = جعفر سبحانی}} | ||
==پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||