جز
جایگزینی متن - 'دانش اندوزی' به 'دانش‌اندوزی'
جز (جایگزینی متن - 'جمع آوری' به 'جمع‌آوری') |
جز (جایگزینی متن - 'دانش اندوزی' به 'دانش‌اندوزی') |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[ابوعبدالله محمد بن ادریس بن عباس بن عثمان شافعی قرشی مطلبی]] پیشوای [[شافعیان]] است که در سال ۱۵۰ هـ در غزّه، از شهرهای [[فلسطین]] و به قولی در [[یمن]] زاده شد. پدرش [[ادریس]] از [[بنی هاشم]]، و مادرش از [[طایفه]] اَزْد بود. بر پایه روایتی که خود [[روایتگر]] آن است، دو ساله بوده که به همراه مادرش راهی [[مکه]] شد و در آنجا [[تعلیم و تربیت]] یافت. [[ | [[ابوعبدالله محمد بن ادریس بن عباس بن عثمان شافعی قرشی مطلبی]] پیشوای [[شافعیان]] است که در سال ۱۵۰ هـ در غزّه، از شهرهای [[فلسطین]] و به قولی در [[یمن]] زاده شد. پدرش [[ادریس]] از [[بنی هاشم]]، و مادرش از [[طایفه]] اَزْد بود. بر پایه روایتی که خود [[روایتگر]] آن است، دو ساله بوده که به همراه مادرش راهی [[مکه]] شد و در آنجا [[تعلیم و تربیت]] یافت. [[دانش‌اندوزی]] را از سنین [[نوجوانی]] آغاز کرد و در مکه و [[مدینه]] نزد استادان بزرگی چون [[مالک بن انس]]، [[سفیان بن عیینه]]، [[محمد بن حسن شیبانی]]، [[زهری]] و [[اسماعیل بن علیه]] به فراگیری [[فقه]] و [[حدیث]] پرداخته و بهره‌ها برده است.<ref>تاریخ بغداد ۲/۵۶.</ref> | ||
گفته شده که شافعی پیش از پرداختن جدی به فقه و حدیث، به مدت بیست سال در میان [[اعراب]] نواحی مختلف به فراگیری و [[آموختن]] [[ادبیات عرب]]، [[شناخت]] معانی و کاربرد لغات [[عربی]]، اشعار و [[اخبار]] اعراب و [[حفظ قرآن]] مشغول بود و چون در این امور به کمال رسید و زمینه ورود به فقه و حدیث را فراهم آورد پا در این عرصه نهاد و به زودی از برجسته‌ترین [[عالمان]] و [[فقیهان]] [[روزگار]] خویش گردید.<ref>تاریخ الاسلام ۱۴/۳۰۸.</ref> | گفته شده که شافعی پیش از پرداختن جدی به فقه و حدیث، به مدت بیست سال در میان [[اعراب]] نواحی مختلف به فراگیری و [[آموختن]] [[ادبیات عرب]]، [[شناخت]] معانی و کاربرد لغات [[عربی]]، اشعار و [[اخبار]] اعراب و [[حفظ قرآن]] مشغول بود و چون در این امور به کمال رسید و زمینه ورود به فقه و حدیث را فراهم آورد پا در این عرصه نهاد و به زودی از برجسته‌ترین [[عالمان]] و [[فقیهان]] [[روزگار]] خویش گردید.<ref>تاریخ الاسلام ۱۴/۳۰۸.</ref> | ||