بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = انتظار | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[انتظار فرج در حدیث]] - [[انتظار فرج در کلام اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
[[پرونده:13681424.jpeg|300px|بندانگشتی|هدف از انتظار]] | [[پرونده:13681424.jpeg|300px|بندانگشتی|هدف از انتظار]] | ||
== [[انتظار فرج]]، [[انتظار]] خوبی ها == | == [[انتظار فرج]]، [[انتظار]] خوبی ها == | ||
[[انتظار مهدی]] {{ع}}، [[انتظار مصلح]] جهانی، [[انتظار]] [[حکومت عدل جهانی]] و [[انتظار]] تحقق همۀ خوبیهاست. در این [[انتظار]]، [[بشریت]] [[چشم به راه]] است تا آنچه را بر اساس [[فطرت]] [[پاک]] خدایی در آرزوی آن بوده و هیچ گاه به صورت کامل به آن دست نیافته است ببیند. [[حضرت مهدی]] {{ع}} همان است که [[عدالت]] و [[معنویت]]، [[برادری]] و [[برابری]]، [[عمران]] و آبادی [[زمین]] و [[امنیّت]] و [[صلح]] و عصر [[شکوفایی]] [[عقل]] و [[دانش]] بشری را برای [[انسانها]] به ارمغان میآورد و برچیدن بساط [[استعمار]] و [[بردگی]] [[انسانها]] و نفی هرگونه [[ستم و ستمگری]] و رهایی اجتماع از انواع فسادهای [[اخلاقی]]، ره آورد [[حاکمیت]] اوست<ref>ر.ک: [[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائریپور|حائریپور، محمد مهدی]]؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ص ۱۳۷ ـ ۱۳۸.</ref>. | |||
== معنای صحیح [[انتظار]] == | == معنای صحیح [[انتظار]] == | ||
* | *انتظار [[فرج]] به دو صورت میتواند باشد: | ||
# [[انتظار فرج]] و [[گشایش]] در امر خود: یکی از حقایق غیر قابل [[کتمان]] که از گذشتههای دور تا به امروز وجود دارد این است، [[انتظار]] بسیاری از [[منتظران ظهور]]، ریشه در مشکلات و سختیهای [[زندگی]] و عقدههای فروخورده از [[ظلم]] گردنکشان و نابسامانی روزگار دارد. این دسته از [[منتظران]] اگر [[چشم به راه]] [[مهدی موعود]] دوختهاند برای آن است که از نابسامانی اوضاع [[نجات]] پیدا کنند. چنین انتظاری بیش از آنکه برای [[مهدی]] {{ع}} باشد و مسئولیتآفرین و همتساز باشد، [[انتظار]] از [[مهدی]] {{ع}} است که توقعها را بالا میبرد و موجبات سکون و رکود را فراهم میکند<ref>ر. ک: [[نصرتالله آیتی]]، مکاتبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>. | # [[انتظار فرج]] و [[گشایش]] در امر خود: یکی از حقایق غیر قابل [[کتمان]] که از گذشتههای دور تا به امروز وجود دارد این است، [[انتظار]] بسیاری از [[منتظران ظهور]]، ریشه در مشکلات و سختیهای [[زندگی]] و عقدههای فروخورده از [[ظلم]] گردنکشان و نابسامانی روزگار دارد. این دسته از [[منتظران]] اگر [[چشم به راه]] [[مهدی موعود]] دوختهاند برای آن است که از نابسامانی اوضاع [[نجات]] پیدا کنند. چنین انتظاری بیش از آنکه برای [[مهدی]] {{ع}} باشد و مسئولیتآفرین و همتساز باشد، [[انتظار]] از [[مهدی]] {{ع}} است که توقعها را بالا میبرد و موجبات سکون و رکود را فراهم میکند<ref>ر. ک: [[نصرتالله آیتی]]، مکاتبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>. | ||
# [[انتظار فرج]] و [[گشایش]] در امر [[امام]]: با دو دسته از [[روایات]] میتوان بر آنچه دربارۀ [[غایت]] مطلوب [[انتظار]] در [[فرهنگ]] [[اهل بیت]] {{ع}} است، تاکید کرد، نخست روایاتی که بر [[انتظار]] امر [[ائمه]] {{ع}} تاکید کرده است و به تعبیر دیگر متعلق [[انتظار]] را امر [[امامان]] {{ع}} معرفی کرده، مانند [[روایت]] [[امام صادق]] {{ع}} که فرمودند: «[[منتظر]] امر ما مانند کسی است که در [[راه خدا]] به [[خون]] خود درغلطد»<ref>{{متن حدیث|اَلْمُنْتَظِرُ لِأَمْرِنَا کَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِی سَبِیلِ اَللَّهِ}}؛ کمالالدین، ص۶۴۵.</ref>؛ این [[روایات]] نشان میدهد متعلق [[انتظار]] مورد نظر [[پیشوایان معصوم]] {{ع}} [[گشایش]] در معیشت [[دنیوی]] نیست؛ چراکه [[گشایش]] [[زندگی]] فرد برای خود اوست، نه برای [[امام]]، در حالی که [[روایات]] بر [[انتظار]] امر [[امام]] تاکید کردهاند؛ و دستۀ دوم [[روایات]] [[فضیلت انتظار]] است که برای [[انتظار]] [[فضایل]] بسیاری برشمرده است و روشن است این حجم انبوه از [[فضیلت]] نمیتواند برای انتظاری باشد که هدفش گرم شدن تنورها و رنگین شدن سفرههاست<ref>ر. ک: [[نصرتالله آیتی]]، مکاتبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>. | # [[انتظار فرج]] و [[گشایش]] در امر [[امام]]: با دو دسته از [[روایات]] میتوان بر آنچه دربارۀ [[غایت]] مطلوب [[انتظار]] در [[فرهنگ]] [[اهل بیت]] {{ع}} است، تاکید کرد، نخست روایاتی که بر [[انتظار]] امر [[ائمه]] {{ع}} تاکید کرده است و به تعبیر دیگر متعلق [[انتظار]] را امر [[امامان]] {{ع}} معرفی کرده، مانند [[روایت]] [[امام صادق]] {{ع}} که فرمودند: «[[منتظر]] امر ما مانند کسی است که در [[راه خدا]] به [[خون]] خود درغلطد»<ref>{{متن حدیث|اَلْمُنْتَظِرُ لِأَمْرِنَا کَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِی سَبِیلِ اَللَّهِ}}؛ کمالالدین، ص۶۴۵.</ref>؛ این [[روایات]] نشان میدهد متعلق [[انتظار]] مورد نظر [[پیشوایان معصوم]] {{ع}} [[گشایش]] در معیشت [[دنیوی]] نیست؛ چراکه [[گشایش]] [[زندگی]] فرد برای خود اوست، نه برای [[امام]]، در حالی که [[روایات]] بر [[انتظار]] امر [[امام]] تاکید کردهاند؛ و دستۀ دوم [[روایات]] [[فضیلت انتظار]] است که برای [[انتظار]] [[فضایل]] بسیاری برشمرده است و روشن است این حجم انبوه از [[فضیلت]] نمیتواند برای انتظاری باشد که هدفش گرم شدن تنورها و رنگین شدن سفرههاست<ref>ر. ک: [[نصرتالله آیتی]]، مکاتبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>. | ||
== [[انتظار فرج]] مسئولانه == | == [[انتظار فرج]] مسئولانه == | ||
[[هدف]] از [[انتظار فرج]]، رها شدن از تنگناهای روحی و روانی و [[امید]] به آیندهای بهتر است که بخشی از [[آسایش]] و [[آرامش]] روحی و روانی را نیز تأمین میکند. از این رو، نوعی [[فرج]] و [[گشایش]] شمرده میشود و حتی عنوان «مِن أعظم الفرج» را به دست میآورد<ref>ر.ک: [[محمد محمدی ریشهری|محمدی ریشهری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی ج۵ (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ص ۳۱۲ ـ ۳۱۴.</ref>. | |||
[[انتظار فرج]] مسئولانه، بخشی از [[هدف]] و [[آرمان]] [[انتظار]] را تأمین میکند. [[هدف]] از [[انتظار فرج]]، آن است که زمینۀ لازم برای رشد و تعالی فرد و [[جامعه]] پدید آید و آنان به [[کمال وجودی]] خود و [[سعادت اخروی]]، دست یابند. [[هدف]] نهایی [[ظهور]] ـ که ساختن جامعهای [[مهدوی]] است ـ تنها پس از [[ظهور امام مهدی]] {{ع}} اتفاق میافتد؛ ولی اهداف جزئیتر [[ظهور]] ـ که تعالی و فوز [[اخروی]] افراد است ـ با حالت [[انتظار فرج]] مسئولانه، قابل دستیابیاند، بدین معنا که [[انسانیت]] [[انسان]]، مطابق با معیارهای [[الهی]] شکوفا میشود و [[انسان]]، با تکیه بر گوهر [[فطری]] خویش و با [[استمداد]] از [[عقل]] و [[نقل]]، انسانی در خور [[عصر مهدوی]] [[تربیت]] میشود که به درجهای از [[معنویت]] رسیده و [[شایستگی]] سربازی [[امام عصر]] {{ع}} و [[شهادت]] در رکاب ایشان را یافته است<ref>ر.ک: [[محمد محمدی ریشهری|محمدی ریشهری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی ج۵ (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ص ۳۱۲ ـ ۳۱۴.</ref>. | |||
اگر [[انتظار فرج]] مسئولانه، با این ویژگیها تحقق یابد، عنصر [[تکامل]] فردی شخص [[منتظر]]، به فعلیت رسیده است. این [[انتظار]]، [[هدف]] [[فرج]] را محقق میکند و حتی بالاتر از [[فرج]] محسوب میشود؛ زیرا شخص [[منتظر]]، با تکیه بر معارفِ در دسترس خود و بدون حضور [[معصوم]] به این درجه از رشد و تعالی دست یافته است که نشان دهندۀ تلاش فراوان اوست. این معنا، در [[حدیثی]] از [[امام صادق]] {{ع}} نمایان است، آنجا که در جواب [[ابو بصیر]] از "زمان فَرَج" فرمود: «ای [[ابو بصیر]]! آیا تو هم از [[دنیاخواهان]] هستی؟! هر کس این امر ([[قیام]]) را بشناسد، به خاطر [[انتظار]] کشیدنش، [[گشایش]] [[سختی]] او میشود»<ref>{{متن حدیث|یَا أَبَا بَصِیرٍ وَ أَنْتَ مِمَّنْ یُرِیدُ الدُّنْیَا مَنْ عَرَفَ هَذَا الْأَمْرَ فَقَدْ فُرِّجَ عَنْهُ لِانْتِظَارِهِ}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۳۷۱.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد محمدی ریشهری|محمدی ریشهری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی ج۵ (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ص ۳۱۲ ـ ۳۱۴</ref> | |||
== ذات هدفدار [[انتظار]] == | == ذات هدفدار [[انتظار]] == | ||
[[انتظار]]، در [[منتظر]] غوغایی [[مبارک]] و حرکتی [[هدف]] دار پدید میآورد، هر چه [[منتظر]]، به [[حقیقت انتظار]]، نزدیکتر شود، سرعت حرکت او به سوی مقصد بیشتر خواهد شد. در پرتو [[انتظار]]، [[آدمی]] از خود محوری رهایی مییابد و خود را جزئی از [[جامعه اسلامی]] میبیند؛ بنابراین میکوشد تا [[جامعه]] را در [[حد]] [[توان]] خود به [[صلاح]] و درستی نزدیک کند<ref>ر. ک: [[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائریپور|حائریپور، محمد مهدی]]؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ص ۱۴۸ ـ ۱۴۹.</ref>. | |||
[[هدف]] و [[غایت]] [[انتظار فرج]] این است که [[حق]] و [[عدالت]] در [[زمین]] آشکار شود و جداییها به [[اتحاد]] و [[یکدلی]] مبدل شود و کسی از [[دستورات الهی]] [[سرپیچی]] نکند و [[حدود الهی]] بپا داشته شود و [[حق]] [[حاکمیت]] به اهل آن، که [[پیشوایان]] معصومیناند بازگردانده شود و [[حق]] به صورت تام و آشکار [[اجرا]] شود<ref>ر. ک: [[نصرتالله آیتی]]، مکاتبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>. | |||
== پرسش مستقیم == | == پرسش مستقیم == |