جز
جایگزینی متن - 'رویم' به 'رویم'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'رویم' به 'رویم') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
«ای بی‌نیازترین بی‌نیازان، اینک ما بندگان تو در دست توایم، و من محتاج‌ترین محتاجان به درگاه تو هستم. به گشایشی که در کار ما دهی [[بینوایی]] ما جبران کن و ما را از درگه خود مران که [[نومید]] گردیم. و هرگاه چنین شود، آن را که به [[امید]] [[نیک‌بختی]] روی به سوی تو نهاده [[بدبخت]] ساخته‌ای و آن را که از فضل تو بخشایش‌طلبیده [[محروم]] داشته‌ای». | «ای بی‌نیازترین بی‌نیازان، اینک ما بندگان تو در دست توایم، و من محتاج‌ترین محتاجان به درگاه تو هستم. به گشایشی که در کار ما دهی [[بینوایی]] ما جبران کن و ما را از درگه خود مران که [[نومید]] گردیم. و هرگاه چنین شود، آن را که به [[امید]] [[نیک‌بختی]] روی به سوی تو نهاده [[بدبخت]] ساخته‌ای و آن را که از فضل تو بخشایش‌طلبیده [[محروم]] داشته‌ای». | ||
آنگاه به [[ناتوانی]] بقیه تکیه‌گاه‌ها اشاره می‌کند و به پیشگاه خدا التماس می‌کند که به جز درگاه او به کجا برود: «در این حالت، ما رانندگان درگاه تو به که روی آوریم و از در تو به کجا | آنگاه به [[ناتوانی]] بقیه تکیه‌گاه‌ها اشاره می‌کند و به پیشگاه خدا التماس می‌کند که به جز درگاه او به کجا برود: «در این حالت، ما رانندگان درگاه تو به که روی آوریم و از در تو به کجا رویم؟ ای خداوند، تو منزهی، ما همان [[بیچارگان]] هستیم که اجابتشان [[واجب]] داشته‌ای و همان بدحالان که [[وعده]] بهروزیشان داده‌ای. | ||
شبیه‌ترین چیزها به خواست و [[اراده]] تو و سزاوارترین [[کارها]] در عرصه عزّ و جلال تو، [[رحمت]] آوردن تو بر کسی است که از تو رحمت طلبد و فریاد رسیدن تو کسی را که از تو فریاد خواهد. پس بر [[زاری]] ما به درگاهت رحمت آور، و چون خویشتن بر آستان تو افکنده‌ایم بی‌نیازمان فرما». | شبیه‌ترین چیزها به خواست و [[اراده]] تو و سزاوارترین [[کارها]] در عرصه عزّ و جلال تو، [[رحمت]] آوردن تو بر کسی است که از تو رحمت طلبد و فریاد رسیدن تو کسی را که از تو فریاد خواهد. پس بر [[زاری]] ما به درگاهت رحمت آور، و چون خویشتن بر آستان تو افکنده‌ایم بی‌نیازمان فرما». | ||
«ای [[خداوند]]، چون بر [[معصیت]] تو از پی [[شیطان]] رفتیم شیطان بر ما [[شماتت]] کرد. پس [[درود]] بفرست بر [[محمد و خاندانش]]؛ و اکنون که شیطان را به‌خاطر [[فرمانبرداری]] تو واگذاشته‌ایم و از او [[دل]] برکنده‌ایم و به‌سوی تو آمده‌ایم، هرگز مباد که او را بر ما مجال شماتت باشد».<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.</ref>.<ref>[[سید جواد بهشتی|بهشتی، سید جواد]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «نیایش دهم»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۴۴۹.</ref> | «ای [[خداوند]]، چون بر [[معصیت]] تو از پی [[شیطان]] رفتیم شیطان بر ما [[شماتت]] کرد. پس [[درود]] بفرست بر [[محمد و خاندانش]]؛ و اکنون که شیطان را به‌خاطر [[فرمانبرداری]] تو واگذاشته‌ایم و از او [[دل]] برکنده‌ایم و به‌سوی تو آمده‌ایم، هرگز مباد که او را بر ما مجال شماتت باشد».<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.</ref>.<ref>[[سید جواد بهشتی|بهشتی، سید جواد]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «نیایش دهم»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۴۴۹.</ref> | ||