حریث عذری: تفاوت میان نسخه‌ها

وی از [[طایفه]] [[بنی عذره]]، از شاخه‌های [[قبیله]] [[قضاعه]] است<ref>بخاری، التاریخ الکبیر، ج۳، ص۷۱.</ref>. به گفته [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۴۹.</ref>، [[ابن عساکر]]<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۲، ص۳۳۴.</ref> وی را از [[صحابه]] دانسته است. [[حریث]] راهنمای [[اسامة بن زید]] در برگشت از [[موته]] (سال ۱ اق) به [[مدینه]] بود<ref>واقدی، المغازی، ج۳، ص۱۱۲۴.</ref>. [[عمرو بن حریث]] به [[نقل]] از پدرش حریث عذری گوید: در وفدی<ref>وفد عذره، سال نهم: بنگرید: ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۵۰.</ref> [[خدمت]] [[رسول خدا]]{{صل}} شرفیاب شدیم، شنیدم که آن [[حضرت]] فرمود: {{متن حدیث|فِي سَائِمَةِ اَلْغَنَمِ اَلزَّكَاةُ}}؛ گوسفندی که از علف بیابان چریده (و شماره آنها به [[حد]] نصاب برسد) [[زکات]] دارد». [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۴۹.</ref> به نقل از [[ابن عیینه]] [[حدیث]] وی را مرسل دانسته است و در دیگر منابع<ref>بیهقی، السنن الکبری، ج۲، ص۲۷۱؛ بخاری، التاریخ الکبیر، ج۳، ص۷۱؛ مزی، تهذیب الکمال، ج۳۴، ص۱۳۰؛ ذهبی، میزان الاعتدال فی نقد الرجال، ج۱، ص۴۷۵؛ ابن حجر، لسان، ج۷، ص۱۹۵.</ref> نیز حریث از طریق [[ابوهریره]] از رسول خدا{{صل}} [[روایت]] کرده است. بنابراین، [[سخن]] ابن عیینه درست خواهد بود و با توجه به [[حدیث]] بالا نمی‌توان [[صحابی]] بودن وی را [[اثبات]] کرد<ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۳ (کتاب)|مقاله «حریث عذری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۳، ص۴۱.</ref>.