جز
جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود'
جز (جایگزینی متن - 'الإرشاد' به 'الارشاد') |
جز (جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود') |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
همینطور نام وی در سلسله [[سند]] یکی دیگر از [[ادعیه]] معروف هست که امام علی {{ع}} خواندنش را به مردی توصیه فرمود. آن شخص در حالی که چنگ در پردههای [[کعبه]] زده بود آن را میخواند: {{متن حدیث|يَا مَنْ لَا يَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ يَا مَنْ لَا يُغَلِّطُهُ السَّائِلُونَ يَا مَنْ لَا يُبْرِمُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّينَ- أَذِقْنِي بَرْدَ عَفْوِكَ وَ حَلَاوَةَ رَحْمَتِكَ}}<ref>تاریخ بغداد، ج۴، ص۳۴۰؛ تاریخ مدینة دمشق، ج۱۶، ص۴۲۵؛ الإصابة، ج۲، ص۲۷۱.</ref>؛ [[ابن جوزی]] این [[حدیث]] را صحیح ندانسته و آن را در موضوعات خود ذکر کرده است<ref>الموضوعات، ج۱، ص۱۹۸.</ref>. این [[دعا]] با اندک تغییراتی در مفاتیحالجنان نیز وارد شده است<ref>مفاتیح الجنان، ص۱۰۰۸.</ref>. | همینطور نام وی در سلسله [[سند]] یکی دیگر از [[ادعیه]] معروف هست که امام علی {{ع}} خواندنش را به مردی توصیه فرمود. آن شخص در حالی که چنگ در پردههای [[کعبه]] زده بود آن را میخواند: {{متن حدیث|يَا مَنْ لَا يَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ يَا مَنْ لَا يُغَلِّطُهُ السَّائِلُونَ يَا مَنْ لَا يُبْرِمُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّينَ- أَذِقْنِي بَرْدَ عَفْوِكَ وَ حَلَاوَةَ رَحْمَتِكَ}}<ref>تاریخ بغداد، ج۴، ص۳۴۰؛ تاریخ مدینة دمشق، ج۱۶، ص۴۲۵؛ الإصابة، ج۲، ص۲۷۱.</ref>؛ [[ابن جوزی]] این [[حدیث]] را صحیح ندانسته و آن را در موضوعات خود ذکر کرده است<ref>الموضوعات، ج۱، ص۱۹۸.</ref>. این [[دعا]] با اندک تغییراتی در مفاتیحالجنان نیز وارد شده است<ref>مفاتیح الجنان، ص۱۰۰۸.</ref>. | ||
برخی از آنان که در [[نیشابور]] از آنان [[نقل حدیث]] میکرد عبارتاند از: [[سفیان بن عیینه]]<ref>میزان الاعتدال، ج۱، ص۸۹.</ref>، [[عبدالله بن ولید عدنی]]<ref>تهذیب الکمال، ج۱۶، ص۲۷۱.</ref>، [[ابوعامر]] عقدی، | برخی از آنان که در [[نیشابور]] از آنان [[نقل حدیث]] میکرد عبارتاند از: [[سفیان بن عیینه]]<ref>میزان الاعتدال، ج۱، ص۸۹.</ref>، [[عبدالله بن ولید عدنی]]<ref>تهذیب الکمال، ج۱۶، ص۲۷۱.</ref>، [[ابوعامر]] عقدی، أبوداوود طیالسی<ref>المنتظم، ج۱۱، ص۲۱۰.</ref>، [[ابواسامة حماد بن اسامه]]، [[عبدالوهاب بن عطاء]]<ref>تاریخ بغداد، ج۴، ص۳۴۰؛ سیر أعلام النبلاء، ج۱۱، ص۳۲.</ref> و [[مکی بن ابراهیم]]<ref>تاریخ بغداد، ج۴، ص۳۴۰.</ref>. همچنین بعضی از کسانی که از او [[روایت]] میکردند عبارتاند از: [[ابو الازهر أحمد بن ازهر]]، [[احمد بن نصر]] باد<ref>تاریخ بغداد، ج۴، ص۳۴۰؛ سیر أعلام النبلاء، ج۱۱، ص۳۲.</ref>، أبا [[سعید]] [[محمد بن شاذان]]، [[جعفر بن محمد بن سوار]]<ref>تاریخ بغداد، ج۴، ص۳۴۰.</ref>. | ||
دیگرانی که از احمد [[حدیث]] شنیدند عبارتاند از: [[احمد بن عثمان]]<ref>کتاب ناسخ الحدیث و منسوخه، ص۱۰.</ref>، [[محمد بن عبدالرحیم]] معروف به [[حمش نیشابوری]]<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج۵۵، ص۱۲۸.</ref>، [[یحیی بن زکریا]]<ref>تاریخ الإسلام، ذهبی، ج۲۱، ص۳۲۸.</ref>، [[سهل بن عمار]] و [[عباس بن حمزه]]، [[ابراهیم بن محمد بن سفیان]] و زکریا بن دلویه<ref>سیر أعلام النبلاء، ج۱۱، ص۳۳.</ref>. | دیگرانی که از احمد [[حدیث]] شنیدند عبارتاند از: [[احمد بن عثمان]]<ref>کتاب ناسخ الحدیث و منسوخه، ص۱۰.</ref>، [[محمد بن عبدالرحیم]] معروف به [[حمش نیشابوری]]<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج۵۵، ص۱۲۸.</ref>، [[یحیی بن زکریا]]<ref>تاریخ الإسلام، ذهبی، ج۲۱، ص۳۲۸.</ref>، [[سهل بن عمار]] و [[عباس بن حمزه]]، [[ابراهیم بن محمد بن سفیان]] و زکریا بن دلویه<ref>سیر أعلام النبلاء، ج۱۱، ص۳۳.</ref>. |