←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*روزهای بزرگ تاریخی، هنگام پیدایش رحمتها یا بلاهای ویژه. | *روزهای بزرگ تاریخی، هنگام پیدایش رحمتها یا بلاهای ویژه<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>. | ||
*ایام جمع یوم، به معنای روز است و برای بزرگداشت حوادثی که در روزهایی خاص رخ داده است - اعم از نعمتها و بلاهای الهی- ایام ظهور آنها به خدا نسبت داده میشود. این واژه ترکیبی فقط دو بار در [[قرآن کریم]] به صراحت آمده است: | *ایام جمع یوم، به معنای روز است و برای بزرگداشت حوادثی که در روزهایی خاص رخ داده است - اعم از نعمتها و بلاهای الهی- ایام ظهور آنها به خدا نسبت داده میشود. این واژه ترکیبی فقط دو بار در [[قرآن کریم]] به صراحت آمده است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>: | ||
#خداوند، پس از آنکه یکی از وظایف [[حضرت موسی]]{{ع}} را خارج کردن قوم خود از تاریکی به روشنایی میشناساند به یکی دیگر از مأموریتهای مهم آن حضرت، یعنی یادآوری روزهای خدا "ایام اللّه" به قوم خود اشاره کرده است: | #خداوند، پس از آنکه یکی از وظایف [[حضرت موسی]]{{ع}} را خارج کردن قوم خود از تاریکی به روشنایی میشناساند به یکی دیگر از مأموریتهای مهم آن حضرت، یعنی یادآوری روزهای خدا "ایام اللّه" به قوم خود اشاره کرده است:{{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ }}﴾}}<ref> و به راستی موسی را با نشانه‌های خویش فرستادیم (و گفتیم) که قومت را به سوی روشنایی از تیرگی‌ها بیرون بر و روزهای خداوند را به آنان گوشزد کن، بی‌گمان در آن نشانه‌هایی برای هر شکیبای سپاسگزاری است؛ سوره ابراهیم، آیه: ۵.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>. | ||
#پروردگار، در خطابی به [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} به روش برخورد مؤمنان با کافران اشاره کرده و از آنها میخواهد از کسانی که روزهای سخت و ناگوار خدا "ایام اللّه" را باور ندارند، درگذرند، تا خداوند خود سزای کردار بد ایشان را بدهد:{{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|قُل لِّلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لا يَرْجُون أَيَّامَ اللَّهِ لِيَجْزِيَ قَوْمًا بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ}}﴾}}<ref> به مؤمنان بگو، از کسانی که به «روزهای خداوند» امیدی ندارند درگذرند تا (خداوند، هر) قومی را برابر با کارهایی که می‌کرده‌اند کیفر دهد؛ سوره جاثیه، آیه:۱۴.</ref> | |||
*خداوند سبحانه و تعالی در آیه نخست، به یکی از مأموریتهای بزرگ [[حضرت موسی]]{{ع}} اشاره کرده، میفرماید: تو موظفی ایام الهی و روزهای خدا را به یاد قوم خود بیاوری. به طور مسلم، همه روزها، ایام خداوند است؛همانگونه که همه مکانها متعلق به خدا است. اگر مکان خاصی به نام بیت اللّه "خانه خدا" نامیده شد، دلیل بر ویژگی آن است. همچنین عنوان "ایام اللّه" اشاره به روزهای مخصوصی است که امتیاز و روشنایی و درخشش فوق العادهای دارد. به همین سبب مفسران، در تفسیر آن، احتمالات مختلفی دادهاند؛ برخی گفتهاند: اشاره به روزهای پیروزی پیامبران پیشین و امتهای راستین آنان و روزهایی است که گونههای نعمتهای الهی بر اثر شایستگیها شامل حال آنها است. عدهای گفتهاند: اشاره به روزهایی است که خداوند سبحانه و تعالی اقوام سرکش را به زنجیر عذاب میکشید و طاغوتها را با یک فرمان درو میکرد؛ گروهی نیز به هر دو قسمت اشاره کردهاند؛ اما اصولا نمیتوان این تعبیر گویا و رسا را محدود ساخت. "ایام اللّه"، تمام روزهایی است که دارای عظمتی در تاریخ زندگی بشر است. هر روز که یکی از فرمانهای خدا در آن چنان درخشیده که بقیه امور را تحت الشعاع خود قرار داده، از ایام اللّه است. | |||
*هرروز که فصل تازهای در زندگی انسانها گشوده و درس عبرتی به آنها داده شده است و ظهور و قیام پیامبری در آن بوده یا طاغوت و فرعون گردنکشی در آن به قعر دره نیستی فرستاده شده، و خلاصه هرروز که حق و عدالتی برپا شده و ظلم و بدعتی خاموش گشته است، همه آنها از ایام اللّه است<ref> ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج ۱۰، ص ۲۷۱- ۲۷۲</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>. | |||
*در روایاتی که از [[امامان معصوم]]{{عم}} به ما رسیده، "ایام اللّه" به روزهای گوناگونی تفسیر شده است؛ [[امام باقر]]{{ع}} فرموده است: "ایام اللّه سه روز است؛ روزی که [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} قیام خواهد کرد و روز بازگشت برخی از مردگان و روز رستاخیز"<ref> {{عربی|اندازه=150%|" أَيَّامُ اللَّهِ ثَلَاثَةٌ يَوْمُ يَقُومُ الْقَائِمُ وَ يَوْمُ الْكَرَّةِ وَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ "}}؛ شیخ صدوق، الخصال، ص ۱۰۸، ح ۷۵</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>. | |||
به | *روشن است که اینگونه احادیث دلیل بر انحصار نیست؛ بلکه بیان قسمتی از مصداقهای روشن است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>. | ||
خداوند سبحانه و تعالی در آیه نخست، به یکی از | |||
به یاد قوم خود بیاوری. به طور مسلم، همه روزها، ایام خداوند | |||
هرروز که فصل | |||
در روایاتی که از امامان معصوم | |||
ایام اللّه سه روز است؛ روزی که حضرت قائم | |||
روشن است که اینگونه احادیث دلیل بر انحصار نیست؛ بلکه بیان قسمتی از مصداقهای روشن است | |||
<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>. | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||