فضایل امام علی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[نقل]] شده روزی [[ابن عباس]] کنار [[چاه زمزم]] نشسته بود و از [[رسول خدا]] {{صل}} [[حدیث]] [[نقل]] می‌کرد. مردی که صورتش را با دستار خود پوشانده بود نزدیک او آمد و هرگاه که [[ابن عباس]] می‌گفت [[رسول خدا]] {{صل}} چنین فرمود او هم می‌گفت [[رسول خدا]] {{صل}} چنین فرمود؛ [[ابن عباس]] به او گفت: "تو را به [[خدا]] [[سوگند]] می‌دهم خودت را معرفی کن". او دستار خود را از صورتش کنار زد و گفت: "ای [[مردم]]! هر کس مرا می‌شناسد، که می‌شناسد و آنان که نمی‌شناسد، خودم را معرفی می‌کنم. من جندب پسر جناده، [[ابوذر غفاری]] از [[یاران]] [[رسول خدا]] {{صل}} در [[جنگ بدر]] هستم. از آن حضرت با دو گوشم شنیدم و با چشم‌هایم دیدم که اگر غیر از این باشد، کر و کور باشم که فرمود: "[[علی]] پیشوای [[نیکوکاران]] و کشنده [[کافران]] است؛ هر کس او را کمک کند [[پیروز]] است و آنکه او را [[خوار]] کند، [[ذلیل]] و بیچاره شود". بدانید که روزی از روزها هنگام ظهر برای [[اقامه نماز]] در [[مسجد]]، نزد [[رسول خدا]] {{صل}} بودم. مردی [[نیازمند]] به [[مسجد]] وارد شد و تقاضای کمک کرد ولی هیچ کس به وی کمکی نکرد. [[علی]] که در همان لحظه مشغول [[نماز]] و در حال [[رکوع]] بود، [[دست]] راستش را که انگشتری در یکی از انگشتانش بود جلو آورد تا آن را به [[مرد]] [[نیازمند]] هدیه کند و مرد [[فقیر]] [[انگشتر]] را در آورد. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} این کار را دید و پس از پایان یافتن [[نماز]] او [[دست]] به [[دعا]] بلند کرد و فرمود: "خداوندا! برادرم [[موسی]] از تو تقاضا کرد تا به وی [[سعه صدر]] و [[گشایش]] در امور و بیانی رسا و شیوا و [[جانشینی]] برادرش [[هارون]] را عطا فرمایی و تو ای [[خدا]] درخواستش را پذیرفتی، و اکنون من، [[پیامبر]] و فرستاده و برگزیده‌ات، از تو می‌خواهم تا [[شرح صدر]] و آسان شدن کارهایم را به من [[مرحمت]] فرمائی و نیز برادرم [[علی]] را [[وزیر]] و [[جانشین]] من قرار دهی تا همراه و کمک من در [[کارها]] و [[پشتیبان]] رسالتم باشد". هنوز سخن [[رسول خدا]] {{صل}} تمام نشده بود که [[جبرئیل]] نازل شد و این [[آیه]] را به [[امر خداوند]] بر وی [[تلاوت]] کرد: {{متن قرآن|إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ}}<ref>«سرور شما تنها خداوند است و پیامبر او و (نیز) آنانند که ایمان آورده‌اند، همان کسان که نماز برپا می‌دارند و در حال رکوع زکات می‌دهند» سوره مائده، آیه ۵۵.</ref>.<ref>مناقب علی بن ابی طالب {{ع}} و ما نزل من القرآن فی علی {{ع}}، ابن مردویه اصفهانی، ص۲۹۳، ح۴۶۰؛ تفسیر الثعلبی، ج۴، ص۸۰؛ التفسیر الکبیر، رازی، ج۱۲، ص۲۶؛ شواهد التنزیل، حاکم حسکانی، ج۱، ص۲۳۰ - ۲۲۹؛ مطالب السؤول فی مناقب آل الرسول {{صل}}، محمد بن طلحه شافعی، ص۱۷۰؛ الفصول المهمة فی معرفة الائمه، ابن صباغ مالکی، ج۱، ص۵۷۹. البته طبق نظر استاد یوسفی غروی، نزول سوره مائده در عصر روز عرفه در حجة الوداع و صدقه دادن انگشتری نیز در مسجد الحرام و در همان حجة الوداع بوده است که به آن در نقل ماجرای غدیر خم اشاره شد.</ref>

=== [[آیه تطهیر]] ===