ثروت‌اندوزی در معارف و سیره رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

امام رضا {{ع}} به نقل از [[پدران]] خود از [[امام علی]] {{ع}} و ایشان از [[رسول الله]] {{صل}} نقل می‌کند که فرمود: «...اولین کسی که وارد [[جهنم]] می‌شود [[سلطان]] غیر [[عادل]] و صاحب ثروتی است که حقش را [[عطا]] نکند.»..<ref>عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۲۸؛ صحیفة الإمام الرضا {{ع}}، ج۱، ص۲۸۱؛ مسند الإمام الرضا {{ع}}، ج۱، ص۲۸۱.</ref>. تجمع درآمد و ثروت حلالی که [[حقوق]] [[تعیین]] شده در آن پرداخت نشده، حقش ادا نشده و مصداق [[تکاثر]] ثروت است، صاحب آن مستحق [[آتش]] خواهد بود. امام رضا {{ع}} در جواب [[نامه]] [[مأمون]] فرمود: «[[برائت]] و دوری جستن از کسانی که [[اموال]] را در دست عده‌ای [[ثروتمند]] قرار دادند، و از انحصارگران در [[اموال]]... و از رباخواران و... [[واجب]] است»<ref>عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۱۲۶-۱۲۷.</ref>. چنان که در [[آیات]] ۲-۴ [[سوره همزه]] فرمود: {{متن قرآن|الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ * يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ * گمان دارد که دارایی‌اش او را جاودان خواهد کرد * كَلَّا لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ}}<ref>«آنکه مالی اندوخت و آن را شمار کرد * چنین نیست؛ بی‌گمان در آن خرد کننده، فرو افکنده می‌شود» سوره همزه، آیه ۲-۴.</ref>؛ بنابراین، مال‌اندوزی و جمع‌آوری [[ثروت]] بدون [[ادای حقوق]] واجب آن به گونه‌ای که [[مال]] عامل اصلی [[سعادت]] و [[کرامت]] و [[ارزش انسان]] و موجب [[افتخار]] دانسته شود و به عبارتی «اکتناز، استکثار، استئثار و.».. ، در [[قرآن]] و [[سنت]] مایه [[هلاکت]] معرفی شده است<ref>{{متن قرآن| أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ * حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ}} «زیاده‌خواهی شما را سرگرم داشت * تا با گورها دیدار کردید» سوره تکاثر، آیه ۱-۲.</ref>، و در جای دیگر مایه افتخار و بزرگی و [[جاودانگی]] دانستن آن را [[مذمت]] شده<ref>{{متن قرآن| الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ * يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ * كَلَّا لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ}} «آنکه مالی اندوخت و آن را شمار کرد * گمان دارد که دارایی‌اش او را جاودان خواهد کرد * چنین نیست؛ بی‌گمان در آن خرد کننده، فرو افکنده می‌شود» سوره همزه، آیه ۲-۴.</ref>، و در جای دیگر زراندوزی و عدم اتفاق آن را موجب [[عذاب]] الیم دانسته شده: «...و آنان را که ذهب و [[فضه]] را کنز می‌کنند و در [[راه خدا]] [[انفاق]] نمی‌کنند به عذاب دردناک [[بشارت]] بده»<ref>{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ كَثِيرًا مِنَ الْأَحْبَارِ وَالرُّهْبَانِ لَيَأْكُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَيَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلَا يُنْفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ}} «ای مؤمنان! بسیاری از دانشوران دینی (اهل کتاب) و راهبان، دارایی‌های مردم را به نادرستی می‌خورند و (مردم را) از راه خداوند باز می‌دارند؛ (ایشان) و آنان را که زر و سیم را می‌انبارند و آن را در راه خداوند نمی‌بخشند به عذابی دردناک نوید ده!» سوره توبه، آیه ۳۴.</ref>. و نیز در [[آیات]] متعدد دیگر، [[بخل]] ورزیدن و [[انفاق]] نکردن را [[مذمت]] شده<ref>{{متن قرآن|وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَبْخَلُونَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ هُوَ خَيْرًا لَهُمْ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ سَيُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلِلَّهِ مِيرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ}} «و آنان که در آنچه خداوند به آنان از بخشش خود داده است تنگ‌چشمی می‌ورزند گمان نبرند که این (کار) برای آنها نیک است بلکه برای آنان بد است؛ به زودی در رستخیز آنچه تنگ‌چشمی کرده‌اند چون طوقی گردنگیرشان می‌گردد و میراث آسمان و زمین از آن خداوند است و خداوند» سوره آل عمران، آیه ۱۸۰؛ {{متن قرآن|وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى * فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى * وَأَمَّا مَن بَخِلَ وَاسْتَغْنَى * وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَى * فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى * وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى}} «و آن وعده نیکوترین (بهشت) را راست بشمارد * زودا که او را در راه (خیر و) آسانی قرار دهیم * و اما آنکه تنگ‌چشمی کند و بی‌نیازی نشان دهد * و وعده نیکوترین (بهشت) را دروغ شمرد * زودا که او را در راه سختی قرار دهیم * و چون (در دوزخ) فرو افتد داراییش برای او سودی نخواهد داشت» سوره لیل، آیه ۶-۱۱؛ {{متن قرآن|هَا أَنْتُمْ هَؤُلَاءِ تُدْعَوْنَ لِتُنْفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَمِنْكُمْ مَنْ يَبْخَلُ وَمَنْ يَبْخَلْ فَإِنَّمَا يَبْخَلُ عَنْ نَفْسِهِ وَاللَّهُ الْغَنِيُّ وَأَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ وَإِنْ تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْ ثُمَّ لَا يَكُونُوا أَمْثَالَكُمْ}} «هان! این شمایید که فرا خوانده می‌شوید تا در راه خداوند هزینه کنید، آنگاه برخی از شما تنگ‌چشمی می‌ورزند و هر که تنگ‌چشمی بورزد به زیان خود تنگ‌چشمی ورزیده است و خداوند بی‌نیاز است و شما نیازمندید و اگر روی بگردانید گروهی دیگر را جانشین می‌گرداند سپس آنان» سوره محمد، آیه ۳۸؛ {{متن قرآن|الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَيَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَيَكْتُمُونَ مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُهِينًا}} «همان کسان که تنگ‌چشمی می‌ورزند و مردم را به تنگ‌چشمی وا می‌دارند و آنچه را خداوند از بخشش خود به آنان داده است پنهان می‌کنند و برای کافران عذابی خوارساز آماده کرده‌ایم» سوره نساء، آیه ۳۷.</ref> و همچنین [[خداوند]] در آیاتی از تداول و گردش آن در بین [[ثروتمندان]] نیز [[نهی]] کرده فرمود: {{متن قرآن|...كَيْ لَا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الْأَغْنِيَاءِ مِنْكُمْ...}}<ref>«تا میان توانگران شما دست به دست نگردد» سوره حشر، آیه ۷.</ref>؛ از این‌رو [[پرهیز]] از مال‌اندوزی، جمع‌آوری و [[ذخیره]] [[ثروت]] و زراندوزی موجب تقویت [[اقتصاد]] و مقاوم‌سازی [[جامعه اسلامی]] در برابر [[دشمنان]] و دستیابی به [[عدالت]] و [[حیات طیبه]] است<ref>اقتصاد رضوی، ص۵۴.</ref>.<ref>[[غلام رضا سرآبادانی|سرآبادانی]]، [[مجید رضایی|رضایی]]، [[اقتصاد - سرآبادانی (مقاله)|مقاله «اقتصاد»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]] ص ۳۰۶.</ref>