جز
جایگزینی متن - 'تاریخ اسلام بخش اول ج۲ (کتاب)تاریخ اسلام بخش اول ج۲' به 'تاریخ اسلام بخش اول ج۲'
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
جز (جایگزینی متن - 'تاریخ اسلام بخش اول ج۲ (کتاب)تاریخ اسلام بخش اول ج۲' به 'تاریخ اسلام بخش اول ج۲') |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
در [[فتح مکه]] علی{{ع}} به [[دستور پیامبر]]{{صل}} [[پرچم]] را از [[سعد بن عباده]] گرفت<ref>طبری، تاریخ، ج۳، ص۵۶.</ref> و همراه [[پیامبر]]{{صل}} [[بت‌های مکه]] را [[شکست]] و بتکده [[منات]] را که در میانه راه [[مکه]] و [[مدینه]] قرار داشت، ویران نمود<ref>کلبی، الاصنام، ص۱۱۱.</ref>. همچنین [[بت]] [[هبل]] را که بزرگ‌ترین بت داخل [[کعبه]] بود، شکست و در محل ورودی باب [[بنی شیبه]] [[دفن]] کرد تا [[حاجیان]] به هنگام ورود به کانون [[توحید]]، نماد [[شرک]] را زیر پای خود قرار دهند<ref>صدوق، علل الشرایع، ج۲، ص۴۵۰.</ref>. سپس به دستور پیامبر{{صل}}، نزد [[قبیله]] [[بنی جذیمه]] در غُمیصا رفت و [[خون]] بهای کسانی را [[خالد بن ولید]] کشته بود، پرداخت<ref>واقدی، المغازی، ج۳، ص۸۸۴.</ref>. | در [[فتح مکه]] علی{{ع}} به [[دستور پیامبر]]{{صل}} [[پرچم]] را از [[سعد بن عباده]] گرفت<ref>طبری، تاریخ، ج۳، ص۵۶.</ref> و همراه [[پیامبر]]{{صل}} [[بت‌های مکه]] را [[شکست]] و بتکده [[منات]] را که در میانه راه [[مکه]] و [[مدینه]] قرار داشت، ویران نمود<ref>کلبی، الاصنام، ص۱۱۱.</ref>. همچنین [[بت]] [[هبل]] را که بزرگ‌ترین بت داخل [[کعبه]] بود، شکست و در محل ورودی باب [[بنی شیبه]] [[دفن]] کرد تا [[حاجیان]] به هنگام ورود به کانون [[توحید]]، نماد [[شرک]] را زیر پای خود قرار دهند<ref>صدوق، علل الشرایع، ج۲، ص۴۵۰.</ref>. سپس به دستور پیامبر{{صل}}، نزد [[قبیله]] [[بنی جذیمه]] در غُمیصا رفت و [[خون]] بهای کسانی را [[خالد بن ولید]] کشته بود، پرداخت<ref>واقدی، المغازی، ج۳، ص۸۸۴.</ref>. | ||
بعد از فتح مکه، [[نبرد حنین]] رخ داد و [[امیرمؤمنان]]{{ع}} [[پرچم‌دار]] [[مهاجران]] بود. [[حضرت]] در دفـاع از [[جان]] پیامبر{{صل}} در برابر [[هجوم]] سنگین [[دشمن]] و فرار برخی [[مسلمانان]]، [[پایداری]] ورزید و با کشـته شدن «ابوجَرول» و تعدادی از [[قبیله هوازن]] به دست [[حضرت علی]]{{ع}} [[سپاه]] [[هوازن]] شکست خورد. | بعد از فتح مکه، [[نبرد حنین]] رخ داد و [[امیرمؤمنان]]{{ع}} [[پرچم‌دار]] [[مهاجران]] بود. [[حضرت]] در دفـاع از [[جان]] پیامبر{{صل}} در برابر [[هجوم]] سنگین [[دشمن]] و فرار برخی [[مسلمانان]]، [[پایداری]] ورزید و با کشـته شدن «ابوجَرول» و تعدادی از [[قبیله هوازن]] به دست [[حضرت علی]]{{ع}} [[سپاه]] [[هوازن]] شکست خورد. | ||
[[رسول خدا]]{{صل}}، اول [[رجب]] [[سال نهم هجری]] برای پیش‌دستی و مقابله با تحرکات [[هرقل]]، امپراتور [[روم]] شرقی عازم [[تبوک]] شد<ref>واقدی، المغازی، ج۳، ص۹۹۰.</ref> و [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} را [[جانشین]] خویش در مدینه قرار داد تا [[امنیت]] [[شهر]] را تأمین کند. ثمـره حضـور علی{{ع}} در مدینه ناکامی [[منافقان]] از رسیدن به اهدافشان بود؛ از این رو، [[شایعه]] کردنـد کـه رسـول خـدا{{صل}} بـه دلـیـل [[نافرمانی]] علی{{ع}}، از آن حضرت رنجیده است. چون [[شایعات]] و طعنه‌ها بر [[امام]] زیاد شد، آن حضرت به بیرون مدینه نزد رسول خدا{{صل}} رفت و پیامبر{{صل}} در [[حدیثی]] که به «[[حدیث منزلت]]» [[شهرت]] یافت، فرمود: {{متن حدیث|يَا عَلِيُّ أَ مَا تَرْضَى أَنْ تَكُونَ مِنِّي بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِيَّ بَعْدِي}}؛ «آیا [[خشنود]] نمی‌شوی از اینکه تو برای من همچون [[هارون]] برای [[موسی]] باشی، جز آنکه [[پیامبری]] پس از من نیست»<ref>ابن حبان، الثقات، ج۱، ص۳۶۷.</ref>.<ref>گروه تاریخ پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام بخش اول ج۲ (کتاب)تاریخ اسلام بخش اول ج۲]] ص ۳۱.</ref> | [[رسول خدا]]{{صل}}، اول [[رجب]] [[سال نهم هجری]] برای پیش‌دستی و مقابله با تحرکات [[هرقل]]، امپراتور [[روم]] شرقی عازم [[تبوک]] شد<ref>واقدی، المغازی، ج۳، ص۹۹۰.</ref> و [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} را [[جانشین]] خویش در مدینه قرار داد تا [[امنیت]] [[شهر]] را تأمین کند. ثمـره حضـور علی{{ع}} در مدینه ناکامی [[منافقان]] از رسیدن به اهدافشان بود؛ از این رو، [[شایعه]] کردنـد کـه رسـول خـدا{{صل}} بـه دلـیـل [[نافرمانی]] علی{{ع}}، از آن حضرت رنجیده است. چون [[شایعات]] و طعنه‌ها بر [[امام]] زیاد شد، آن حضرت به بیرون مدینه نزد رسول خدا{{صل}} رفت و پیامبر{{صل}} در [[حدیثی]] که به «[[حدیث منزلت]]» [[شهرت]] یافت، فرمود: {{متن حدیث|يَا عَلِيُّ أَ مَا تَرْضَى أَنْ تَكُونَ مِنِّي بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِيَّ بَعْدِي}}؛ «آیا [[خشنود]] نمی‌شوی از اینکه تو برای من همچون [[هارون]] برای [[موسی]] باشی، جز آنکه [[پیامبری]] پس از من نیست»<ref>ابن حبان، الثقات، ج۱، ص۳۶۷.</ref>.<ref>گروه تاریخ پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام بخش اول ج۲ (کتاب)|تاریخ اسلام بخش اول ج۲]] ص ۳۱.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||