ضرورت طرح معارف مهدویت از بعد تاریخی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

== پاسخ نخست ==

[[پرونده:991395.jpg|بندانگشتی|100px|راست|]]

«مهدویت از بُعد تاریخی، سابقه‌ای طولانی دارد. تاریخ اسلام و مسلمین از همان آغاز با این موضوع گره خورده است. در روز بزرگ غدیر، [[پیامبر]]{{صل}} همگام با معرفی [[امام علی]]{{ع}} به عنوان [[امام]] پس از خود، همه [[امامان]] و از جمله [[حضرت مهدی]]{{ع}} را معرفی کرد و ظهور او را به همگان بشارت داد. پس از آن، یک یک امامان از [[حضرت مهدی]] و ظهوراو گفتند. بنابراین برخلاف ادّعای بعضی از گمراهان، [[مهدویت]]، سخن امروز و دیروز نیست؛ بلکه تاریخی به گسترده تاریخ اسلام دارد؛ پس بحث کردن درباره مهدویت، سخن گفتن درباره متن اسلام و [[قرآن]] و سنت [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} است و [[مهدویت]]، حقیقتی است که همه تاریخ اسلام، پشتوانه آن است. نیز تاریخ طولانی [[شیعه]] و پیروان [[اهل بیت]]{{ع}} گواه است که بخش مهمی از هویت تشیع، [[مهدویت]] و انتظار ظهور [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} بوده است؛ به ویژه در طول حدود دوازده قرن [[غیبت امام مهدی]]، آثار علمی و عملی عالمان [[شیعه]] پیوسته در مسیر ترویج این حقیقت و تبیین موضوعات و مسائل آن بوده است»<ref>[[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج۱، ص ۲۱ - ۲۲.</ref>.