علم مکفوف و علم مبذول به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

== پاسخ نخست ==

[[پرونده:627762649.jpg|بندانگشتی|راست|100px|[[سید روح الله موسوی خمینی (پدیدآورنده)|امام خمینی]] (پدیدآورنده)]]

«از طریق شیخ المحدثین ثقة الاسلام [[محمد بن یعقوب کلینی]] از [[ابی بصیر]] از حضرت ابی عبدالله{{ع}} وارد شده است بدانی که حضرت فرمود: "خداوند دو نوع علم دارد: یکی علم مخزون مکنونی که جز او، کسی به آن عالم نیست و بداء از این نوع است، و دیگر علمی که آن را به [[ملائکه]] و رسولان و [[انبیا]]ی خود آموخته است و ما این علم را می‌دانیم". و ولیّ خدا درست فرمود. پس، منشأ بداء عبارت است از حضرت اعیان، که جز خداوند، کسی به آن علم ندارد و اطلاع یافتن بر عین ثابت که برای بعضی اولیا، مانند انسان کامل اتفاق می‌افتد از علم ربوبی است نه از علم [[انبیا]] و رسولان؛ چنان‌که در مورد علم غیبی وارد شده که "هر رسولی که خدا برگزید" عالم به [[غیب]] است؛ و حضرت [[امام باقر|ابو جعفر]]{{ع}} فرمود: "قسم به خدا، [[پیامبر|محمد]]{{صل}} از جمله کسانی است که خدا او را برگزیده است". و بداء به حسب نشئۀ عینی ـ اگرچه در ملکوت است ـ چنان‌که حکمای محقّق معتقدند، لکن منشأ آن حضرت علمی است؛ و آنچه از بعضی محققین شارح کافی نقل شده که منشأ بداء از ناحیۀ خداوند نیست، بلکه از ناحیۀ خلق اول است، بلکه اصلاً از خلق ثانی منشأ گرفته، به خیال اینکه [در غیر این صورت] جهل بر عالم علی الاطلاق لازم می‌آید، از ضیق کلام است. بله، ظهور بداء در خلق ثانی، به معنایی که ایشان ذکر کردند مانعی ندارد؛ اما منشأیی که بداء از آن نشأت گرفته. همان است که روشن شد»<ref>[http://www.imam-khomeini.ir/fa/c78_118897/%D8%B9%D9%84%D9%85/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8/ توحید از دیدگاه امام خمینی؛ ج ۱.]، ص٣٨٩.</ref>.