ثابت بن اقرم بلوی: تفاوت میان نسخه‌ها

از میان [[سیره]] نویسان [[عروة بن زبیر]] و [[موسی بن عقبه]] نقل کرده‌اند که ثابت بن اقرم در سریه‌ای که [[رسول خدا]] {{صل}} به سوی غَمر از [[سرزمین]] نجد فرستاد، کشته شد<ref>طبرانی، المعجم الکبیر، ج۲، ص۷۷؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۳۸؛ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۱، ص۱۱۱.</ref>. این گزارش از سوی منابع دیگر [[تأیید]] نشده است. [[واقدی]]<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۰.</ref> ضمن آنکه تصریح می‌کند در این سریه هیچ کس کشته نشده، [[امیر]] سریه را (برخلاف عروة بن زبیر که ثابت را امیر می‌داند)، [[عکاشة بن محصن]] می‌داند و [[شامی]]<ref>شامی، سبل الهدی و الرشاد، ج۶، ص۷۷.</ref> تصریح می‌کند که ثابت بن اقرم در سریه غمر کشته نشده است. [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۰۱.</ref> برای جمع میان این دو گزارش احتمال داده که واژه «أُصیب» در گزارش اول - که مربوط به سریه غمر است - به معنای «جراحت» باشد نه «کشته شدن». پس از اینکه [[طلیحه]] [[اسلام]] پذیرفت و نزد [[عمر]] آمد، عمر بدو گفت چگونه تو را [[دوست]] داشته باشم و حال آنکه دو [[فرد صالح]] (ثابت و عکاشه) به دست تو کشته شده‌اند؟ طلیحه پاسخ داد که آن دو به دست من به [[کرامت]] رسیدند، اما من به دست آن دو به [[خواری]] گرفتار نشدم<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ج۱۱، ص۱۵۸؛ ابن جوزی، ج۴، ص۲۸۲؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۰۱.</ref>. از او روایتی باقی نماند<ref>ذهبی، سیر أعلام النبلاء، ج۱، ص۳۰۸.</ref>. چنان که از او نسلی باقی نماند<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۳۵۵.</ref>.<ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «ثابت بن اقرم بلوی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص: ۲۹۴.</ref>