دلایل قایلان به تام بودن علم معصوم چیستند؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۳:۱۲
، ۲۴ نوامبر ۲۰۲۲وظیفهٔ شمارهٔ ۳، بخش دوم
جز (جایگزینی متن - '↵::::::' به ' ') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات پرسش | {{جعبه اطلاعات پرسش | ||
| موضوع اصلی = [[علم معصوم (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ علم معصوم]] | | موضوع اصلی = [[علم معصوم (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ علم معصوم]] | ||
| تصویر = 7626626252.jpg | | تصویر = 7626626252.jpg | ||
| نمایه وابسته = [[ویژگی‌های علم معصوم (نمایه)|ویژگی‌های علم معصوم]] | | نمایه وابسته = [[ویژگی‌های علم معصوم (نمایه)|ویژگی‌های علم معصوم]] | ||
| مدخل اصلی = [[علم معصوم]] | | مدخل اصلی = [[علم معصوم]] | ||
| تعداد پاسخ = ۱ | | تعداد پاسخ = ۱ | ||
}} | }} | ||
'''دلایل قایلان به تام بودن علم [[معصوم]]{{ع}} چیستند؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[علم معصوم (پرسش)|علم معصوم]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[علم معصوم]]''' مراجعه شود. | '''دلایل قایلان به تام بودن علم [[معصوم]] {{ع}} چیستند؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[علم معصوم (پرسش)|علم معصوم]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[علم معصوم]]''' مراجعه شود. | ||
== پاسخ نخست == | == پاسخ نخست == | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۳: | ||
«برخی از باب‌های موجود در کتاب‌های روایی، ظهور در کامل بودن علوم ائمه دارند. مهم‌ترین این ابواب عبارت‌اند از: | «برخی از باب‌های موجود در کتاب‌های روایی، ظهور در کامل بودن علوم ائمه دارند. مهم‌ترین این ابواب عبارت‌اند از: | ||
# '''خزانه‌داری علوم خداوند:''' مرحوم [[کلینی]] در الکافی، بابی با عنوان {{عربی|«أَنَّ الْأَئِمَّةَ وُلَاةُ أَمْرِ اللهِ وَ خَزَنَةُ عِلْمِه»}}<ref>«همانا امام معصوم{{عم}} سرپرستان امر خداوند متعال و گنجینه‌های علم او می‌باشند».</ref> گشوده و در آن شش روایت را آورده است که روایات ۴، ۵ و ۶ این باب، دارای سند صحیح و روایت دوم موثق است. محتوای کلی این روایات این است که [[ائمه]]{{عم}} پس از [[رسول خدا]]{{صل}} خزانه‌داران علوم خداوند هستند. مرحوم صفار در بصائر الدرجات نیز بابی با عنوان {{عربی|«أنهم خزان الله فی السماء و الأرض علی علمه»}}<ref>«همانا ایشان گنجینه های علم خداوند متعال در آسمان و زمین می باشند».</ref> گشوده و در آن ۱۶ روایت در این موضوع نقل کرده است. روایات این باب مستفیض‌اند. مجموعه روایات این دو منبع مهم، موجب اطمینان به محتوای کلی این روایات می‌شوند. (...) | # '''خزانه‌داری علوم خداوند:''' مرحوم [[کلینی]] در الکافی، بابی با عنوان {{عربی|«أَنَّ الْأَئِمَّةَ وُلَاةُ أَمْرِ اللهِ وَ خَزَنَةُ عِلْمِه»}}<ref>«همانا امام معصوم {{عم}} سرپرستان امر خداوند متعال و گنجینه‌های علم او می‌باشند».</ref> گشوده و در آن شش روایت را آورده است که روایات ۴، ۵ و ۶ این باب، دارای سند صحیح و روایت دوم موثق است. محتوای کلی این روایات این است که [[ائمه]] {{عم}} پس از [[رسول خدا]] {{صل}} خزانه‌داران علوم خداوند هستند. مرحوم صفار در بصائر الدرجات نیز بابی با عنوان {{عربی|«أنهم خزان الله فی السماء و الأرض علی علمه»}}<ref>«همانا ایشان گنجینه های علم خداوند متعال در آسمان و زمین می باشند».</ref> گشوده و در آن ۱۶ روایت در این موضوع نقل کرده است. روایات این باب مستفیض‌اند. مجموعه روایات این دو منبع مهم، موجب اطمینان به محتوای کلی این روایات می‌شوند. (...) | ||
# '''[[رابطه علم‌الکتاب با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)|بهره‌مندی از علم الکتاب:]]''' خداوند در قرآن از کسی که نزد او علم الکتاب است، به عنوان شاهدی بر درستی [[نبوت]] [[رسول خدا]]{{صل}} یاد شده است: {{متن قرآن|[[آیا آیه ۴۳ سوره رعد علم غیب غیر خدا را اثبات می‌کند؟ (پرسش)|وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَسْتَ مُرْسَلاً قُلْ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ]]}}<ref> و کافران می‌گویند: تو فرستاده (خداوند) نیستی؛ بگو: میان من و شما خداوند و کسی که دانش کتاب نزد اوست، گواه بس؛ سوره رعد، آیه: ۴۳.</ref> برخی اندیشه‌وران، آیه یادشده را این‌گونه تفسیر کرده‌اند که مراد از «الکتاب»، همان لوح محفوظ یا کتاب مبین است. سرچشمه همه دانش‌ها لوح محفوظ است که از آن با نام‌های دیگری مانند «کتاب مکنون»، {{متن قرآن|أُمُّ الْكِتَابِ}}<ref> سوره رعد، آیه: ۳۹.</ref> و {{متن قرآن|إِمَامٍ مُبِينٍ }}<ref> سوره یس، آیه: ۱۲.</ref> نیز در قرآن کریم یاد شده است. بنابراین تفسیر، صاحب علم الکتاب به تمام حقایق هستی دسترسی دارد. در روایات مستفیضی، ائمه صاحب «علم الکتاب» معرفی شده‌اند. این تفسیر، تأیید کننده تام بودن علوم ائمه است. | # '''[[رابطه علم‌الکتاب با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)|بهره‌مندی از علم الکتاب:]]''' خداوند در قرآن از کسی که نزد او علم الکتاب است، به عنوان شاهدی بر درستی [[نبوت]] [[رسول خدا]] {{صل}} یاد شده است: {{متن قرآن|[[آیا آیه ۴۳ سوره رعد علم غیب غیر خدا را اثبات می‌کند؟ (پرسش)|وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَسْتَ مُرْسَلاً قُلْ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ]]}}<ref> و کافران می‌گویند: تو فرستاده (خداوند) نیستی؛ بگو: میان من و شما خداوند و کسی که دانش کتاب نزد اوست، گواه بس؛ سوره رعد، آیه: ۴۳.</ref> برخی اندیشه‌وران، آیه یادشده را این‌گونه تفسیر کرده‌اند که مراد از «الکتاب»، همان لوح محفوظ یا کتاب مبین است. سرچشمه همه دانش‌ها لوح محفوظ است که از آن با نام‌های دیگری مانند «کتاب مکنون»، {{متن قرآن|أُمُّ الْكِتَابِ}}<ref> سوره رعد، آیه: ۳۹.</ref> و {{متن قرآن|إِمَامٍ مُبِينٍ }}<ref> سوره یس، آیه: ۱۲.</ref> نیز در قرآن کریم یاد شده است. بنابراین تفسیر، صاحب علم الکتاب به تمام حقایق هستی دسترسی دارد. در روایات مستفیضی، ائمه صاحب «علم الکتاب» معرفی شده‌اند. این تفسیر، تأیید کننده تام بودن علوم ائمه است. | ||
# '''[[آیا علم به تمام حقایق قرآن علم غیب است و معصوم از آن آگاهی دارد؟ (پرسش)|آگاهی از تمام معارف قرآن]]:''' در برخی روایات، برای قرآن ظاهر و باطنی معرفی شده است که باطن آن نیز درجات و مراتب گوناگونی دارد. در کافی بابی با عنوان {{عربی|«أَنَّهُ لَمْ یَجْمَعِ الْقُرْآنَ کُلَّهُ إِلَّا الْأَئِمَّةُ وَ أَنَّهُمْ یَعْلَمُونَ عِلْمَهُ کُلَّه»}}<ref>«همانا تمام قرآن کریم را کسی جمع‌آوری ننمود، مگر امامان معصوم{{عم}} و همانا ایشان نسبت به تمام علم قرآن کریم آگاه می باشند».</ref> آمده است . در این باب، شش روایت نقل شده است که روایت اول و ششم آن دارای سند صحیح‌اند. در بصائر نیز بابی با نام {{عربی|«أن عندهم جمیع القرآن الذی أنزل علی رسول الله»}}<ref>«نزد ایشان تمام قرآنی که بر پیامبر اکرم نازل شد وجود دارد».</ref> وجود دارد. (...) | # '''[[آیا علم به تمام حقایق قرآن علم غیب است و معصوم از آن آگاهی دارد؟ (پرسش)|آگاهی از تمام معارف قرآن]]:''' در برخی روایات، برای قرآن ظاهر و باطنی معرفی شده است که باطن آن نیز درجات و مراتب گوناگونی دارد. در کافی بابی با عنوان {{عربی|«أَنَّهُ لَمْ یَجْمَعِ الْقُرْآنَ کُلَّهُ إِلَّا الْأَئِمَّةُ وَ أَنَّهُمْ یَعْلَمُونَ عِلْمَهُ کُلَّه»}}<ref>«همانا تمام قرآن کریم را کسی جمع‌آوری ننمود، مگر امامان معصوم {{عم}} و همانا ایشان نسبت به تمام علم قرآن کریم آگاه می باشند».</ref> آمده است . در این باب، شش روایت نقل شده است که روایت اول و ششم آن دارای سند صحیح‌اند. در بصائر نیز بابی با نام {{عربی|«أن عندهم جمیع القرآن الذی أنزل علی رسول الله»}}<ref>«نزد ایشان تمام قرآنی که بر پیامبر اکرم نازل شد وجود دارد».</ref> وجود دارد. (...) | ||
# '''[[رابطه روح یا روح القدس با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)|تأیید علمی روح القدس]]''': در بصائر الدرجات، بابی با عنوان {{عربی|«أن روح القدس یتلقاهم إذ احتاجوا إلیه»}}<ref>«زمانی که نیازمند روح القدس گردند خود او با ایشان ملاقات می‌کند».</ref> آمده و در آن روایاتی با این محتوا نقل شده است که اگر ائمه از مسئله‌ای آگاه نباشند، [[روح القدس]] علمِ آن را به آنان می‌دهد. (...) | # '''[[رابطه روح یا روح القدس با علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش)|تأیید علمی روح القدس]]''': در بصائر الدرجات، بابی با عنوان {{عربی|«أن روح القدس یتلقاهم إذ احتاجوا إلیه»}}<ref>«زمانی که نیازمند روح القدس گردند خود او با ایشان ملاقات می‌کند».</ref> آمده و در آن روایاتی با این محتوا نقل شده است که اگر ائمه از مسئله‌ای آگاه نباشند، [[روح القدس]] علمِ آن را به آنان می‌دهد. (...) | ||
# '''[[آیا علم به گذشته و حال و آینده علم غیب است و معصوم از آن آگاهی دارد؟ (پرسش)|علم به همه امور گذشته و آینده]]''': در کافی بابی با عنوان {{عربی|«أَنَّ الْأَئِمَّةَ یَعْلَمُونَ عِلْمَ مَا کَانَ وَ مَا یَکُونُ، وَ أَنَّهُ لَایَخْفی عَلَیْهِمُ الشَّیْءُ صَلَوَاتُ اللهِ عَلَیْهِم»}}<ref>«همانا امامان معصوم{{عم}} نسبت به علم گذشته و علم آینده آگاه می‌باشند، و اینکه هیچ چیزی بر ایشان{{عم}} پوشیده نخواهد ماند».</ref> آمده است. در روایات این باب، این مسئله مطرح شده است که ائمه از همه امور گذشته و آینده آگاه‌اند. (...) | # '''[[آیا علم به گذشته و حال و آینده علم غیب است و معصوم از آن آگاهی دارد؟ (پرسش)|علم به همه امور گذشته و آینده]]''': در کافی بابی با عنوان {{عربی|«أَنَّ الْأَئِمَّةَ یَعْلَمُونَ عِلْمَ مَا کَانَ وَ مَا یَکُونُ، وَ أَنَّهُ لَایَخْفی عَلَیْهِمُ الشَّیْءُ صَلَوَاتُ اللهِ عَلَیْهِم»}}<ref>«همانا امامان معصوم {{عم}} نسبت به علم گذشته و علم آینده آگاه می‌باشند، و اینکه هیچ چیزی بر ایشان {{عم}} پوشیده نخواهد ماند».</ref> آمده است. در روایات این باب، این مسئله مطرح شده است که ائمه از همه امور گذشته و آینده آگاه‌اند. (...) | ||
# '''[[آیا علم به عجایب یا راه‌های آسمان و زمین علم غیب است و معصوم از آن آگاهی دارد؟ (پرسش)|داشتن علوم آسمان‌ها و زمین:]]''' در بصائر الدرجات بابی با نام {{عربی|«ما لا یحجب من الأئمة شیء من أمر و إن عندهم جمیع ما یحتاج إلیه الأمر»}}<ref>«روایات مربوط به اینکه هیچ چیزی بر امامان معصوم{{عم}} پوشیده نیست، و نزد ایشان تمامی مسائل مورد نیاز وجود دارد».</ref> آمده است. (...) | # '''[[آیا علم به عجایب یا راه‌های آسمان و زمین علم غیب است و معصوم از آن آگاهی دارد؟ (پرسش)|داشتن علوم آسمان‌ها و زمین:]]''' در بصائر الدرجات بابی با نام {{عربی|«ما لا یحجب من الأئمة شیء من أمر و إن عندهم جمیع ما یحتاج إلیه الأمر»}}<ref>«روایات مربوط به اینکه هیچ چیزی بر امامان معصوم {{عم}} پوشیده نیست، و نزد ایشان تمامی مسائل مورد نیاز وجود دارد».</ref> آمده است. (...) | ||
افزون بر ابواب مستقلی که ممکن است روایات آن به عنوان شاهد بر کامل بودن علوم ائمه به حساب آیند، روایات متعدد و پراکنده‌ای وجود دارد که ممکن است، در ذیل باب مستقلی نگنجند. به نمونه‌هایی از این روایات اشاره می‌کنیم: | افزون بر ابواب مستقلی که ممکن است روایات آن به عنوان شاهد بر کامل بودن علوم ائمه به حساب آیند، روایات متعدد و پراکنده‌ای وجود دارد که ممکن است، در ذیل باب مستقلی نگنجند. به نمونه‌هایی از این روایات اشاره می‌کنیم: | ||
# در روایتی منزلت امام به ماه در آسمان تشبیه شده است که بر همه چیز اشراف و آگاهی دارد. دو روایت در این صفحه نقل شده است که روایت دوم سند صحیح دارد. در روایتی دیگر آمده که یکی از اصحاب، بر پشت کاغذی نوشت که «دنیا نزد امام همانند دانه گردویی حاضر است»، [[امام رضا]]{{ع}} نوشته او را تأیید کرد. این‌گونه تعابیر بر احاطه علمی امام بر همه امور ظهور دارد؛ زیرا وجه تشبیه امام به ماه یا تشبیه جهان به گردویی در نزد امام، آن است که امام، همانند ماه بر همه چیز پرتو می‌افکند و دنیا همچون گردویی در دست اوست. | # در روایتی منزلت امام به ماه در آسمان تشبیه شده است که بر همه چیز اشراف و آگاهی دارد. دو روایت در این صفحه نقل شده است که روایت دوم سند صحیح دارد. در روایتی دیگر آمده که یکی از اصحاب، بر پشت کاغذی نوشت که «دنیا نزد امام همانند دانه گردویی حاضر است»، [[امام رضا]] {{ع}} نوشته او را تأیید کرد. این‌گونه تعابیر بر احاطه علمی امام بر همه امور ظهور دارد؛ زیرا وجه تشبیه امام به ماه یا تشبیه جهان به گردویی در نزد امام، آن است که امام، همانند ماه بر همه چیز پرتو می‌افکند و دنیا همچون گردویی در دست اوست. | ||
# با سند موثق از [[امام علی|امیرالمؤمنین]]{{ع}} نقل شده است: هیچ چیز را که خداوند به [[پیامبر]]{{صل}} آموخته بود از حلال و حرام، امر و نهی، خبرهای گذشته و آینده، تعالیم نازل شده بر پیشینیانش اعم از اطاعت یا معصیت فروگذار نکرد و همه آنها را به من آموخت. | # با سند موثق از [[امام علی|امیرالمؤمنین]] {{ع}} نقل شده است: هیچ چیز را که خداوند به [[پیامبر]] {{صل}} آموخته بود از حلال و حرام، امر و نهی، خبرهای گذشته و آینده، تعالیم نازل شده بر پیشینیانش اعم از اطاعت یا معصیت فروگذار نکرد و همه آنها را به من آموخت. | ||
# در نقلی دیگر از آن حضرت می‌خوانیم: از من بپرسید، پیش از آن‌که مرا نیابید. قسم به خدایی که جانم در دست اوست، درباره چیزی از این زمان تا قیامت سؤال نمی‌کنید، مگر آن‌که شما را از آن خبر می‌دهم و از هیچ گروهی که صد نفر را هدایت یا گمراه می‌کند نمی‌پرسید، مگر آن‌که شما را از فراخواننده آنان، رهبر و حرکت دهنده آنان و محل سوار شدن و محل فرود آمدن آنان خبر می‌دهم. | # در نقلی دیگر از آن حضرت می‌خوانیم: از من بپرسید، پیش از آن‌که مرا نیابید. قسم به خدایی که جانم در دست اوست، درباره چیزی از این زمان تا قیامت سؤال نمی‌کنید، مگر آن‌که شما را از آن خبر می‌دهم و از هیچ گروهی که صد نفر را هدایت یا گمراه می‌کند نمی‌پرسید، مگر آن‌که شما را از فراخواننده آنان، رهبر و حرکت دهنده آنان و محل سوار شدن و محل فرود آمدن آنان خبر می‌دهم. | ||
# در روایتی از [[امام رضا]] از [[پیامبر|رسول خدا]]{{صل}} چنین نقل شده است: {{عربی|«مَا يَنْقَلِبُ جَنَاحُ طَائِرٍ فِي الْهَوَاءِ إِلَّا وَ عِنْدَنَا فِيهِ عِلْم»}}<ref> بال پرنده‌ای در فضا حرکت نمی‌کند، مگر آن‌که نزد ما درباره آن دانشی است.</ref> روشن است که علم به حرکت بال هر پرنده، مثالی است برای کامل بودن و گستردگی علم آن حضرت و به این مورد اختصاص ندارد. از طرفی می‌دانیم تمام علوم [[پیامبر]]{{صل}} به [[ائمه]]{{عم}} منتقل شده است. در نتیجه، این روایت فراگیر بودن علوم [[ائمه]]{{عم}} به تمام موضوعات حتی موضوعات عادی و طبیعی مانند پر زدن پرندگان را نشان می‌دهد. | # در روایتی از [[امام رضا]] از [[پیامبر|رسول خدا]] {{صل}} چنین نقل شده است: {{عربی|«مَا يَنْقَلِبُ جَنَاحُ طَائِرٍ فِي الْهَوَاءِ إِلَّا وَ عِنْدَنَا فِيهِ عِلْم»}}<ref> بال پرنده‌ای در فضا حرکت نمی‌کند، مگر آن‌که نزد ما درباره آن دانشی است.</ref> روشن است که علم به حرکت بال هر پرنده، مثالی است برای کامل بودن و گستردگی علم آن حضرت و به این مورد اختصاص ندارد. از طرفی می‌دانیم تمام علوم [[پیامبر]] {{صل}} به [[ائمه]] {{عم}} منتقل شده است. در نتیجه، این روایت فراگیر بودن علوم [[ائمه]] {{عم}} به تمام موضوعات حتی موضوعات عادی و طبیعی مانند پر زدن پرندگان را نشان می‌دهد. | ||
# در روایتی گزارش شده است که برای [[امام سجاد|امام زین‌العابدین]]{{ع}} عسلی آوردند. امام از آن نوشید. سپس فرمود: به خدا قسم، من می‌دانم که این عسل محصول کجاست، زمینش کجاست و به درستی که از فلان قریه آورده می‌شود. از قَسَم امام و فضای روایت مشخص است که آن حضرت این خبرها را در نتیجه تجربه یا آموختن از دیگران بیان نکرده، بلکه دانش ایشان، موهبتی الهی بوده است. به نظر می‌رسد، دانستن چنین جزئیاتی درباره یک عسل، خصوصیتی ندارد، بلکه مثالی است از علم امام به تمام امور، حتی علوم عادی بشری. | # در روایتی گزارش شده است که برای [[امام سجاد|امام زین‌العابدین]] {{ع}} عسلی آوردند. امام از آن نوشید. سپس فرمود: به خدا قسم، من می‌دانم که این عسل محصول کجاست، زمینش کجاست و به درستی که از فلان قریه آورده می‌شود. از قَسَم امام و فضای روایت مشخص است که آن حضرت این خبرها را در نتیجه تجربه یا آموختن از دیگران بیان نکرده، بلکه دانش ایشان، موهبتی الهی بوده است. به نظر می‌رسد، دانستن چنین جزئیاتی درباره یک عسل، خصوصیتی ندارد، بلکه مثالی است از علم امام به تمام امور، حتی علوم عادی بشری. | ||
# روایات دیگری نیز وجود دارد که اگرچه در تام بودن علوم [[ائمه]]{{عم}} صراحت ندارند، اما با بیان قلمرو‌های مختلف علوم [[ائمه]]{{عم}} مانند علم [[ائمه]]{{عم}} به ملکوت، علم به اعمال مردم، دارا بودن علوم تمام پیامبران گذشته و ... می‌توانند مؤید تام بودن علوم ایشان باشند»<ref>[[علم امام تام یا محدود؟ (مقاله)|علم امام تام یا محدود؟]]، [[مشرق موعود (نشریه)|فصلنامه مشرق موعود]] شماره۳۷</ref>. | # روایات دیگری نیز وجود دارد که اگرچه در تام بودن علوم [[ائمه]] {{عم}} صراحت ندارند، اما با بیان قلمرو‌های مختلف علوم [[ائمه]] {{عم}} مانند علم [[ائمه]] {{عم}} به ملکوت، علم به اعمال مردم، دارا بودن علوم تمام پیامبران گذشته و ... می‌توانند مؤید تام بودن علوم ایشان باشند»<ref>[[علم امام تام یا محدود؟ (مقاله)|علم امام تام یا محدود؟]]، [[مشرق موعود (نشریه)|فصلنامه مشرق موعود]] شماره۳۷</ref>. | ||
== پاسخ‌های دیگر == | == پاسخ‌های دیگر == | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۴: | ||
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[حسن مهدی‌فر]]''' در پایان‌نامه دکتری خود با عنوان ''«[[علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن (پایان‌نامه)|علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن]]»'' در این‌باره گفته است: | | پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[حسن مهدی‌فر]]''' در پایان‌نامه دکتری خود با عنوان ''«[[علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن (پایان‌نامه)|علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
«اعتقاد به علم گسترده و حداکثری [[اهل بیت]]{{ع}} (نظریه مختار): این نظریه، دیدگاه اکثریت دانشمندان شیعه اعم از قدما و متأخرین است. در میان متکلمان شیعه [[ابواسحاق اسماعیل بن اسحاق نوبختی]] از قدیمی‌ترین کسانی است که در میان طرفداران این اعتقاد نام برده می‌شود. این اندیشه به مرور زمان توسعه‌یافته و در اعصار اخیر در اذهان متکلمان و محدثان، تفکر حاکم گردیده است. شیخ مفید در کتاب اوائل المقالات از نوبختی نقل کرده است: نوبختیان به حکم عقل، علم و آگاهی امام را به تمامی لغات و حرفه ها و صنعت ها لازم دانسته‌اند.<ref>اوائل المقالات فی المذاهب والمختارات شیخ مفید، ۷۷.</ref> از دیدگاه [[علامه امینی]] اعتقاد به گستردگی [[علم امام]]، نظریه جدیدی نیست بلکه این تفکر از اول در میان مسلمانان رایج بوده است. که امام باید به احکام و موضوعات علم داشته باشد. ایشان بعد از نقل گفتگوی یک پیرزن با عمر می‌نویسد: {{عربی|"ان فکره احاطه الامام بالاشیاء کلها اوجلها فضلا عن الشرایع و الاحکام فکره بسیطه عامه یشترک فی لزومها الرجال و النساء"}}.<ref>الغدیر، ج۶، ص۱۴۴ به نقل از: الریاض النضره، ج ۲، ص ۵۷ و الفتوحات الاسلامیه، ج ۲، ص ۴۰۸ و نورالابصار ص ۶۵.</ref> تفکر احاطه امام به همه موضوعات و یا اکثر آنها تفکر عامی است که در لزوم آن مرد و زن مشترکند. | «اعتقاد به علم گسترده و حداکثری [[اهل بیت]] {{ع}} (نظریه مختار): این نظریه، دیدگاه اکثریت دانشمندان شیعه اعم از قدما و متأخرین است. در میان متکلمان شیعه [[ابواسحاق اسماعیل بن اسحاق نوبختی]] از قدیمی‌ترین کسانی است که در میان طرفداران این اعتقاد نام برده می‌شود. این اندیشه به مرور زمان توسعه‌یافته و در اعصار اخیر در اذهان متکلمان و محدثان، تفکر حاکم گردیده است. شیخ مفید در کتاب اوائل المقالات از نوبختی نقل کرده است: نوبختیان به حکم عقل، علم و آگاهی امام را به تمامی لغات و حرفه ها و صنعت ها لازم دانسته‌اند.<ref>اوائل المقالات فی المذاهب والمختارات شیخ مفید، ۷۷.</ref> از دیدگاه [[علامه امینی]] اعتقاد به گستردگی [[علم امام]]، نظریه جدیدی نیست بلکه این تفکر از اول در میان مسلمانان رایج بوده است. که امام باید به احکام و موضوعات علم داشته باشد. ایشان بعد از نقل گفتگوی یک پیرزن با عمر می‌نویسد: {{عربی|"ان فکره احاطه الامام بالاشیاء کلها اوجلها فضلا عن الشرایع و الاحکام فکره بسیطه عامه یشترک فی لزومها الرجال و النساء"}}.<ref>الغدیر، ج۶، ص۱۴۴ به نقل از: الریاض النضره، ج ۲، ص ۵۷ و الفتوحات الاسلامیه، ج ۲، ص ۴۰۸ و نورالابصار ص ۶۵.</ref> تفکر احاطه امام به همه موضوعات و یا اکثر آنها تفکر عامی است که در لزوم آن مرد و زن مشترکند. | ||
تبیین موضوع: پیش از اقامه دلائل، لازم است مدعای دیدگاه مختار به درستی تبیین شود مدعای این دیدگاه بدین قرار است: [[اهل بیت]]{{عم}} علم به ما کان و ما یکون شامل احکام و شرایع، موضوعات، زبان انسان‌ها و حیوانات و پرندگان علم به کتاب را در بر می‌گیرد. مگر آنچه که با دلیل استثناء شده باشد. و این گستردگی فی الجمله ضرورت عقلی دارد. | تبیین موضوع: پیش از اقامه دلائل، لازم است مدعای دیدگاه مختار به درستی تبیین شود مدعای این دیدگاه بدین قرار است: [[اهل بیت]] {{عم}} علم به ما کان و ما یکون شامل احکام و شرایع، موضوعات، زبان انسان‌ها و حیوانات و پرندگان علم به کتاب را در بر می‌گیرد. مگر آنچه که با دلیل استثناء شده باشد. و این گستردگی فی الجمله ضرورت عقلی دارد. | ||
توضیح این که: تا مادامی که دلیل عقلی و یا نقلی، دایره علم اهل بیت{{عم}}را محدود نکرده باشد عمومیت علم [[اهل بیت]]{{عم}} و شمول آن به تمامی احکام و موضوعات ثابت است. آری اگر دلیل متقن عقلی و یا نقل معتبر، علم به موضوعی را استثنا بزند و آن را مختص خداوند بداند مثل در آنجا تسلیم می‌شویم چنانچه در برخی روایات علم غیب تقسیم شده است به: [[علم غیب]] مستاثر به الله که مختص خداوند متعال است و خداوند احدی از انبیاء و ملائکه را به آن مطلع نفرموده است. و علم مبذول که به انبیاء [[ائمه]]{{عم}} افاضه کرده است. یا در برخی روایات آمده است که اسم اعظم ۷۳ حرف است و یک حرف آن اختصاص به خداوند دارد. و امثال آن. بلی اجمالا این مطلب روشن است که برخی علوم مختص خداوند است و خداوند آن را در اختیار ائمه نگذاشته است. اما اینکه چه مواردی استثناء شده است جای بحث و مناقشه است در برخی آیات و روایات علم به قیامت استثناء شده است. گر چه در روایات دیگری علم به آن موارد نیز به [[اهل بیت]]{{عم}} نسبت داده شده است اما اجمالا باید پذیرفت که علم برخی مسائل اختصاص به خداوند دارد. اما در غیر آن موارد، علم [[اهل بیت]]{{عم}} بسیار گسترده می‌باشد. اما در ضرورت عقلی چنین علمی، با این وصف برای پیامبر و امام{{ع}} اختلاف نظر وجود دارد. | توضیح این که: تا مادامی که دلیل عقلی و یا نقلی، دایره علم اهل بیت {{عم}}را محدود نکرده باشد عمومیت علم [[اهل بیت]] {{عم}} و شمول آن به تمامی احکام و موضوعات ثابت است. آری اگر دلیل متقن عقلی و یا نقل معتبر، علم به موضوعی را استثنا بزند و آن را مختص خداوند بداند مثل در آنجا تسلیم می‌شویم چنانچه در برخی روایات علم غیب تقسیم شده است به: [[علم غیب]] مستاثر به الله که مختص خداوند متعال است و خداوند احدی از انبیاء و ملائکه را به آن مطلع نفرموده است. و علم مبذول که به انبیاء [[ائمه]] {{عم}} افاضه کرده است. یا در برخی روایات آمده است که اسم اعظم ۷۳ حرف است و یک حرف آن اختصاص به خداوند دارد. و امثال آن. بلی اجمالا این مطلب روشن است که برخی علوم مختص خداوند است و خداوند آن را در اختیار ائمه نگذاشته است. اما اینکه چه مواردی استثناء شده است جای بحث و مناقشه است در برخی آیات و روایات علم به قیامت استثناء شده است. گر چه در روایات دیگری علم به آن موارد نیز به [[اهل بیت]] {{عم}} نسبت داده شده است اما اجمالا باید پذیرفت که علم برخی مسائل اختصاص به خداوند دارد. اما در غیر آن موارد، علم [[اهل بیت]] {{عم}} بسیار گسترده می‌باشد. اما در ضرورت عقلی چنین علمی، با این وصف برای پیامبر و امام {{ع}} اختلاف نظر وجود دارد. | ||
عده‌ای معتقدند که تمام این سعه و گستردگی از شرایط امامت بوده و به تبع خود امامت از ضرورت برخوردار است. در مقابل گروهی دیگر عقیده دارند که این همه گستردگی ضروری امامت نبوده بلکه تفضل و لطفی است که از جانب خداوند که شامل آنان گشته است.اما به نظردید گاه مختار گرچه نتوان به‌طور کلی و بالجمله برای تمامی ابعاد علوم [[اهل بیت]]{{عم}} ضرورت عقلی اثبات کرد. اما با توجه به ادله عقلی و نقلی که ذیلا بر گستردگی علم آنان که اقامه می‌شود، ضرورت عقلی آن فی الجمله قابل انکار نیست. با همه اینها، آنچه برای ما مهم است اثبات گستردگی علم [[اهل بیت]]{{عم}} است حال چه به صورت تفضل باشد یا به ضرورت عقلی»<ref>[[علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن (پایان‌نامه)|علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن]]، ص۹۶.</ref>. | عده‌ای معتقدند که تمام این سعه و گستردگی از شرایط امامت بوده و به تبع خود امامت از ضرورت برخوردار است. در مقابل گروهی دیگر عقیده دارند که این همه گستردگی ضروری امامت نبوده بلکه تفضل و لطفی است که از جانب خداوند که شامل آنان گشته است.اما به نظردید گاه مختار گرچه نتوان به‌طور کلی و بالجمله برای تمامی ابعاد علوم [[اهل بیت]] {{عم}} ضرورت عقلی اثبات کرد. اما با توجه به ادله عقلی و نقلی که ذیلا بر گستردگی علم آنان که اقامه می‌شود، ضرورت عقلی آن فی الجمله قابل انکار نیست. با همه اینها، آنچه برای ما مهم است اثبات گستردگی علم [[اهل بیت]] {{عم}} است حال چه به صورت تفضل باشد یا به ضرورت عقلی»<ref>[[علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن (پایان‌نامه)|علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن]]، ص۹۶.</ref>. | ||
}} | }} | ||