وظیفه ما در زمان ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

# کسب [[وظیفه]] از [[امام]] در گذران زندگی روزمره.

# '''[[یقین]]:''' از [[امام صادق]] {{ع}} درباره یاوران [[حضرت مهدی]] حکایت شده: مردانی که گویا دل‌هایشان پاره‌های آهن است. غبار تردید در ذات مقدس خدا، خاطرشان را نمی‌آلاید... از ناخشنودی پروردگارشان هراس دارند برای شهادت دعا می‌کنند و آرزومند شهید شدن در راه خدا هستند<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸.</ref>.

# '''روحیه [[شهادت طلبی]]:''' این ویژگی از روایت فوق و روایات دیگر به دست می‌آید.

# '''[[بصیرت]] و [[آگاهی]]:''' یاران [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}}  در بصیرت،‌ درایت و خردمندی سرآمدند؛ در فتنه‌هایی که زیرکان در آن می‌مانند هوشیارانه راه می‌جویند و حق را از باطل باز می‌شناسند.

# '''[[عبادت]] و [[بندگی]]:''' از [[امام باقر]] {{ع}} نقل شده: گویا [[امام مهدی|قائم]] و یارانش را در نجف اشرف می‌نگرم توشه‌هایشان به پایان رسیده و لباس‌هایشان مندرس گشته است. جای سجده بر پیشانی‌شان نمایان است، شیران روزند و راهبان شب<ref>بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۷.</ref>.

# '''[[حافظان حدود الهی]]:''' از [[حضرت علی]] {{ع}} حکایت شده: یاران با این شرایط با امامشان بیعت می‌کنند: دست پاک و پاکدامن می‌باشند، زبان به دشنام نگشایند، و خون کسی را به ناحق نریزند، بر مرکب‌های ممتاز سوار نشوند و لباس‌های فاخر نپوشند... ساده زندگی کنند و در راه خدا به شایستگی جهاد کنند، امام نیز متعهد می‌شود به سان همراهان زندگی کند<ref>الملاحم والفتن، ص ۱۴۹.</ref>.

# '''[[شجاعت]]:''' از [[امام باقر]] {{ع}} حکایت شده: گویا آنان را می‌نگرم... که دل‌هایی چون پولاد دارند در هر سو تا مسافت یک ماه، ترس از آنها بر دل‌های دشمنان سایه می‌افکند در سوارکاری و تیراندازی بی‌نظیرند در رزمگاه نشان شجاعان بر تن دارند و...<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۳ و ۳۱۰.</ref>.

# '''[[فرمانبری]]:''' از [[پیامبر خاتم|پیامبر]] نیز حکایت شده: تلاش‌گر و کوشا در پیروی از او هستند<ref>عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۶۳.</ref>.

# '''[[ایثار]] و [[مواسات]]:''' همچنین دل‌های یاران حضرت به هم پیوند دارد و یار و غمخوار یکدیگر هستند. گویا یک پدر و مادر آنان را پرورش داده است و دل‌های آنان از محبت و خیرخواهی به یکدیگر آکنده است<ref>الزام الناصب، ج ۲، ص ۲۰.</ref>.

# '''[[زهد]] و [[ساده‌زیستی]]:''' زهد زینت کارگزاران [[امام مهدی|مهدی]] است. نمی‌توانند تن به آسایش و شاد کامی سپارند و از احوال مردمان غافل شوند و نام مصلح جهان بر خویش نهند، زیرا آن‌که با عشرت‌طلبان همسو می‌شود و دل در گرو آز و طمع دارد، نمی‌تواند مروّج دین و کارگزاری شایسته برای حکومت عدل و داد باشد<ref>نهج‌البلاغه، کلمات قصار، کلمه ۱۱۰.</ref>.

# '''[[نصرت]] و [[یاری]]:''' از وظایف مومنان، نصرت و یاری‌کردن آن حضرت است که در حقیقت نصرت خداوند متعال است، یاری‌کردن [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} این است که مؤمن نسبت به آن چه خواست آن حضرت است اقدام نماید. و نصرت در زمان [[ظهور]] با جهاد کردن در کنار امام و صبر و شکیبائی بر سختی‌ها و بذل مال و جان به دست می‌آید<ref>راه وصالحسینی مطلق، ص ۱۲۲.</ref>»<ref>[[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۵۶-۱۵۸.</ref>.