پیشنیه سوال از طول عمر امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات پرسش
{{جعبه اطلاعات پرسش
| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| موضوع فرعی = پیشنیه سؤال از طول عمر [[امام مهدی]]{{ع}} چیست؟
| تصویر = 7626626268.jpg
| تصویر = 7626626268.jpg
| اندازه تصویر = 200px
| نمایه وابسته =  
| نمایه وابسته =  
| مدخل اصلی = [[مهدویت]]
| مدخل اصلی = [[مهدویت]]
| موضوعات وابسته =  
| موضوعات وابسته =  
| پاسخ‌دهنده =
| پاسخ‌دهندگان =  [[عبدالمجید زهادت|زهادت]]؛ [[ابراهیم شفیعی سروستانی]]
| پاسخ‌دهندگان =  [[عبدالمجید زهادت|زهادت]]؛ [[ابراهیم شفیعی سروستانی]]
}}
}}
'''پیشنیه سؤال از طول عمر [[امام مهدی]]{{ع}} چیست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.
'''پیشنیه سؤال از طول عمر [[امام مهدی]] {{ع}} چیست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.


== پاسخ نخست ==
== پاسخ نخست ==
خط ۱۸: خط ۱۵:
«این شبهه یا سؤال از قدیمی‌ترین و رایج‌ترین شبهاتی است که در کتب مختلف [[اهل سنت]] مطرح شده است؛ و این مسئله را دلیل بر نفی وجود [[امام مهدی]] {{ع}} و بطلان عقیده [[شیعه]] دانسته‌اند<ref>ر.ک: شرح المقاصد، ج ۵، ص ۳۱۳؛ همچنین [[ابن تیمیه]] در کتاب "منهاج السنة" می‌گوید: عمر کردن یکی از مسلمانان برابر این مدت، طبق عادت عمر افراد در امت پیامبر، یک امری است که دروغ بودن آن آشکار است پس شناخته نشده کسی در اسلام به دنیا بیاید و بیش از صد و بیست سال عمر کند، چه رسد به این مقدار منهاج السنة النبویة، ج ۴، ص ۹۱.</ref>.
«این شبهه یا سؤال از قدیمی‌ترین و رایج‌ترین شبهاتی است که در کتب مختلف [[اهل سنت]] مطرح شده است؛ و این مسئله را دلیل بر نفی وجود [[امام مهدی]] {{ع}} و بطلان عقیده [[شیعه]] دانسته‌اند<ref>ر.ک: شرح المقاصد، ج ۵، ص ۳۱۳؛ همچنین [[ابن تیمیه]] در کتاب "منهاج السنة" می‌گوید: عمر کردن یکی از مسلمانان برابر این مدت، طبق عادت عمر افراد در امت پیامبر، یک امری است که دروغ بودن آن آشکار است پس شناخته نشده کسی در اسلام به دنیا بیاید و بیش از صد و بیست سال عمر کند، چه رسد به این مقدار منهاج السنة النبویة، ج ۴، ص ۹۱.</ref>.


با بررسی کتب دانشمندان شیعه استفاده می‌شود تا حدود سال ۳۷۰ هـ. ق در رابطه با طول عمر [[امام مهدی]] {{ع}} مطلبی ذکر نشده است. به نظر می‌آید تا این زمان عمر [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}}، عمری متعارف بوده و از ناحیه طول عمر آن حضرت، هنوز پرسشی در اذهان آحاد جامعه اسلامی وجود نداشته است.
با بررسی کتب دانشمندان شیعه استفاده می‌شود تا حدود سال ۳۷۰ هـ. ق در رابطه با طول عمر [[امام مهدی]] {{ع}} مطلبی ذکر نشده است. به نظر می‌آید تا این زمان عمر [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}}، عمری متعارف بوده و از ناحیه طول عمر آن حضرت، هنوز پرسشی در اذهان آحاد جامعه اسلامی وجود نداشته است.


براساس اسناد و مدارک وجود، نخستین دانشمندی که به طرح مسئله طول عمر [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} پرداخت، مرحوم [[شیخ صدوق]] (م ۳۸۱ هـ.ق) است. ایشان در کتاب "کمال الدین و تمام النعمه" مسئله طول عمر را مطرح کرده و به پرسش‌های مخالفان پاسخ گفته است. وی، فصلی را به زندگی (معمرین) اختصاص داده و ده‌ها نفر از معمرینی را که عُمری بیش از صد و بیست سال تا حدود سه هزار سال عمر داشته‌اند، نام می‌برد. سپس در پایان این فصل از کتاب خود اشاره می‌کند خبرهایی که در مورد افراد دارای عمر طولانی ذکر کردم، اختصاص به [[شیعه]] ندارد، بلکه مخالفان ما نیز این خبرها را از طرق مختلف نقل کرده‌اند و بر آن صحه گذارده‌اند.
براساس اسناد و مدارک وجود، نخستین دانشمندی که به طرح مسئله طول عمر [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} پرداخت، مرحوم [[شیخ صدوق]] (م ۳۸۱ هـ.ق) است. ایشان در کتاب "کمال الدین و تمام النعمه" مسئله طول عمر را مطرح کرده و به پرسش‌های مخالفان پاسخ گفته است. وی، فصلی را به زندگی (معمرین) اختصاص داده و ده‌ها نفر از معمرینی را که عُمری بیش از صد و بیست سال تا حدود سه هزار سال عمر داشته‌اند، نام می‌برد. سپس در پایان این فصل از کتاب خود اشاره می‌کند خبرهایی که در مورد افراد دارای عمر طولانی ذکر کردم، اختصاص به [[شیعه]] ندارد، بلکه مخالفان ما نیز این خبرها را از طرق مختلف نقل کرده‌اند و بر آن صحه گذارده‌اند.


ایشان در استدلالی برای طول عمر از [[پیامبر خاتم|نبی اکرم]] {{صل}} روایتی نقل می‌کند که ایشان فرمود: آن چه در میان امت‌های پیشین روی داده، همانند آن، در میان امت نیز وجود خواهد داشت. سپس می‌گوید: حال که عمر طولانی در میان پیشینیان به حقیقت پیوسته، چرا برخی قائم آل محمد {{صل}} را به خاطر عُمر طولانی‌اش انکار می‌کنند، بخصوص که در مورد ایشان، خبرهای فراوانی از [[پیامبر خاتم|نبی اکرم]]{{صل}} و [[امامان]] [[معصوم]] {{عم}} به ما رسیده است<ref>کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۵۲۳ – ۵۳۲.</ref>.
ایشان در استدلالی برای طول عمر از [[پیامبر خاتم|نبی اکرم]] {{صل}} روایتی نقل می‌کند که ایشان فرمود: آن چه در میان امت‌های پیشین روی داده، همانند آن، در میان امت نیز وجود خواهد داشت. سپس می‌گوید: حال که عمر طولانی در میان پیشینیان به حقیقت پیوسته، چرا برخی قائم آل محمد {{صل}} را به خاطر عُمر طولانی‌اش انکار می‌کنند، بخصوص که در مورد ایشان، خبرهای فراوانی از [[پیامبر خاتم|نبی اکرم]] {{صل}} و [[امامان]] [[معصوم]] {{عم}} به ما رسیده است<ref>کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۵۲۳ – ۵۳۲.</ref>.


پس از ایشان علمای بزرگوار دیگری مانند [[شیخ مفید]] در الفصول العشره (فصل ششم، ص ۹۰)، شیخ طوسی در کتاب الغیبه (ص ۴۱۹)، [[امین الاسلام طبرسی]] در إعلام الوری بأعلام الهدی (ص ۴۷۲)، [[خواجه نصیر الدین طوسی]] در تلخیص المحصل المعروف بنقد المحصل (رسائل الخواجة نصیر الدین الطوسی، رسالة الامامة، ص ۴۳۳)، [[ابن میثم بحرانی]] در قواعد المرام فی علم الکلام (ص ۱۹۱)، [[علامه حلی]] در مناهج الیقین فی أصول الدین (ص ۴۸۲)، و از متأخرین [[لطف‌الله صافی گلپایگانی]] در [[منتخب الأثر فی الإمام الثانی عشر]] (ج ۲، ص ۲۷۲)، [[محمد رضا حکیمی]] در خورشید مغرب (ص ۱۹۲) و [[ابراهیم امینی]] در دادگستر جهان (ص ۱۷۵) از جمله دانشمندانی هستند که به صورت ویژه به این بحث پرداختند<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]،۱۱۷-۱۲۰.</ref>.
پس از ایشان علمای بزرگوار دیگری مانند [[شیخ مفید]] در الفصول العشره (فصل ششم، ص ۹۰)، شیخ طوسی در کتاب الغیبه (ص ۴۱۹)، [[امین الاسلام طبرسی]] در إعلام الوری بأعلام الهدی (ص ۴۷۲)، [[خواجه نصیر الدین طوسی]] در تلخیص المحصل المعروف بنقد المحصل (رسائل الخواجة نصیر الدین الطوسی، رسالة الامامة، ص ۴۳۳)، [[ابن میثم بحرانی]] در قواعد المرام فی علم الکلام (ص ۱۹۱)، [[علامه حلی]] در مناهج الیقین فی أصول الدین (ص ۴۸۲)، و از متأخرین [[لطف‌الله صافی گلپایگانی]] در [[منتخب الأثر فی الإمام الثانی عشر]] (ج ۲، ص ۲۷۲)، [[محمد رضا حکیمی]] در خورشید مغرب (ص ۱۹۲) و [[ابراهیم امینی]] در دادگستر جهان (ص ۱۷۵) از جمله دانشمندانی هستند که به صورت ویژه به این بحث پرداختند<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]،۱۱۷-۱۲۰.</ref>.
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش