خلافت پیامبر خاتم: تفاوت میان نسخه‌ها

{{اصلی|مشروعیت خلافت}}

[[امامان]] [[شیعه]]، همواره مدّعی آن بوده‌اند و تصدّی [[خلافت]] از سوی دیگران را [[غصب]] و ناروا می‌دانستند. حتی [[امام حسین]] {{ع}} در [[مدینه]] پس از [[مرگ]] [[معاویه]]، در پاسخ [[مروان]] که از آن [[حضرت]] می‌خواست با [[یزید]] [[بیعت]] کند، به سخن [[پیامبر]] استناد فرمود که شنیدم جدّم [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} می‌فرمود: "[[خلافت]] بر دودمان [[ابو سفیان]] [[حرام]] است"<ref>{{متن حدیث|الْخِلَافَةُ مُحَرَّمَةٌ عَلَى آلِ أَبِي سُفْيَان‏}}؛موسوعة کلمات الامام الحسین، ص ۲۸۵</ref>. از جرائم [[معاویه]] نیز این بود که در حال [[حیات]] خویش، می‌کوشید [[مردم]] را به [[پذیرش]] [[خلافت]] [[یزید]] پس از خودش وادارد و از بزرگان و چهره‌های سرشناس [[بیعت]] می‌گرفت و همین کار مورد نقد برخی از صحابۀ [[پیامبر]]، از جمله خود [[امام حسین]] {{ع}} قرار گرفت<ref>موسوعة کلمات الامام الحسین، ص ۲۵۶</ref> با توجّه به بار محتوایی و اهمیت [[سیاسی]] این واژه، بی‌جهت نیست که در طول [[تاریخ]]، قدرت‌ طلبان درپی تصدّی و [[غصب]] آن بوده‌اند و آن را در عمل به [[حکومت]] و [[سلطنت]] تبدیل کرده‌اند.

===خلافت نامشروع===

{{اصلی|غصب خلافت}}