اذاخر: تفاوت میان نسخه‌ها

گویا این کلمه جمع قلت از واژه أذخر –درخت معروف<ref>برخی أذخر را گیاهی دوائی(نزهةالقلوب) و خوشبوی گفته‌اند و آورده‌اند که آن را کوم خوانند. (منتهی الارب) بعضی هم آن را گور گیاه و گوز گینه که بوی خوشی دارد، گفته‌اند. (لغت نامه دهخدا)</ref> - است. در [[منابع تاریخی]] آمده که [[رسول خدا]]{{صل}} به هنگام [[فتح مکه]] (در [[سال ۸ هجری]])، از این موضع به این [[شهر]] وارد شده‌اند.<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۸۲۶؛ ابن سعد، الطبقات الکبری،ج۲، ص۱۰۳.</ref> برخی «أذاخر» را کوهی دانسته‌اند که با افزوده شدن واژگان «ثنیه» (گردنه، [[عقبه]] قابل گذر) بر آن، «ثنیة أذاخر» (گردنه أذاخر) نامیده شده است. این گردنه از جانب شمال در [[ابطح]] و نزدیک خرمانیه [[نزول]] پیدا می‌‌کند و در جهت مقابل در مکانی که به «مکة السِّدر» موسوم است و امروزه به نام «صُفَیراء» –از محلات [[مکه]] - [[شهرت]] دارد، پایان می‌‌یابد. امروزه، [[مردم]] [[عوام]] از این مکان با نام «ذاخر» –بدون همزه ابتدای کلمه - یاد می‌‌کنند و «الثنیه» را «ربع ذاخر» می‌‌نامند.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۲۱.</ref>