جهان‌شناسی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بیان شد که نقطه اصلی و اساسی در [[جهان‌شناسی]] [[اسلامی]]، مسأله تداوم [[حیات]] بعد از [[مرگ]] است. آن طرف مرز مرگ، [[محاسبه]] و مؤاخذة [[الهی]]، [[ابدیت]] و [[سرنوشت]] [[حقیقی]] است. این اصل باید در تنظیم [[روابط]] [[زندگی]]، تنظیم پایه‌های [[حکومت اسلامی]] و [[اداره جامعه]] و اداره عالم، [[تصمیم‌گیری‌ها]] و اقدام‌ها، نقش داشته باشد<ref>نرم افزار حدیث ولایت، نسخه ۲، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در دیدار با مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی ایران، ۱۲/۹/۱۳۷۹.</ref>. برخی برای حرف [[مردم]] و [[نظارت]] مردمی نقش قائل می‌شوند؛ اما برای [[نظارت الهی]] و چیزی که فردای ما مشتمل بر آن است، نقش قائل نمی‌شوند<ref>نرم افزار حدیث ولایت، نسخه ۲، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در دیدار با مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی ایران، ۱۵/۵/۱۳۸۲.</ref>. نظام‌هایی که به [[خدا]] و [[قیامت]] [[اعتقاد]] دارند، علاوه بر چشم‌های حسابگر و حسابرس [[دنیایی]]، آن جایی که دیگران نمی‌فهمند، آن جایی که دیگران تشخیص نمی‌دهند، به ناظر دیگری [[معتقد]] هستند و همین هم [[کارایی]] یک [[نظام]] را بالا می‌برد<ref>نرم افزار حدیث ولایت، نسخه ۲، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بیانات در دیدار با مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی ایران، ۲۳/۵/۱۳۷۰.</ref>.<ref>[[قاسم ترخان|ترخان، قاسم]]، [[جهان‌شناسی اسلامی - ترخان (مقاله)|مقاله «جهان‌شناسی اسلامی»]]، [[منظومه فکری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای ج۲ (کتاب)|منظومه فکری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای ج۲]] ص ۲۷۷.</ref>