حارثه بن بدر غدانی تمیمی: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

[[نصر بن مزاحم]] می‌نویسد: [[حارثة بن بدر]] که از نظر [[رأی]] از قویترین افراد نزد [[احنف بن قیس]] بود و از شعرا و [[سواره‌نظام]] [[سپاه]] بود. هنگامی که [[حضرت علی]] {{ع}} قصد مقابله با [[سپاه معاویه]] را داشت، نظر عده‌ای را جویا شد که یکی از آنها حارثه بود که به او فرمود: "نظر تو درباره [[جنگ]] با [[معاویه]] چیست؟" او در [[مقام]] [[مشورت]] گفت: ای [[امیرمؤمنان]]! ما [[بیم و امید]] را در هم آمیخته‌ایم، به [[خدا]] قسم، [[آرزو]] دارم مرده‌هایمان (و به قولی بزرگان و سران ما) زنده می‌شدند و از آنان بر [[دشمن]] مدد می‌جستیم و البته تعداد [[سپاهیان]] ما بیشتر از [[دشمن]] نخواهد شد؛ زیرا شما جز همین‌ها که با شما هستند، [[یار]] و [[یاوری]] ندارید. سپس در [[تجلیل]] از [[قوم]] خود پرداخت و بعد گفت: در [[بصره]] مسئله مهمی نیست که ما [[قوم]] خویش را مترصد آن کنیم و از طرفی [[دشمنی]] هم نیست که آنان را برای مقابله آنها در نظر بگیریم. بنابراین من آماده [[دعوت]] آنان برای [[جنگ]] با [[معاویه]] هستم.