بنی‌سلمه: تفاوت میان نسخه‌ها

بنی‌سلمه (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۸ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۹

۲ بایت اضافه‌شده ، ‏۸ دسامبر ۲۰۲۲

جز

جایگزینی متن - 'منتهی الیه' به 'منتهی‌الیه'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۲۱۰

ویرایش

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 [[سلمه نیای اعلای]] این قبیله با ۶ واسطه به [[خزرج]] می‌‌رسد. آنان در کنار [[قبایل]] خزرجی دیگری چون [[بنی‌‌نجار]]، [[بنی‌‌زریق]]، [[بنی‌‌حارث]] و [[بنی‌‌ساعده]] [[خزرج ‌‌بن حارثه]] نیای اعلای [[خزرجیان]] را تشکیل می‌‌دادند.
-بنی‌‌سلمه به لحاظ گستردگی خود به سه شاخه [[حرام]]، [[بنی عبید]] و [[بنی سواد]] تقسیم می‌‌شوند و اعضای هر سه شاخه آن را سَلَمی گویند.<ref>المعارف، ص ۸۱؛ جمهرة انساب العرب، ص ۳۵۸ ـ ۳۵۹.</ref> بنی‌‌سلمه در شمال غربی [[مدینه]] مستقر بودند و سکونتگاه ایشان را خُربی می‌‌نامیدند که [[پیامبر]] آن را صُلَحه یا [[صالحیه]] نام نهاد. با توجه به موقعیت اقلیمی یثرب که تنها دروازه طبیعی آن شمال آن بود، در حملات نظامی به یثرب، سکونتگاه بنی‌‌سلمه بیش از دیگر سکونتگاه‌ها در [[معرض]] خطر قرار می‌‌گرفت، چنان‌‌که در [[غزوه احزاب]] منتهی الیه [[خندق]] از [[غرب]]، مَذاد بود که از مناطق بنی‌‌سلمه شمرده می‌‌شد.<ref> الطبقات، ج ۴، ص ۸۳؛ معجم البلدان، ج ۵، ص ۸۸.</ref> هریک از مجموعه‌‌های [[سلمی]] قلعه خاصی داشتند. از جمله قلعه‌‌های ایشان می‌‌توان به اغلب، خیط، منیع، اشنق، اطول، مَذاد، جاعس و [[اخنس]] اشاره کرد؛<ref>وفاء الوفاء، ج ۱، ص ۲۰۱ ـ ۲۰۲.</ref> همچنین میان سکونتگاه ایشان و سکونتگاه بسیاری از قبایل ساکن یثرب آب‌ راهی فاصل شده بود.<ref> تاریخ المدینه، ج ۱، ص ۷۸؛ وفاء الوفاء، ج ۱، ص ۲۰۳.</ref>
+بنی‌‌سلمه به لحاظ گستردگی خود به سه شاخه [[حرام]]، [[بنی عبید]] و [[بنی سواد]] تقسیم می‌‌شوند و اعضای هر سه شاخه آن را سَلَمی گویند.<ref>المعارف، ص ۸۱؛ جمهرة انساب العرب، ص ۳۵۸ ـ ۳۵۹.</ref> بنی‌‌سلمه در شمال غربی [[مدینه]] مستقر بودند و سکونتگاه ایشان را خُربی می‌‌نامیدند که [[پیامبر]] آن را صُلَحه یا [[صالحیه]] نام نهاد. با توجه به موقعیت اقلیمی یثرب که تنها دروازه طبیعی آن شمال آن بود، در حملات نظامی به یثرب، سکونتگاه بنی‌‌سلمه بیش از دیگر سکونتگاه‌ها در [[معرض]] خطر قرار می‌‌گرفت، چنان‌‌که در [[غزوه احزاب]] منتهی‌الیه [[خندق]] از [[غرب]]، مَذاد بود که از مناطق بنی‌‌سلمه شمرده می‌‌شد.<ref> الطبقات، ج ۴، ص ۸۳؛ معجم البلدان، ج ۵، ص ۸۸.</ref> هریک از مجموعه‌‌های [[سلمی]] قلعه خاصی داشتند. از جمله قلعه‌‌های ایشان می‌‌توان به اغلب، خیط، منیع، اشنق، اطول، مَذاد، جاعس و [[اخنس]] اشاره کرد؛<ref>وفاء الوفاء، ج ۱، ص ۲۰۱ ـ ۲۰۲.</ref> همچنین میان سکونتگاه ایشان و سکونتگاه بسیاری از قبایل ساکن یثرب آب‌ راهی فاصل شده بود.<ref> تاریخ المدینه، ج ۱، ص ۷۸؛ وفاء الوفاء، ج ۱، ص ۲۰۳.</ref>
 آنان در جنگ‌های پیش از [[اسلام]] که میان اوسیان و خزرجیان صورت پذیرفته بود حضور داشتند. در یکی از این [[جنگ‌ها]] که اوسیان [[شکست]] خوردند و آسیب‌های فراوانی دیدند، بزرگان بنی‌‌سلمه به یکی از سران [[قبیله اوس]] از تیره بنی عبدالاشهل [[پناه]] دادند و وی توانست [[جان]] سالم به در برد، از این رو در [[جنگ]] بزرگ بُعاث که خزرجیان از [[اوس]] شکست خوردند اوسیان بنی‌عبدالاشهل از [[بنی سلمه]] [[حمایت]] کردند و مانع صدمه ایشان شدند.<ref> الاغانی، ج ۱۷، ص ۱۲۹ ـ ۱۳۰.</ref> زمانی که [[پیامبر]] با یثربیان آشنا گردید بزرگان بنی‌‌سلمه سه تن بودند: [[براء بن معرور]]، [[عمرو بن جموح]] و [[جد ‌‌بن قیس]]. براء بن معرور که خود در [[پیمان عقبه]] دوم حضور داشت به عنوان سخنگوی [[خزرجیان]] با پیامبر {{صل}} [[سخن]] گفت و پس از [[بیعت]] با پیامبر برای [[حمایت]] از ایشان، به عنوان یکی از نقبای دوازده‌‌گانه یثرب [[تعیین]] گردید؛ اما پیش از رسیدن پیامبر به یثرب از [[دنیا]] رفت. [[عمرو بن جموح]] نیز هرچند با اندکی تأخیر [[اسلام]] آورده بود؛ اما در [[جنگ احد]] در [[سال سوم هجری]] به [[شهادت]] رسید<ref>الطبقات، ج ۳، ص ۶۱۹ ـ ۶۲۰؛ اسدالغابه، ج ۴، ص ۹۳.</ref>، از این رو [[بنی سلمه]] جد [[‌‌بن قیس]] را [[رهبر]] خود می‌‌دانستند؛ اما وی برخلاف [[رهبران]] پیشین بنی‌‌سلمه با پیامبر همسو نبود، به هرحال پیامبر در‌‌پی آن بود که از [[نفوذ]] وی در میان بنی‌‌سلمه بکاهد و بُشر فرزند [[براء‌‌ بن معرور]] را جایگزین وی‌‌ معرفی‌‌کند.<ref> السیرة‌‌النبویه، ج ۲، ص ۳۱۶؛ عیون الاثر، ج ۱، ص ۲۲۴؛ بحار الانوار، ج ۲۱، ص ۱۹۳.</ref>