←مقدمه
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} ==مقدمه== قریه‌ای است از روستاهای مدینه که از طرف حجاز، سه روز راه تا ذات عرق فاصله دارد.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۴.</ref> نام ربذه را برخی برگرفته از کلم...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
قریه‌ای است از روستاهای [[مدینه]] که از طرف [[حجاز]]، سه [[روز]] راه تا [[ذات عرق]] فاصله دارد.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۴.</ref> نام | قریه‌ای است از روستاهای [[مدینه]] که از طرف [[حجاز]]، سه [[روز]] راه تا [[ذات عرق]] فاصله دارد.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۴.</ref> نام ربذه را برخی برگرفته از کلمه «ربذات» به معنای «پشم روییده شده بر گردن شتر» گفته‌اند.<ref>فیروزآبادی، القاموس المحیط، ج۱، ص۳۵۳. نیز ر. ک. ابن منظور، لسان العرب، ج۳، ص۴۹۱؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۴.</ref> این در حالی است که [[ابن کلبی]] در بیان علت نامیده شدن این [[دیار]] به این نام، انتساب این [[سرزمین]] به ربذه از [[دختران]] [[یثرب بن قانیة بن مهلیل]] از [[فرزندان]] [[سام بن نوح نبی]]{{ع}} را مطرح کرده است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۴.</ref> ربذه در آثار بعضی از صاحب‌نظران، صحرایی در حومه حجاز معرفی شده که به نجد می‌‌چسبد. برخی نیز آن را در زمره «[[شرف]] نجد» شمرده‌اند. در ایام [[خلافت عمر بن خطاب]]، این منطقه به محل نگهداری شتران [[زکات]] تبدیل شد.<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۲، ص۶۳۳.</ref> تا این که منزلگاهی در آن برپا شد و سپس، مدتی بعد، تبدیل به شهری کوچک بر سر راه [[حجاج]] [[بصره]] شد. از ربذه همچنین به عنوان یکی از منازل حجاج [[بیت الله الحرام]] بین سَلیله و عمق یاد شده است.<ref>ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۴-۲۵. اما مؤلف محترم کتاب «معجم المعالم الجغرافیه فی السیرة النبویه» با رد این نظر، ربذه را سرزمینی بین سلیله و ماوان در شمال عمق، - که در مسیر زائران خانه خدا قرار داشته و معروف به درب زبیده بوده، - معرفی کرده است. (عاتق بن غیث البلادی، معجم المعالم الجغرافیه فی السیرة النبویه، ص۱۳۶.)</ref> تا این که وقوع سلسله جنگ‌های بین ساکنان ربذه و اهالی ضَریَّه<ref>«ضریه» هنوز هم در شرف نجد، نامی شناخته شده است.</ref> در [[سال ۳۱۹ هجری]] [[قمری]] و در پی آن، [[استمداد]] [[اهل]] ضریه از [[قرامطه]] علیه [[مردم]] ربذه، موجب کوچ مردم ربذه از این [[دیار]] - که یکی از بهترین منازل در مسیر [[مکه]] بود - شد و بدین ترتیب، این [[سرزمین]] به ویرانه بدل گشت.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۴.</ref> اما این قول یاقوت که «ربذه در [[سال ۳۱۹ هجری]] ویران شد»، به معنای ناپدید شدن کامل آن از این [[تاریخ]] نیست،؛ چراکه بر اساس گزارشات، ربذه تا اواسط [[قرن]] گذشته هم، باقی مانده بوده و محلی آباد در مسیر [[زائران]] [[عراق]] به شمار می‌‌رفته است. مع الوصف، امروزه ربذه، نامی شناخته شده برای مردم منطقه نیست. ربذه، [[مدفن]] [[صحابی بزرگ رسول خدا]]{{صل}} [[ابوذر غفاری]] است.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۴، ص۱۶۵۶؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۴، ص۱۷۶-۱۷۷. </ref> علاوه بر این ربذه، برخی منابع از وجود ربذه دیگری در [[ثغور]] [[روم]] خبر داده‌اند.<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۲، ص۶۳۷. </ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۱۳۵-۱۳۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||