←ادله عصمت پیامبر خاتم از نسیان
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
از آنجا که فراموش کردن [[احکام الهی]] از جانب [[پیامبر]] یا [[امام]] ـ که [[جانشین]] و [[خلیفه پیامبر]] به شمار آمده و [[وظیفه]] حفط و [[تبیین دین]] را به عهده دارد ـ باعث [[گمراهی]] دیگران و [[احتجاج]] ایشان به آن عمل میگردد<ref>جمله {{متن قرآن|لِيَعْلَمَ أَنْ قَدْ أَبْلَغُوا رِسَالَاتِ رَبِّهِمْ}}«تا معلوم دارد که رسالتهای پروردگارشان را رساندهاند» سوره جن، آیه ۲۸، میفهماند که رسول بهگونهای وحی الهی را دریافت و ابلاغ میکند که اشتباه و فراموشی در آن رخ نمیدهد.</ref>، از این رو اگر [[رسول]] یا امام در گرفتن وحی، [[حفظ وحی]] و [[تبلیغ]] آن مصونیت نداشته باشند؛ غرض [[خداوند]] یعنی [[ابلاغ رسالت]] حاصل نمیشود. یکی از مراحل مصونیت، حفظ وحی از [[خطا]] و نسیان است که باید بیکموکاست به دست مردم برسد. | از آنجا که فراموش کردن [[احکام الهی]] از جانب [[پیامبر]] یا [[امام]] ـ که [[جانشین]] و [[خلیفه پیامبر]] به شمار آمده و [[وظیفه]] حفط و [[تبیین دین]] را به عهده دارد ـ باعث [[گمراهی]] دیگران و [[احتجاج]] ایشان به آن عمل میگردد<ref>جمله {{متن قرآن|لِيَعْلَمَ أَنْ قَدْ أَبْلَغُوا رِسَالَاتِ رَبِّهِمْ}}«تا معلوم دارد که رسالتهای پروردگارشان را رساندهاند» سوره جن، آیه ۲۸، میفهماند که رسول بهگونهای وحی الهی را دریافت و ابلاغ میکند که اشتباه و فراموشی در آن رخ نمیدهد.</ref>، از این رو اگر [[رسول]] یا امام در گرفتن وحی، [[حفظ وحی]] و [[تبلیغ]] آن مصونیت نداشته باشند؛ غرض [[خداوند]] یعنی [[ابلاغ رسالت]] حاصل نمیشود. یکی از مراحل مصونیت، حفظ وحی از [[خطا]] و نسیان است که باید بیکموکاست به دست مردم برسد. | ||
==== [[ | ==== ادله [[عصمت پیامبر خاتم]] از نسیان ==== | ||
===== | ===== ادله عقلی ===== | ||
از همان براهینی که [[متکلمان]] از آنها برای [[اثبات]] اصل [[عصمت پیامبران]] استفاده کردهاند، میتوان جهت اثبات گستره این [[عصمت]] که [[عصمت از نسیان]] یکی از شاخههای آن است نیز استفاده نمود. این [[براهین]] عبارتاند از: | از همان براهینی که [[متکلمان]] از آنها برای [[اثبات]] اصل [[عصمت پیامبران]] استفاده کردهاند، میتوان جهت اثبات گستره این [[عصمت]] که [[عصمت از نسیان]] یکی از شاخههای آن است نیز استفاده نمود. این [[براهین]] عبارتاند از: | ||
# '''[[برهان]] [[وجوب]] [[اطاعت از پیامبران]]:''' اگر از [[پیامبران]] [[خطا]] یا [[فراموشی]] سرزند، [[مخالفت]] و [[انکار]] آنها [[واجب]] خواهد بود که این مسأله با [[دستور خداوند]] بر [[اطاعت]] از آنها مغایرت دارد<ref>علی شیروانی، ترجمه و شرح کشف المراد، ص۲، ص۶۷-۶۸.</ref> | # '''[[برهان]] [[وجوب]] [[اطاعت از پیامبران]]:''' اگر از [[پیامبران]] [[خطا]] یا [[فراموشی]] سرزند، [[مخالفت]] و [[انکار]] آنها [[واجب]] خواهد بود که این مسأله با [[دستور خداوند]] بر [[اطاعت]] از آنها مغایرت دارد<ref>علی شیروانی، ترجمه و شرح کشف المراد، ص۲، ص۶۷-۶۸.</ref> |