اسلام ناب محمدی: تفاوت میان نسخه‌ها

# [[تعقل]] و [[تدبر]]: مهمترین روش مورد تأکید [[قرآن]]، تعقل و تدبر و [[تعمق]] در [[مفاهیم قرآنی]] است که [[انسان]] را گام به گام به قرآن نزدیک می‌کند<ref>ر.ک: سوره مؤمنون، آیه ۶۸؛  سوره محمد، آیه ۲۴.</ref>. این روش، در [[جهت]] خلاف روش [[فهم]] در قرون وسطای غربی و [[تفکر]] [[مسیحی]] است که [[ایمان]] را لازمه فهم پنداشته و بدون ایمان، فهم را غیر ممکن می‌داند.

# مراعات [[زمان]] و مکان: اسلام ناب محمدی {{صل}} [[هدف غایی]] خود را [[پیشرفت]] و تعالی همه جانبه فرد و [[جامعه بشری]] و اجرای مقاصدی نظیر استقرار [[عدالت]]<ref>سوره حدید، آیه ۲۵.</ref>، [[رشد]] [[معنویت]]، [[توسعه علم]] و [[دانش]]، [[حاکمیت]] [[اخلاق]] بر [[جامعه]]<ref>ر.ک: آیت الله خامنه‌ای، ۲۷/۲/۱۳۹۰.</ref> و مرتفع ساختن [[موانع رشد]]<ref>سوره اعراف، آیه ۱۵۷.</ref> از طریق [[امر به معروف و نهی از منکر]] در [[نظام اسلامی]]<ref>آیت الله خامنه‌ای، ۱/۱/۱۳۹۴.</ref> قرار داده است. برای دستیابی به این مهم و [[سازگاری]] [[تعالیم دینی]] با اهداف غایی [[اسلام]]، مراعات [[زمان]] و ملاحظه مقتضیات زمانه از مهمترین روش‌های اسلام ناب محمدی {{صل}} برای رسیدن به مقاصد است<ref>ر.ک: مطهری، مجموعه آثار، ج۱۹، ص۹۹-۱۰۲.</ref>.

# نگاه جامع: تفاوت اساسی روش [[فهم]] مورد نظر در اسلام ناب محمدی {{صل}} با برداشت‌های التقاطی از اسلام، نگاه جامعی است که نسبت به اسلام ارائه می‌شود<ref>ر.ک: امام خمینی، صحیفه امام، ج۴، ص۴۴۸-۴۵۰.</ref>. از جمله مصادیق [[جامعیت]] اسلام ناب محمدی {{صل}} توجه به ساحت‌ها و ابعاد وجودی [[انسان]] است. انسان مورد نظر [[اسلام]] با انسان از منظر [[تعالیم]] مادی [[غرب]] متفاوت است؛ چه آنکه انسان مطلوب [[اسلام ناب]]، [[انسانی]] است که به عنوان فرد واحد می‌باید در مسیر [[تکامل]] و تعالی مادی و [[معنوی]] شخصی خود تلاش نماید و به عنوان فردی در [[اجتماع]] بایستی به [[مدیریت]] اجتماع بپردازد<ref>آیت الله خامنه‌ای، ۲۵/۲/۱۳۸۶.</ref>. برای چنین انسانی دو [[ساحت]] در نظر گرفته شده است: یکی ساحت مادی و [[دنیایی]] و دیگری ساحت معنوی و [[آخرتی]]<ref>آیت الله خامنه‌ای، ۲۵/۲/۱۳۸۶؛ ۱۰/۹/۱۳۸۹.</ref>.

# رجوع مستقیم به منابع معتبر: رجوع به منابع دست اول از دیگر [[سنت‌ها]] و روش‌های دستیابی به اسلام ناب است. برای فهم عمیق و تخصصی اسلام ناب محمدی {{صل}} [[تمسک به سنت]] علمی و [[اجتهادی]] حوزوی ضروری است. با توجه به اینکه نهاد [[حوزه علمیه]] و [[روحانیت]] اصیل، قرن‌هاست که در [[جهت]] فهم و [[تبیین احکام]] [[خدا]] حرکت کرده است، سزاست که [[اسلام]] از این قشر [[حوزوی]] که [[حافظ]] اسلام و [[علوم اسلامی]] بوده‌اند، أخذ شود<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۲۱، ص۸۸-۸۹.</ref>.

# [[ولایت]]: اسلام، از ولایت به عنوان عنصر محوری [[فهم]] اسلام ناب محمدی {{صل}} یاد می‌کند. [[شعار]] {{عربی|حَسْبُنَا كِتَابُ اللَّهِ}} در نخستین سال‌های پس از [[وفات پیامبر اسلام]] {{صل}} موجب [[انحراف]] در زمینه ولایت برای دستیابی به فهم صحیح از [[قرآن]] و اسلام و سبب افتراق [[قرآن و عترت]] [[رسول الله]] {{صل}} شد<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۲۰، ص۱۱۱-۱۲۱؛ نقی پورفر، ولی الله، پژوهشی پیرامون تدبر در قرآن، ص۴۰.</ref>.<ref>[[محمد صادق احمدی|احمدی، محمد صادق]]، [[اسلام ناب محمدی (مقاله)| مقاله «اسلام ناب محمدی»]]، [[مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی (کتاب)|مقالاتی از اندیشه‌نامه انقلاب اسلامی‌]]، ج۴، ص۱۵۱ ـ ۱۵۳.</ref>