←مفهوم شناسی بضعة
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
گفته شده که گاهی این واژه با کسر «با» میآید که در این صورت معنایش جزئی از [[بدن]] است چنانچه تکهای از گوشت، جزئی از آن است. <ref>ر.ک: محمد بن مکرم بن منظور، لسان العرب، ج۸، ص۱۲؛ [[ابن اثیر]] نیز در بیان معنای [[روایت نبوی]] بضعة [[منی]]، مینویسد: {{"عربی|وفی الحدیث فاطمة بضعة منی البضعة بالفتح: القطعة من اللحم وقد تکسر ای انها جزء منی کما ان القطعة من اللحم جزء من اللحم"}}، «در [[روایت]] «[[فاطمة بضعة منی]]» بضعه به فتح باء، به معنای قطعه از گوشت است گاهی با کسر باء هم میآید معنایش این است که [[فاطمه]] جزء از بدن من است؛ چنانچه یک قطعه از گوشت جزء از آن گوشت است». [[ابن اثیر الجزری]]، ابوالسعادات المبارک بن محمد (متوفای۶۰۶ه)، [[النهایة فی غریب الحدیث]] والاثر، ج۱، ص۱۳۳، تحقیق:طاهر احمد الزاوی - محمود[[ محمد]] الطناحی، ناشر:المکتبة العلمیة - [[بیروت ]]- ۱۳۹۹ه - ۱۹۷۹م.</ref>. | گفته شده که گاهی این واژه با کسر «با» میآید که در این صورت معنایش جزئی از [[بدن]] است چنانچه تکهای از گوشت، جزئی از آن است. <ref>ر.ک: محمد بن مکرم بن منظور، لسان العرب، ج۸، ص۱۲؛ [[ابن اثیر]] نیز در بیان معنای [[روایت نبوی]] بضعة [[منی]]، مینویسد: {{"عربی|وفی الحدیث فاطمة بضعة منی البضعة بالفتح: القطعة من اللحم وقد تکسر ای انها جزء منی کما ان القطعة من اللحم جزء من اللحم"}}، «در [[روایت]] «[[فاطمة بضعة منی]]» بضعه به فتح باء، به معنای قطعه از گوشت است گاهی با کسر باء هم میآید معنایش این است که [[فاطمه]] جزء از بدن من است؛ چنانچه یک قطعه از گوشت جزء از آن گوشت است». [[ابن اثیر الجزری]]، ابوالسعادات المبارک بن محمد (متوفای۶۰۶ه)، [[النهایة فی غریب الحدیث]] والاثر، ج۱، ص۱۳۳، تحقیق:طاهر احمد الزاوی - محمود[[ محمد]] الطناحی، ناشر:المکتبة العلمیة - [[بیروت ]]- ۱۳۹۹ه - ۱۹۷۹م.</ref>. | ||
بنابراین، واژه «بضعة» با فتح با و کسر آن، به معنای پاره و تکهای از [[بدن]] و جزئی از آن است. وقتی [[رسول خدا]]{{صل}} میفرماید: {{متن حدیث| | بنابراین، واژه «بضعة» با فتح با و کسر آن، به معنای پاره و تکهای از [[بدن]] و جزئی از آن است. وقتی [[رسول خدا]]{{صل}} میفرماید: {{متن حدیث|فاطمة بضعة منی}} معنایش این است که [[فاطمه]] پاره تن من و جزئی از بدن من است. از این جهت میبینیم که رسول خدا در ادامه این جمله فرموده است: «هر که او را [[اذیت]] کند مرا اذیت کرده و هر که مرا اذیت کند [[خدا]] را اذیت کرده است». و یا میفرماید: «هر که او را به [[خشم]] آورد مرا به خشم آورده و هر که مرا به خشم آورد خدا را به خشم آورده است. | ||
== سند حدیث == | == سند حدیث == |