جز
جایگزینی متن - ' هـ ' به 'ه '
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' هـ ' به 'ه ') |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[ابوسلیمان زید بن وهب جُهنی کوفی همدانی]] [[دوران جاهلیت]] را [[درک]] کرد.<ref>اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> در [[زمان حیات پیامبر]] {{صل}} [[اسلام]] آورد، ولی [[حضرت]] را درک نکرد.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۴۲۷.</ref> او ساکن [[کوفه]] بود<ref>الاصابه ۳/۴۶.</ref> و از [[خواص]]<ref>رجال ابن داود ۱۶۴.</ref> [[یاران علی]] {{ع}}و فرزندانش بود<ref> اعیان الشیعه ۷/۱۳۰ رجال الطوسی ۴۲.</ref> و از آن حضرت [[حدیث]] آموخت،<ref>الطبقات الکبری ۶/۱۰۲.</ref> چنان که [[قرآن]] را نزد [[ابن مسعود]] فراگرفت.<ref>الوافی بالوفیات ۱۵/۴۱.</ref> زید بن وهب همچنین از [[ابوذر غفاری]]، ابن مسعود و جمعی دیگر [[روایت]] نقل کرده است<ref> تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۲.</ref> راویانی چون اعمش، [[حکم]] بن عیینه، [[سلمة بن کهیل]]،<ref>الاصابه ۳/۴۷.</ref> و ابو منصور جهنی<ref>الفهرست (طوسی) ۷۲.</ref> و نیز [[صاحبان صحاح]] سته از طرق متعدد<ref>تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۵.</ref> از او حدیث نقل کردهاند. گویند که او از بزرگان [[تابعان]]<ref>اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> و از [[محدثان]] [[ثقه]] بود و [[روایات]] زیادی نقل کرده است. ایشان سفری نیز به [[شام]] داشت.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۴۲۷.</ref> در [[زمان]] [[خلیفه دوم]] در [[جنگ]] [[آذربایجان]] شرکت کرد و در زمان علی {{ع}}در [[جنگ صفین]] و [[نهروان]] در رکاب آن حضرت بود.<ref>الطبقات الکبری ۶/۱۰۲ اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> [[همراهی]] و گفت وگوی زید با [[امام حسن مجتبی]] {{ع}} در [[مدائن]] و هنگامی که حضرت ضربت خورده بود، نشان از مرتبه والای او نزد [[اهل بیت]] {{ع}}دارد.<ref>الاحتجاج ۲/۱۰.</ref> در سال | [[ابوسلیمان زید بن وهب جُهنی کوفی همدانی]] [[دوران جاهلیت]] را [[درک]] کرد.<ref>اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> در [[زمان حیات پیامبر]] {{صل}} [[اسلام]] آورد، ولی [[حضرت]] را درک نکرد.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۴۲۷.</ref> او ساکن [[کوفه]] بود<ref>الاصابه ۳/۴۶.</ref> و از [[خواص]]<ref>رجال ابن داود ۱۶۴.</ref> [[یاران علی]] {{ع}}و فرزندانش بود<ref> اعیان الشیعه ۷/۱۳۰ رجال الطوسی ۴۲.</ref> و از آن حضرت [[حدیث]] آموخت،<ref>الطبقات الکبری ۶/۱۰۲.</ref> چنان که [[قرآن]] را نزد [[ابن مسعود]] فراگرفت.<ref>الوافی بالوفیات ۱۵/۴۱.</ref> زید بن وهب همچنین از [[ابوذر غفاری]]، ابن مسعود و جمعی دیگر [[روایت]] نقل کرده است<ref> تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۲.</ref> راویانی چون اعمش، [[حکم]] بن عیینه، [[سلمة بن کهیل]]،<ref>الاصابه ۳/۴۷.</ref> و ابو منصور جهنی<ref>الفهرست (طوسی) ۷۲.</ref> و نیز [[صاحبان صحاح]] سته از طرق متعدد<ref>تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۵.</ref> از او حدیث نقل کردهاند. گویند که او از بزرگان [[تابعان]]<ref>اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> و از [[محدثان]] [[ثقه]] بود و [[روایات]] زیادی نقل کرده است. ایشان سفری نیز به [[شام]] داشت.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۴۲۷.</ref> در [[زمان]] [[خلیفه دوم]] در [[جنگ]] [[آذربایجان]] شرکت کرد و در زمان علی {{ع}}در [[جنگ صفین]] و [[نهروان]] در رکاب آن حضرت بود.<ref>الطبقات الکبری ۶/۱۰۲ اسد الغابه ۲/۲۴۲.</ref> [[همراهی]] و گفت وگوی زید با [[امام حسن مجتبی]] {{ع}} در [[مدائن]] و هنگامی که حضرت ضربت خورده بود، نشان از مرتبه والای او نزد [[اهل بیت]] {{ع}}دارد.<ref>الاحتجاج ۲/۱۰.</ref> در سال ۹۶ه درگذشت.<ref>تهذیب الکمال ۱۰/۱۱۳.</ref> در [[تاریخ]] [[وفات]] او [[اختلاف]] است.<ref> الوافی بالوفیات ۱۵/۴۱.</ref> کتاب خطب [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} اثر اوست<ref>الفهرست (طوسی) ۷۲.</ref> | ||
.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۳۵۰-۳۵۱.</ref> | .<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۳۵۰-۳۵۱.</ref> | ||