عامر بن شراحیل شعبی کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابوعمرو عامر بن شراحیل بن عبد بن حمیر شعبی همدانی]] [[اهل کوفه]] و از [[قبیله همدان]] و منسوب به شعبیون، تیره‌ای از قبیله همدان که در [[کوفه]] می‌‌زیستند و مادرش از [[اسیران]] [[جنگ]] [[جلولاء]] بود. بنابر مشهور، در سال ۱۷ یا ۱۹ هـ زاده شد.<ref>المعارف ۴۴۹.</ref> سال‌های دیگری نیز برای ولادت [[عامر]] ذکر شده است.<ref>الثقات ۵/۱۸۵ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۵/۶۸.</ref> او از [[امام علی]]، [[امام حسن]] و [[امام حسین]] {{ع}}،<ref>تاریخ بغداد ۱۲/۲۲۷.</ref> [[جابر بن عبدالله]] و [[نعمان بن بشیر]] [[روایت]] کرده است.<ref>سیر اعلام النبلاء ۴/۲۹۶.</ref> [[شعبی]] از پانصد [[صحابه پیامبر]] {{صل}} [[حدیث]] نقل می‌‌کند.<ref>التاریخ الکبیر ۶/۴۵۱.</ref> افرادی چون [[اسماعیل بن ابی خالد]]، [[عاصم احول]] و [[محمد بن سالم]] از وی روایت کرده‌اند.<ref>تهذیب الکمال ۱۴/۳۲.</ref>

او همراه [[قاریان]] علیه [[حجّاج]] [[قیام]] کرد و در واقعه [[دیر جماجم]] حضور داشت و مدتی خود را از حجّاج مخفی کرد، تا این که به نزد وی رفت و عذرخواهی کرد و [[حجاج]] از او گذشت.<ref>الطبقات الکبری ۶/۲۴۷.</ref> پیش از آن از [[کارگزاران]] [[ابن زبیر]] در کوفه بود <ref>المعارف ۴۴۹.</ref> و از [[ترس]] مختار ثقفی، به [[مدینه]]<ref>سیر اعلام النبلاء ۴/۲۹۶.</ref> یا [[مدائن]] گریخت و سپس به کوفه بازگشت<ref>تاریخ بغداد ۱۲/۲۲۸.</ref> و در دوران [[عبدالملک بن مروان|عبدالملک]]، [[ولید بن عبدالملک]] و [[یزید بن عبدالملک]] عهده‌دار [[منصب قضاوت]] بود.<ref>قاموس الرجال ۵/۶۱۱.</ref> وی شاعر،<ref>الثقات ۵/۱۸۵.</ref> [[حافظ]] و [[قاری]]، <ref>غایة النهایه ۱/۳۵۰.</ref> [[محدث]]،<ref>تذکرة الحفاظ ۱/۷۹.</ref> [[فقیه]]<ref>البدایة و النهایه ۹/۲۳۰.</ref> و کاتب<ref>المعارف ۴۴۹.</ref> بود و [[شیعه]] را سخت [[نکوهیده]] و [[مذمت]] کرده است.<ref>الطبقات الکبری ۶/۲۴۷.</ref> [[علامه تستری]] به نقل از [[شیخ مفید]]، وی را شراب‌خوار و قمار باز دانسته و می‌‌گوید که وقتی [[ابوحنیفه]] متوجه [[شرب خمر]] و [[قماربازی]] شعبی شد هر آنچه از او شنیده بود، پاره کرد.<ref>قاموس الرجال ۵/۶۱۲.</ref> برخی از رجالیون شعبی را [[خبیث]]، [[فاجر]] و [[دروغگویی]] که [[دشمنی]] خود را با علی {{ع}} آشکار می‌‌کرد، دانسته‌اند.<ref>معجم رجال الحدیث ۹/۱۹۳.</ref> الکفایة تألیف اوست.<ref>هدیة العارفین ۱/۴۳۵.</ref> [[عامر شعبی]] بنابر مشهور در سال ۱۰۴ هـ درگذشت.<ref>المعارف ۴۴۹.</ref> در [[وفات]] او [[اختلاف]] است<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۵/۶۸.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۴۱۹-۴۲۰.</ref>