هشیم بن بشیر سلمی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

== مقدمه ==

گویند که پدرش آشپز [[حجاج بن یوسف]] بود<ref>المنتظم ۸/۸۸۹.</ref> و هشیم علی‌رغم میل [[پدر]]، به [[تحصیل علم]] و [[کتابت حدیث]] روی آورد و با ابوشیبه [[قاضی]] در [[فقه]] [[مناظره]] کرد.<ref> تاریخ بغداد ۱۴/۸۵.</ref> وی [[مفسر]]،<ref> طبقات المفسرین (داوودی) ۲/۳۵۳.</ref> [[فقیه]]، [[قاری]] و [[محدث]] بود<ref>معجم المؤلفین ۱۳/۱۵۰.</ref> و در روایت تدلیس می‌‌کرد.<ref>الثقات ۷/۵۸۷.</ref> هشیم در [[قیام]] [[ابراهیم بن عبدالله]]، [[برادر]] [[نفس زکیه]]، در واسط شرکت کرد و پسرش معاویه در آن حادثه کشته شد.<ref>الاعلام ۸/۸۹.</ref> سرانجام در [[شعبان]]<ref>الطبقات الکبری ۷/۳۱۳.</ref> سال ۱۸۳ یا ۱۸۸ <ref>هدیة العارفین ۲/۵۱۰.</ref> در بغداد [[وفات]] یافت<ref>الجرح و التعدیل ۹/۱۱۵.</ref> و در گورستان [[خیزران]] به [[خاک]] سپرده شد.<ref>الطبقات الکبری ۷/۳۱۳.</ref> کتاب التفسیر، السنن، المغازی و القراءات<ref>هدیة العارفین ۲/۵۱۰.</ref> از آثار اوست <ref> الفهرست (الندیم) ۲۸۴.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۸۲۷-۸۲۸.</ref>