شهادت بر اعمال: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

ظاهر [[روایات]] یادشده بر [[شاهد]] بودن [[امامان]] {{عم}} دلالتی روشن دارد، با وجود این، چیستی این [[شهادت]]، گستره آن و سرانجامْ [[ارتباط]] آن با [[مقام امامت]] سخنی دیگر است که [[تأمل]] بیشتری می‌طلبد. به دیگر سخن، اولاً، مقصود از [[شهادت امام]] چیست؟ ثانياً، [[شهادت امام]] بر چه چیزی است؟ آیا بر [[اعمال انسان]] [[شهادت]] می‌دهد یا [[شهادت]] در اموری دیگر است؟ آیا [[شهادت]] او تنها نسبت به [[امت]] خود است یا آنکه او بر [[رفتار]] تمام [[انسان‌ها]] و نیز دیگر امور [[شاهد]] است؟ و ثالثاً، [[مقام شهادت]] با [[مقام امامت]] چه ارتباطی دارد؟ درباره [[پرسش]] اول باید دانست که این [[پرسش]] تنها درباره [[امام]] و [[شهادت]] او نیست؛ بلکه می‌توان آن را درباره [[شهادت]] [[پیامبران]] و [[فرشتگان]] نیز جاری دانست. در نگاه عرفی، شهادتْ مقوله‌ای است که با مسئله [[علم]] ارتباطی تنگاتنگ دارد؛ بدین معنا که شهادتْ [[نیازمند]] [[علم]]، آن هم [[علم]] از راه [[مشاهده]] و دیدن است؛ بنابراین کسی می‌تواند بر عمل کسی [[شهادت]] بدهد که [[شاهد]] انجام آن عمل باشد. از‌این‌روست که [[خداوند متعال]] که خودْ [[شاهد]] و ناظر على‌الاطلاق است، بر همه [[اعمال انسان‌ها]] [[گواه]] است: {{متن قرآن|أَنتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ}}.<ref>مائده (۵)، ۱۱۷.</ref> همچنین اعضای [[انسان]] اگر می‌توانند [[شهادت]] دهند نیز از همین باب است.<ref>{{متن قرآن|يَوْمَ تَشْهَدُ عَلَيْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَأَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُم بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ}} (نور، ۲۴).</ref> به‌همین‌سان اگر [[پیامبر]] و [[امام]] {{عم}} می‌توانند بر چیزی [[شهادت]] دهند، بدین معناست که آن را دیده، بِدان [[علم]] دارند؛ در غیر این صورت [[شهادت]] ایشان معنادار نخواهد بود و این [[حقیقت]] نشان از [[علم فراوان]] آن حضرات دارد. [[پرسش]] دوم درباره گستره [[شهادت امام]] بود. چنان‌که گفته شد، [[پرسش]] اینجاست که آیا [[شهادت امام]] بر [[اعمال]] انسان‌هاست یا در اموری دیگر است؟ آیا [[شهادت]] او تنها درباره [[مردم]] عصر خود است یا آنکه او [[شاهد]] بر [[رفتار]] تمام [[انسان‌ها]] و نیز دیگر امور است؟ نکته آغازین در پاسخ به [[پرسش]] یادشده آن است که مطابق برخی [[روایات]]، هر امامی بر [[امت]] دوره خود [[شاهد]] است.<ref>{{عربی|"...فِي كُلِّ قَرْنٍ مِنْهُمْ إِمَامٌ مِنَّا شَاهِدٌ عَلَيْهِمْ وَ مُحَمَّدٌ {{صل}} شَاهِدٌ عَلَيْنَا"}} (محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۱۹۰).</ref> البته این امر با آنکه [[امام]] {{ع}} بتواند بر تمام [[امت‌ها]] [[شهادت]] بدهد، منافاتی ندارد. نکته دوم آنکه در نگاه نخست چنین به نظر می‌رسد که [[شهادت امام]]، [[شهادت بر اعمال]] انسان‌هاست و این [[شهادت]]، همچون [[شهادت]] [[فرشتگان]] یا اعضای [[انسانی]] است. در این صورت، چنین مقامی نشانگر گستره فراوان [[علم امام]] است که نسبت به [[اعمال انسان‌ها]] [[شهودی]] [[عینی]] دارد. البته در [[روایات]]، سخنی از آنکه [[امام]] بر تمام [[اعمال انسان‌ها]] [[شهادت]] می‌دهند، نیست و تنها از اصل [[شهادت]] حکایت می‌کنند که چنین امری با [[شهادت]] کلی یا جزئی هردو سازگار است. نکته دیگر آنکه با وجود شاهدانی همچون [[فرشتگان]] - به‌ویژه فرشتگانی که همواره همراه انسان‌اند - و نیز اعضای [[انسانی]]، آیا نیازی به [[شهادت امام]] {{ع}} [[احساس]] می‌شود؟ این نکات موجب می‌شود تا این احتمال به [[ذهن]] خطور کند که مقصود از [[شهادت امام]] {{ع}} به‌طور خاص، شهادتی ویژه و متناسب با [[مقام امامت]] است که می‌تواند [[شهادت]] بر [[پذیرش]] یا عدم [[پذیرش ولایت]] و [[امامت]] [[امامان معصوم]] {{عم}} باشد. به دیگر سخن، [[امامان]] {{عم}} که [[صاحب منصب]] امامت‌اند، بر [[پذیرش]] یا عدم [[پذیرش]] [[امامت]] و [[ولایت]] خود از سوی [[مردم]] [[شهادت]] می‌دهند. در [[تأیید]] انگاره یادشده می‌توان به صحيحه برید عجلی از [[امام صادق]] {{ع}} اشاره کرد. [[امام]] {{ع}} با بیان آنکه [[امامان]]، [[شاهدان]] [[الهی]] بر [[مردم]]، و [[حجت‌های خدا]] در [[زمین]] هستند، فرمودند: «...ما [[شاهدان]] بر [[مردم]] هستیم؛ پس هرکس [[تصدیق]] کند، در [[قیامت]] او را [[تصدیق]] می‌کنیم و هرکس [[تکذیب]] کند، در [[قیامت]] او را [[تکذیب]] می‌کنیم».<ref>{{عربی|"نَحْنُ الشُّهَدَاءُ عَلَى النَّاسِ فَمَنْ صَدَّقَ صَدَّقْنَاهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ مَنْ كَذَّبَ كَذَّبْنَاهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ"}} (همان).</ref> در این [[روایت]]، مسئله [[شاهد]] بودن و [[حجت]] بودن، توأمان بیان می‌شود که می‌تواند این برداشت را تقویت کند که مقصود از [[تصدیق]]، تصديق به [[حجت]] بودن [[امامان]] {{عم}} است. انگارۀ یادشده به‌خوبی [[ارتباط]] میان [[امامت]] و [[شهادت]] را به تصویر می‌کشد. اگرچه احتمال نخست ([[شهادت بر اعمال]] [[انسان‌ها]]) نیز نمی‌تواند [[باطل]] دانسته شود و اساساً احتمال نخست، به‌طور کلی تمام [[اعمال]] و [[عقاید]]، از جمله مسئله [[ولایت]] را دربرمی‌گیرد<ref>ر.ک: [[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[بررسی انطباق شئون امامت در کلام امامیه بر قرآن و سنت (کتاب)|بررسی انطباق شئون امامت در کلام امامیه بر قرآن و سنت]].</ref>.