بدون خلاصۀ ویرایش
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = اذلال | | موضوع مرتبط = اذلال | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = اذلال | ||
| مداخل مرتبط = [[اذلال در | | مداخل مرتبط = [[اذلال در فقه سیاسی]] - [[نکوهش اذلال در سیره پیامبر خاتم]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[اذلال]] در فرهنگ‌های لغت در معانی [[خوار]] پنداشتن کسی را، خوار شمردن و خوار گرفتن کسی را آمده است<ref>فرهنگ فارسی معین، ج۱، ص۱۸۴.</ref> و در اصطلاح خوار نمودن خود و تن به [[پستی]] دادن به هر طریقی که به [[کرامت]] و [[شخصیت انسان]] لطمه وارد آورد<ref>مشکوة الانوار، ص۲۴۵.</ref> گفته می‌شود. در برخی از [[تعالیم]] وارده در [[نصوص]] [[اسلامی]] [[اقدام]] [[انسان]] به کاری که [[توانایی]] آن را ندارد<ref>مشکوة الانوار، ص۲۴۵.</ref> و یا انجام کاری که منجر به عذر خواهی می‌شود<ref>مشکوة الانوار، ص۲۴۴.</ref> از موارد «اذلال نفس» به شمار آمده است<ref>فقه سیاسی، ج۷، ص۱۳۰.</ref><ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، | [[اذلال]] در فرهنگ‌های لغت در معانی [[خوار]] پنداشتن کسی را، خوار شمردن و خوار گرفتن کسی را آمده است<ref>فرهنگ فارسی معین، ج۱، ص۱۸۴.</ref> و در اصطلاح خوار نمودن خود و تن به [[پستی]] دادن به هر طریقی که به [[کرامت]] و [[شخصیت انسان]] لطمه وارد آورد<ref>مشکوة الانوار، ص۲۴۵.</ref> گفته می‌شود. در برخی از [[تعالیم]] وارده در [[نصوص]] [[اسلامی]] [[اقدام]] [[انسان]] به کاری که [[توانایی]] آن را ندارد<ref>مشکوة الانوار، ص۲۴۵.</ref> و یا انجام کاری که منجر به عذر خواهی می‌شود<ref>مشکوة الانوار، ص۲۴۴.</ref> از موارد «اذلال نفس» به شمار آمده است<ref>فقه سیاسی، ج۷، ص۱۳۰.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، ص۱۲۷.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:سرزنش]] | ||