←مقدمه
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} ==مقدمه== یکی از شرایط مدیریت بر خورداری از بینش علمی مؤثر و متناسب با حوزه کاری خویش است؛ چراکه مدیریت عبارت از معرفتی است که هم فلسفی بوده، هم هنری و هم علمی....» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
یکی از شرایط [[مدیریت]] بر خورداری از | یکی از شرایط [[مدیریت]] بر خورداری از بینش علمی مؤثر و متناسب با حوزه کاری خویش است؛ چراکه مدیریت عبارت از [[معرفتی]] است که هم [[فلسفی]] بوده، هم [[هنری]] و هم [[علمی]]. و هر مدیری بر اساس [[بینش]] و دیدگاه خود ابزارهای علمی مدیریت را به کار می‌گیرد. | ||
[[نظام اداری]]، توانی است که همه [[انسان‌ها]] آن را دارند، ولی وقتی تناسب [[مسئولیت]] با [[توانایی]] از نظر [[تعهد]] و [[علم]] بهم خورد، ناگزیر زمینه [[رشد]] آفت‌های نظام اداری فراهم می‌شود که از اهم [[آفات نظام اداری]] [[ضعف]] بینش علمی است. مدیریت هر [[سازمان]] به تناسب گستردگی و پیچیدگی سازمان خود باید به [[میزان]] علم و [[تخصص]] و [[تجربه]] بیافزاید و [[غفلت]] از این معیار [[اسلامی]] در [[گزینش]] مدیران موجب خسارت‌های جبران‌ناپذیر خواهد بود، ولی حتی اگر در ابتدا [[انتخاب]] [[مدیر]] بر اساس صلاحیت علمی در کنار تعهد [[ایمانی]] صورت گرفته باشد، نباید از آفت ضعف بینش علمی [[غافل]] بود؛ زیرا ممکن است به دلیل تحولات بعدی و گسترده‌تر شدن سازمان و پیچیده‌تر شدن مدیریت و سازمان، توان علمی و تخصصی مدیر باشرایط کنونی که پس از گزینش او به وجود آمده، وفق ندهد و از این رو ضعف بیشتر موجب [[انحراف]] در [[تصمیم‌گیری]] در عملیات شود {{متن حدیث| لِلْجَاهِلِ فِي كُلِّ حَالَةٍ خُسْرَانٌ}}<ref>غررالحکم، ج۵، ص۲۸۰.</ref>. | [[نظام اداری]]، توانی است که همه [[انسان‌ها]] آن را دارند، ولی وقتی تناسب [[مسئولیت]] با [[توانایی]] از نظر [[تعهد]] و [[علم]] بهم خورد، ناگزیر زمینه [[رشد]] آفت‌های نظام اداری فراهم می‌شود که از اهم [[آفات نظام اداری]] [[ضعف]] بینش علمی است. مدیریت هر [[سازمان]] به تناسب گستردگی و پیچیدگی سازمان خود باید به [[میزان]] علم و [[تخصص]] و [[تجربه]] بیافزاید و [[غفلت]] از این معیار [[اسلامی]] در [[گزینش]] مدیران موجب خسارت‌های جبران‌ناپذیر خواهد بود، ولی حتی اگر در ابتدا [[انتخاب]] [[مدیر]] بر اساس صلاحیت علمی در کنار تعهد [[ایمانی]] صورت گرفته باشد، نباید از آفت ضعف بینش علمی [[غافل]] بود؛ زیرا ممکن است به دلیل تحولات بعدی و گسترده‌تر شدن سازمان و پیچیده‌تر شدن مدیریت و سازمان، توان علمی و تخصصی مدیر باشرایط کنونی که پس از گزینش او به وجود آمده، وفق ندهد و از این رو ضعف بیشتر موجب [[انحراف]] در [[تصمیم‌گیری]] در عملیات شود {{متن حدیث| لِلْجَاهِلِ فِي كُلِّ حَالَةٍ خُسْرَانٌ}}<ref>غررالحکم، ج۵، ص۲۸۰.</ref>. | ||
بنابراین باید به تناسب [[پیشرفت]] سازمان و گستردگی و پیچیدگی آن بینش و معلومات فنی و تخصصی مدیران افزایش یابد. | بنابراین باید به تناسب [[پیشرفت]] سازمان و گستردگی و پیچیدگی آن بینش و معلومات فنی و تخصصی مدیران افزایش یابد. | ||