←واژه‌شناسی لغوی
| خط ۴: | خط ۴: | ||
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[یمانی (پرسش)]]''' قابل دسترسی هستند. | در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[یمانی (پرسش)]]''' قابل دسترسی هستند. | ||
==مقدمه== | |||
*"نفس زکیه" یعنی فرد بیگناه، پاک، کسی که قتلی انجام نداده است و جرمی ندارد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص: ۳۴۵ - ۳۴۶.</ref>.. | |||
*در آستانه قیام [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} در گیرودار مبارزات زمینهساز انقلاب [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}}، فردی پاکباخته و مخلص، در راه [[امام]]{{ع}} میکوشد و مظلومانه کشته میشود. طبق بیان روایات، این رخداد عظیم، بین رکن و مقام- در بهترین مکانهای زمین- اتفاق میافتد. فرد یاد شده، از اولاد [[امام حسن مجتبی]]{{ع}} است<ref> شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۳۰، ح ۱۶</ref> که در روایات، گاهی از او به عنوان "نفس زکیه" و "[[سید حسنی]]" یاد کردهاند<ref>ر.ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۴۵، ح ۴۴۰</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص: ۳۴۵ - ۳۴۶.</ref>. | |||
*قتل نفس زکیه، از نشانههای حتمی و متصل به ظهور است. در منابع [[اهل سنت]] کمتر نامی از آن برده شده<ref> ابن ابی شیبه، المصنف، ج ۷، ص ۵۱۴، ح ۳۷۶۴۲</ref>؛ ولی در منابع [[شیعه]]، روایات آن، فراوان است؛ از اینرو، در اصل تحقق چنین حادثهای- به عنوان علامت قیام- شکی نیست؛ هر چند اثبات جزئیات آن و نیز زمان تحقق آن و ویژگیهای مقتول، مشکل است<ref> شیخ صدوق، الخصال، ج ۱، ص ۳۰۳، ح ۸۲؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۳۵، ح ۴۲۵؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۸، ص ۳۱۰، ح ۴۸۳؛ لطف اللّه صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، ص ۴۵۹</ref>. | |||
*برخی گمان کردهاند مراد از نفس زکیه، [[محمد بن عبد اللّه بن حسن]]، معروف به نفس زکیه است که در زمان [[امام صادق]]{{ع}} در منطقه "احجار زیت" در نزدیکی مدینه کشته شد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص: ۳۴۵ - ۳۴۶.</ref>. | |||
*این احتمال درست نیست، به چند دلیل<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص: ۳۴۵ - ۳۴۶.</ref>: | |||
#لازمهاش این است که پیش از تولد [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}؛ بلکه پیش از آنکه [[امامان]] از آن خبر دهند، این نشانه رخ داده باشد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص: ۳۴۵ - ۳۴۶.</ref>. | |||
#در روایات تصریح شده است که "نفس زکیه"، بین رکن و مقام کشته میشود؛ حال آنکه [[محمد بن عبد اللّه بن حسن]] در منطقه "احجار زیت" "در نزدیکی مدینه" کشته شده است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص: ۳۴۵ - ۳۴۶.</ref>. | |||
#همانگونه که در روایات اشاره شده قتل نفس زکیه از نشانههای حتمی و متصل به ظهور است؛ حال آنکه [[محمد بن عبد اللّه]]، سالها پیش از تولد [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} به قتل رسیده است. [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: "بین قیام [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} و کشته شدن نفس زکیه، بیش از پانزده شبانه روز فاصله نیست<ref> {{عربی|اندازه=120%|" لَيْسَ بَيْنَ قِيَامِ قَائِمِ آلِ مُحَمَّدٍ وَ بَيْنَ قَتْلِ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ إِلَّا خَمْسَ عَشْرَةَ لَيْلَةً "}}، شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۴؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۴۵، شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۴۹</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص: ۳۴۵ - ۳۴۶.</ref>. | |||
==واژه‌شناسی لغوی== | ==واژه‌شناسی لغوی== | ||