اثبات عصمت پیامبران در فلسفه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[عصمت]] در لغت گاه به معنای [[حفظ]] و نگهداری و گاه به معنای مانع شدن آمده است. هر چند معنای «گرفتن» و «نگهداری» مناسب‌تر از معنای «مانع شدن» است. ادله قرآنی و روایی فراوانی جهت اثبات عصمت وجود دارد که متکلمان بدانها استناد کرده‌اند. از منظر فلاسفه پیامبران واجد عقل مستفاد بوده و کسی که چنین باشد، از ارتکاب گناه و خطا و ... در امان است. به تعبیر دیگر از دیدگاه فلاسفه [[ساحت]] [[قدس]] [[پیامبران]] [[برتر]] از آن است که سهو و غلط در آن [[راه]] پیدا کند چه اینکه وقتی نفس به [[کمال عقل]] نظری و عملی و مقام [[شهود]] و [[ولایت]] رسید به [[مقام عصمت]] نائل می‌شود.