سراه: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۳
جز
جایگزینی متن - 'وادی الشام' به 'وادی الشام'
جز (جایگزینی متن - 'وادی الشام' به 'وادی الشام')
 
خط ۷: خط ۷:


==مقدمه==
==مقدمه==
«سراه» جمع «سری»<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۴.</ref> و از بزرگترین کوه‌های بلاد [[عرب]] است.<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۷۳۰.</ref> هرگاه این واژه در شبه [[جزیره عربستان]] به طور مطلق استعمال گردد، مراد منطقه کوهستانی است واقع در جنوب [[طائف]] در نزدیکی ابها که هنوز هم از [[مساکن]] [[مردم]] [[قبایل]] [[ازد]] –که به [[سخاوت]] و [[شجاعت]] و [[بلاغت]] ممتازند - به شمار می‌‌رود. برخی، سراة را کوهی گفته‌اند مشرف بر [[عرفه]] که تا [[صنعاء]] پیش می‌‌رود. آنان علت نامگذاری این [[کوه]] به سراة را، بلندی آن ذکر کرده‌اند.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۴.</ref> همچنین بعضی، از سراة به عنوان کوهی در نزدیکی طائف تا بلاد [[ارمنیه]] نام برده‌اند.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۴.</ref> برخی هم گفته‌اند سراة کوه‌ها و [[زمین]] [[حاجز]] بین تهامه و [[یمن]] است و آن سرزمینی است وسیع که بخش عمده آن در یمن قرار دارد.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۴.</ref> برخی نیز سراة را بزرگترین کوه‌های عرب گفته‌اند و آورده‌اند که از حدود یمن آغاز و تا اطراف [[وادی]] [[الشام]] می‌‌رسد و عرب بواسطه فاصله انداختن بین غور و نجد، بدان «[[حجاز]]» می‌‌گوید.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۵.</ref> عده‌ای هم -که «[[حموی]]» قول ایشان را بهترین اقوال معرفی کرده- بر این اعتقادند که حجاز کوه‌هایی است که بین تهامه و نجد فاصله انداخته است. به قسمت اعلای این کوه‌ها، «سراة» گفته می‌‌شود همان‌طور که به پشت شتر نیز، سراة گفته شده است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۵.</ref>[[همدانی]] هم در بیانی مفصل، به تعیین حدود و [[ثغور]] این مکان پرداخته آورده: اما کوه سراتی که ما بین دورترین نقاط یمن و [[شام]] را به هم متصل می‌‌کند یک کوه نیست بلکه رشته کوه‌هایی است متصل به هم به عرض چهار [[روز]] راه. این سراة از [[سرزمین یمن]] از [[سرزمین معافر]] در مرز [[عدن]] که تپه‌ای است احاطه شده با آب، آغاز می‌‌شود و در آن مخلاف‌های دیحان، الجوّه، جبأ، [[صبر]] و... جمع می‌‌شوند تا این که به [[شام]] می‌‌رسد.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۵.</ref> [[حموی]] در ادامه بحث از [[سراة]]، به نقل از برخی، از وجود سه سراة در شبه جزیره خبر داده و آورده: سراة اول، سراتی است که بین [[تهامه]] و [[نجد]] قرار دارد و قسمت ادنای آن [[طائف]] و بخش أقصای آن نزدیک صنعاست.<ref>طائف از سراة بنی ثقیف است که پست‌ترین سروات تا مکه است. (یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۵.)</ref> سراة دوم، «[[معدن]] البرم» است که در بلاد [[عدوان]] واقع است. سراة سوم، سرزمینی است مرتفع با کوه‌های بلند که از [[مغرب]] بر دریا و از [[مشرق]]، مشرف بر نجد است. در پایین سروات، دره‌هایی است که به دریا ختم می‌‌شوند که از جمله آن می‌‌توان به «[[اللیث]]»، قنوتی، الحسبه، ضنکان، عشم، بیش، مرکوب و نعما یاد کرد. نعما یا همان [[وادی عرفات]] نزدیکترین این دره‌ها به [[مکه]] است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۵.</ref><ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۱۵۵.</ref>
«سراه» جمع «سری»<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۴.</ref> و از بزرگترین کوه‌های بلاد [[عرب]] است.<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۷۳۰.</ref> هرگاه این واژه در شبه [[جزیره عربستان]] به طور مطلق استعمال گردد، مراد منطقه کوهستانی است واقع در جنوب [[طائف]] در نزدیکی ابها که هنوز هم از [[مساکن]] [[مردم]] [[قبایل]] [[ازد]] –که به [[سخاوت]] و [[شجاعت]] و [[بلاغت]] ممتازند - به شمار می‌‌رود. برخی، سراة را کوهی گفته‌اند مشرف بر [[عرفه]] که تا [[صنعاء]] پیش می‌‌رود. آنان علت نامگذاری این [[کوه]] به سراة را، بلندی آن ذکر کرده‌اند.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۴.</ref> همچنین بعضی، از سراة به عنوان کوهی در نزدیکی طائف تا بلاد [[ارمنیه]] نام برده‌اند.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۴.</ref> برخی هم گفته‌اند سراة کوه‌ها و [[زمین]] [[حاجز]] بین تهامه و [[یمن]] است و آن سرزمینی است وسیع که بخش عمده آن در یمن قرار دارد.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۴.</ref> برخی نیز سراة را بزرگترین کوه‌های عرب گفته‌اند و آورده‌اند که از حدود یمن آغاز و تا اطراف [[وادی الشام]] می‌‌رسد و عرب بواسطه فاصله انداختن بین غور و نجد، بدان «[[حجاز]]» می‌‌گوید.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۵.</ref> عده‌ای هم -که «[[حموی]]» قول ایشان را بهترین اقوال معرفی کرده- بر این اعتقادند که حجاز کوه‌هایی است که بین تهامه و نجد فاصله انداخته است. به قسمت اعلای این کوه‌ها، «سراة» گفته می‌‌شود همان‌طور که به پشت شتر نیز، سراة گفته شده است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۵.</ref>[[همدانی]] هم در بیانی مفصل، به تعیین حدود و [[ثغور]] این مکان پرداخته آورده: اما کوه سراتی که ما بین دورترین نقاط یمن و [[شام]] را به هم متصل می‌‌کند یک کوه نیست بلکه رشته کوه‌هایی است متصل به هم به عرض چهار [[روز]] راه. این سراة از [[سرزمین یمن]] از [[سرزمین معافر]] در مرز [[عدن]] که تپه‌ای است احاطه شده با آب، آغاز می‌‌شود و در آن مخلاف‌های دیحان، الجوّه، جبأ، [[صبر]] و... جمع می‌‌شوند تا این که به [[شام]] می‌‌رسد.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۵.</ref> [[حموی]] در ادامه بحث از [[سراة]]، به نقل از برخی، از وجود سه سراة در شبه جزیره خبر داده و آورده: سراة اول، سراتی است که بین [[تهامه]] و [[نجد]] قرار دارد و قسمت ادنای آن [[طائف]] و بخش أقصای آن نزدیک صنعاست.<ref>طائف از سراة بنی ثقیف است که پست‌ترین سروات تا مکه است. (یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۵.)</ref> سراة دوم، «[[معدن]] البرم» است که در بلاد [[عدوان]] واقع است. سراة سوم، سرزمینی است مرتفع با کوه‌های بلند که از [[مغرب]] بر دریا و از [[مشرق]]، مشرف بر نجد است. در پایین سروات، دره‌هایی است که به دریا ختم می‌‌شوند که از جمله آن می‌‌توان به «[[اللیث]]»، قنوتی، الحسبه، ضنکان، عشم، بیش، مرکوب و نعما یاد کرد. نعما یا همان [[وادی عرفات]] نزدیکترین این دره‌ها به [[مکه]] است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۰۵.</ref><ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۱۵۵.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۲۱۸٬۰۹۰

ویرایش