انحراف در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۱
، ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۳جایگزینی متن - 'واحدی' به 'واحدی'
(←پانویس) |
جز (جایگزینی متن - 'واحدی' به 'واحدی') |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
[[قرآن کریم]]، معیار انحراف را [[سرپیچی]] از [[دستورهای الهی]] و دورشدن از مسیر [[بندگی]] و کمال [[واقعی]] میداند. در [[قرآن]]، علاوه بر [[کجرفتاری]]، کجباوری و [[کجاندیشی]] نیز انحراف خوانده شده است<ref>صدر، سیدموسی، قرآن و پدیده انحراف در جامعه، ص۱۷.</ref>. [[صراط مستقیم]] که در [[معارف دینی]] از مو باریکتر از [[شمشیر]] تیزتر<ref>صدوق، محمد بن علی، الامالی، ص۱۷۷.</ref> و به عنوان راه روشن<ref>شبر، عبدالله، الجوهر الثمین فی تفسیر الکتاب المبین، ج۵، ص۲۱۷.</ref>، میانه و به دور از [[افراط]] و [[تفریط]]<ref>نهج البلاغه، خ۱۶ ص۳۴.</ref> معرفی شده است، همان آئین [[خداپرستی]]، [[دین حق]] و [[پایبندی]] به دستورهای الهی است<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱، ص۷۵.</ref>. این راه، رو به بالا و نزدیکترین راه به سوی [[خداوند]] است<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۲۸.</ref>. کسی که در این راه قدم نگذارد، [[گمراه]] و [[منحرف]] به شمار میآید<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱، ص۷۹.</ref> و این [[گمراهی]]، به خود او لطمه میزند<ref>سبا، ۵۰.</ref>. | [[قرآن کریم]]، معیار انحراف را [[سرپیچی]] از [[دستورهای الهی]] و دورشدن از مسیر [[بندگی]] و کمال [[واقعی]] میداند. در [[قرآن]]، علاوه بر [[کجرفتاری]]، کجباوری و [[کجاندیشی]] نیز انحراف خوانده شده است<ref>صدر، سیدموسی، قرآن و پدیده انحراف در جامعه، ص۱۷.</ref>. [[صراط مستقیم]] که در [[معارف دینی]] از مو باریکتر از [[شمشیر]] تیزتر<ref>صدوق، محمد بن علی، الامالی، ص۱۷۷.</ref> و به عنوان راه روشن<ref>شبر، عبدالله، الجوهر الثمین فی تفسیر الکتاب المبین، ج۵، ص۲۱۷.</ref>، میانه و به دور از [[افراط]] و [[تفریط]]<ref>نهج البلاغه، خ۱۶ ص۳۴.</ref> معرفی شده است، همان آئین [[خداپرستی]]، [[دین حق]] و [[پایبندی]] به دستورهای الهی است<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱، ص۷۵.</ref>. این راه، رو به بالا و نزدیکترین راه به سوی [[خداوند]] است<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۲۸.</ref>. کسی که در این راه قدم نگذارد، [[گمراه]] و [[منحرف]] به شمار میآید<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱، ص۷۹.</ref> و این [[گمراهی]]، به خود او لطمه میزند<ref>سبا، ۵۰.</ref>. | ||
از نظر [[دانشمندان]] [[علم اخلاق]] نیز خروج از حد و راه میانه و [[اعتدال]] و [[زیادهروی]] یا کوتاهی در برآوردن خواسته نیروهای درونی [[انسان]]، باعث انحراف میشود<ref>نراقی، ملااحمد، معراج السعاده، ص۷۹.</ref>. با این حال، از نظر [[جامعهشناسی]] ماهیت انحراف و کجروی، پیچیدهتر از آن است که بتوان درباره آن نظر قاطعی داشت و جامعه شناسان هنگام بحث از انحراف و کجروی، معنای | از نظر [[دانشمندان]] [[علم اخلاق]] نیز خروج از حد و راه میانه و [[اعتدال]] و [[زیادهروی]] یا کوتاهی در برآوردن خواسته نیروهای درونی [[انسان]]، باعث انحراف میشود<ref>نراقی، ملااحمد، معراج السعاده، ص۷۹.</ref>. با این حال، از نظر [[جامعهشناسی]] ماهیت انحراف و کجروی، پیچیدهتر از آن است که بتوان درباره آن نظر قاطعی داشت و جامعه شناسان هنگام بحث از انحراف و کجروی، معنای واحدی را قصد نمیکنند<ref>راک، پل، کجروی، ترجمه اسماعیل اسفندیاری، ص۲۶۹.</ref>. به طور کلی اگر [[رفتاری]] با انتظارات مشترک [[جامعه]] یا یک گروه سازگار نباشد و بیشتر افراد، آن را [[ناپسند]] تلقی کنند، [[کجروی]] [[اجتماعی]] با [[انحراف]] تلقی میشود<ref>میری، سید حسین، مطالعات انحرافات و کجرویهای اجتماعی، ص۱۳۳.</ref>. البته از نگاه [[جامعهشناسی]]، معیار ارزیابی یک [[رفتار]]، نوع رابطه آن با [[هنجارها]] و [[قواعد]] [[زندگی اجتماعی]] است؛ اعم از اینکه آن هنجارها در ذات خود خوب باشند یا بد. از همین رو، برخی از [[جامعهشناسان]] انحراف را به دو شاخه مثبت و منفی تقسیم کردهاند<ref>صدر، سیدموسی، قرآن و پدیده انحراف در جامعه، ص۱۶؛ حیدرنسب، نادر و علی بخشی، انحراف چیست؟ منحرف کیست؟، ص۲۳ -۲۴.</ref>. در انحراف مثبت، فرد با اطلاع و [[آگاهی]] کامل، حدود و ارزشهای [[حاکم]] بر جامعه را زیر پا میگذارد و خود [[ارزش]] و اعتباری نو که [[برتر]] از ارزشهای پیشین است، میآفریند؛ ولی در انحراف منفی، فرد یا گروهی از [[نظام]] [[ارزشهای جامعه]] [[تجاوز]] میکند و نظامی میآفریند که از نظام پیشین و [[هنجار]] حاکم [[پستتر]] است<ref>صدر، سید موسی، قرآن و پدیده انحراف در جامعه، ص۱۶؛ شیخاوندی، داور، جامعهشناسی انحرافات و مسائل جامعتی ایران، ص۴۰.</ref>. از همین رو تعریف [[دینی]] و [[اخلاقی]] از انحراف کاملاً مترادف با تعاریف [[حقوقی]] و جامعهشناسی نیست و از منظر [[دین و اخلاق]]، معیار تعیین رفتار نه [[قانون]] حاکم بلکه [[وجدان]] و [[تکلیف الهی]] است؛ با رفتارهای هنجارشکنانه از نظر قانون اجتماعی که از نظر [[اخلاق]] و [[قرآن]]، کجروی و انحراف نیست و برعکس<ref>صدر، سیدموسی، قرآن و پدیده انحراف در جامعه، ص۱۶ – ۱۷.</ref>.<ref>[[نجمه خوشدل|خوشدل، نجمه]]، [[انحراف (مقاله)| مقاله «انحراف»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی ج۲]] ص ۳۴۸.</ref> | ||
==زمینههای انحراف== | ==زمینههای انحراف== |