←بحران دموکراسی اسلامی
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
[[قرآن کریم]] در [[آیه]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَسْبُكَ اللَّهُ وَمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ}}<ref>«ای پیامبر! تو را خداوند و مؤمنان پیرو تو، بس» سوره انفال، آیه ۶۴.</ref> از [[ارزش]] [[رأی مردم]] [[سخن]] به میان می‌آورد، همچنین [[علی]] {{ع}} در این باره می‌فرماید: "ای [[مردم]]! [[امر]] [[خلافت]] مربوط به شماست و کسی در آن حقّی ندارد مگر کسی که او را برای [[امارت]] برگزینید، من در مقابل شما حقی جز اینکه [[حافظ]] کلیدهای [[بیت المال]] شما هستم ندارم"<ref>الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۵۵۶.</ref>.<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۰۷.</ref> | [[قرآن کریم]] در [[آیه]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَسْبُكَ اللَّهُ وَمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ}}<ref>«ای پیامبر! تو را خداوند و مؤمنان پیرو تو، بس» سوره انفال، آیه ۶۴.</ref> از [[ارزش]] [[رأی مردم]] [[سخن]] به میان می‌آورد، همچنین [[علی]] {{ع}} در این باره می‌فرماید: "ای [[مردم]]! [[امر]] [[خلافت]] مربوط به شماست و کسی در آن حقّی ندارد مگر کسی که او را برای [[امارت]] برگزینید، من در مقابل شما حقی جز اینکه [[حافظ]] کلیدهای [[بیت المال]] شما هستم ندارم"<ref>الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۵۵۶.</ref>.<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۰۷.</ref> | ||
== | == بحران دموکراسی اسلامی == | ||
[[اندیشه]] | [[اندیشه]] دموکراسی اسلامی با توجه به [[تاریخ]] تلخ دوران خلفای [[اسلامی]] به ویژه امپراطوری عثمانی در مواجهه با [[دموکراسی]] [[غربی]] با [[بحران]] شدیدی مواجه شد. [[تجربه]] تلخ امپراطوری عثمانی که بر دو اصل [[زور]] و [[فتوحات]] نظامی استقرار یافته بود چهره نامطلوبی از [[اندیشه سیاسی اسلام]] به تصویر کشید که براساس آن [[نظریه]] دموکراسی اسلامی سخت زیر سؤال رفت و در نتیجه، این نظریه در فرایند به [[استقلال]] رسیدن [[کشورهای اسلامی]] پس از [[فروپاشی]] [[خلافت عثمانی]] نتوانست با تز دموکراسی غربی [[رقابت]] [[آزادی]] داشته باشد. | ||
عوامل دیگری نیز در بروز این بحران مؤثر بود که به دو مورد آن اشاره می‌شود: | عوامل دیگری نیز در بروز این بحران مؤثر بود که به دو مورد آن اشاره می‌شود: | ||