←مقدمه
(صفحهای تازه حاوی «{{خرد}} {{مهدویت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center;...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
*[[پیامبر خاتم|رسول گرامی اسلام]]{{صل}} فرمود: "هرکس شب عید و شب نیمه شعبان را با عبادت زنده بدارد، روزی که قلبها همه بمیرند، قلب او نخواهد مرد"<ref> {{عربی|اندازه=120%|" مَنْ أَحْيَا لَيْلَةَ الْعِيدِ وَ لَيْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ لَمْ يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ "}}، حر عاملی، وسائل الشیعة، ج ۷، ص ۴۷۸، ح ۹۹۰۳</ref>. | *[[پیامبر خاتم|رسول گرامی اسلام]]{{صل}} فرمود: "هرکس شب عید و شب نیمه شعبان را با عبادت زنده بدارد، روزی که قلبها همه بمیرند، قلب او نخواهد مرد"<ref> {{عربی|اندازه=120%|" مَنْ أَحْيَا لَيْلَةَ الْعِيدِ وَ لَيْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ لَمْ يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ "}}، حر عاملی، وسائل الشیعة، ج ۷، ص ۴۷۸، ح ۹۹۰۳</ref>. | ||
*از [[امام صادق]]{{ع}} روایت شده است که پدر بزرگوارش- در پاسخ کسی که از فضیلت شب نیمه شعبان پرسیده بود- فرمود: "این شب، برترین شبها پس از شب قدر است. خداوند سبحانه و تعالی در این شب، فضلش را بر بندگان جاری میسازد و از منت خویش، گناهان آنان را میبخشد. پس بکوشید در این شب به خداوند سبحانه و تعالی نزدیک شوید. | *از [[امام صادق]]{{ع}} روایت شده است که پدر بزرگوارش- در پاسخ کسی که از فضیلت شب نیمه شعبان پرسیده بود- فرمود: "این شب، برترین شبها پس از شب قدر است. خداوند سبحانه و تعالی در این شب، فضلش را بر بندگان جاری میسازد و از منت خویش، گناهان آنان را میبخشد. پس بکوشید در این شب به خداوند سبحانه و تعالی نزدیک شوید. | ||
همانا این شب، شبی است که خداوند سبحانه و تعالی به وجود خود سوگند خورده است که در آن، درخواست کنندهای را- تا آنگاه که درخواست گناه نداشته باشد- از درگاه خود نراند. این شب، شبی است که خداوند سبحانه و تعالی آن را برای ما خاندان قرار داده است؛ همچنانکه شب قدر را برای [[پیامبر]]{{صل}} قرار داده است؛ پس بر دعا و ثنای خداوند تعالی بکوشید، که هرکس در این شب صد بار او را تسبیح گوید، و صد بار حمد الهی را بر زبان جاری سازد و صد بار زبان به تکبیر گشاید و صد بار بگوید: {{عربی|اندازه=150%|" لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ "}}، خداوند سبحانه و تعالی از سر فضل و احسانی که بر بندگان دارد، همه گناهان او را بیامرزد و درخواستهای دنیایی و آخرتی او را برآورده سازد؛ چه درخواستهایی که بر خداوند سبحانه و تعالی اظهار کرده و چه درخواستهایی که اظهار نکرده و خداوند سبحانه و تعالی با علم خود بر آنها آگاه است"<ref> محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۹۴، ص ۸۵، ح ۵؛ همچنین ر. ک: سیوطی، الدر المنثور، ج ۶، ص ۲۷</ref. | همانا این شب، شبی است که خداوند سبحانه و تعالی به وجود خود سوگند خورده است که در آن، درخواست کنندهای را- تا آنگاه که درخواست گناه نداشته باشد- از درگاه خود نراند. این شب، شبی است که خداوند سبحانه و تعالی آن را برای ما خاندان قرار داده است؛ همچنانکه شب قدر را برای [[پیامبر]]{{صل}} قرار داده است؛ پس بر دعا و ثنای خداوند تعالی بکوشید، که هرکس در این شب صد بار او را تسبیح گوید، و صد بار حمد الهی را بر زبان جاری سازد و صد بار زبان به تکبیر گشاید و صد بار بگوید: {{عربی|اندازه=150%|" لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ "}}، خداوند سبحانه و تعالی از سر فضل و احسانی که بر بندگان دارد، همه گناهان او را بیامرزد و درخواستهای دنیایی و آخرتی او را برآورده سازد؛ چه درخواستهایی که بر خداوند سبحانه و تعالی اظهار کرده و چه درخواستهایی که اظهار نکرده و خداوند سبحانه و تعالی با علم خود بر آنها آگاه است"<ref> محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۹۴، ص ۸۵، ح ۵؛ همچنین ر. ک: سیوطی، الدر المنثور، ج ۶، ص ۲۷</ref>. | ||
*بنابراین شایسته است افزون بر برپایی جشن و سرور در شب با عظمت نیمه شعبان، از بزرگی و عظمت آن شب غافل نشده، اعمال عبادی را به دقت انجام دهیم. | *بنابراین شایسته است افزون بر برپایی جشن و سرور در شب با عظمت نیمه شعبان، از بزرگی و عظمت آن شب غافل نشده، اعمال عبادی را به دقت انجام دهیم. | ||
*بر اساس روایتهای بسیاری که از [[شیعه]] و برخی [[اهل سنت]] نقل شده، میلاد خجسته [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} در شب نیمه شعبان ۲۵۵ ق واقع و باعث کامل شدن فضیلت این شب مبارک شده است<ref> محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۱۴؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۲۴؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۴۷</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص: ۴۵۹ - ۴۶۰.</ref>. | *بر اساس روایتهای بسیاری که از [[شیعه]] و برخی [[اهل سنت]] نقل شده، میلاد خجسته [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} در شب نیمه شعبان ۲۵۵ ق واقع و باعث کامل شدن فضیلت این شب مبارک شده است<ref> محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۱۴؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۲۴؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۴۷</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص: ۴۵۹ - ۴۶۰.</ref>. |