حبیب بن ابی‌ثابت کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابوالفرج اصفهانی]] این [[روایت]] را از [[حبیب بن ثابت]] [[نقل]] می‌کند که گفت: [[معاویه]] پس از ورود به [[کوفه]] (بعد از [[صلح]] با [[امام حسن]] {{ع}}) وارد [[مسجد کوفه]] شد و برای [[مردم]] [[سخنرانی]] کرد، [[امام حسن]] و [[امام حسین]] {{ع}} پای [[منبر]] بودند، [[معاویه]] - با کمال [[وقاحت]] - از [[حضرت علی]] {{ع}} به [[بدی]] نام برد! و سپس به [[امام حسن]] {{ع}} [[اهانت]] کرد! [[حضرت حسین]] {{ع}} برخاست که پاسخ [[معاویه]] را بدهد، [[حضرت حسن]] [[دست]] [[برادر]] را گرفت و او را نشاند و خود برخاست و خطاب به [[معاویه]] فرمود: "ای کسی که [[نام علی]] را بردی، من حسن‌ام و پدرم [[علی]]، و تو معاویه‌ای و پدرت صخر است، [[مادر]] من [[فاطمه]] است و [[مادر]] تو [[هند]] (جگرخوار) است، [[پدر]] بزرگ من [[رسول]] خداست و [[پدر]] بزرگ تو [[حرب]] است، [[مادر]] بزرگ من [[خدیجه]] و [[مادر]] بزرگ تو قتیله است، [[خداوند]] هر یک از ما را که [[فرومایه]] و گمنام‌تر و در گذشته و حال بدتر و از لحاظ [[کفر]] و [[نفاق]] ریشه‌دارتر هستیم، [[لعنت]] کند<ref>{{متن حدیث|أَيُّهَا الذَّاكِرُ عَلِيّاً أَنَا الْحَسَنُ وَ أَبِي عَلِيٌّ وَ أَنْتَ مُعَاوِيَةُ وَ أَبُوكَ صَخْرٌ وَ أُمِّي فَاطِمَةُ وَ أُمُّكَ هِنْدٌ وَ جَدِّي رَسُولُ اللَّهِ وَ جَدُّكَ حَرْبٌ وَ جَدَّتِي خَدِيجَةُ وَ جَدَّتُكَ قُتَيْلَةُ فَلَعَنَ اللَّهُ أَخْمَلَنَا ذِكْراً وَ أَلْأَمَنَا حَسَباً وَ شَرَّنَا قَدَماً وَ أَقْدَمَنَا كُفْراً وَ نِفَاقاً}}</ref>؛