مدیران رابط کاربری، مدیران، templateeditor
۲۴٬۴۴۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[رده:قبیله ' به '[[رده:') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
[[نصر بن مزاحم]] می‌گوید: همه [[مردم]] [[دعوت]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در مورد [[جنگ]] با [[معاویه]] را [[اجابت]] کردند، به جز [[اصحاب]] و [[یاران]] [[ابن مسعود]] که عبیده سلمانی مرادی و بسیاری از همفکران او جزو این گروه بودند. آنان [[خدمت]] [[حضرت]] آمدند و گفتند: ما همراه شما حرکت می‌کنیم، اما وارد اردوگاه نظامی شما نخواهیم شد، بلکه در محل جداگانه‌ای اردو می‌زنیم و... هنگامی که برایمان مشخص شد که کدام یک از شما ـ [[علی]] {{ع}} و [[معاویه]] ـ [[بغی]] و [[تعدی]] می‌کند و خواستار چیزی است که برایش [[حرام]] بوده و جایز نیست، آن‌گاه علیه وی و به نفع طرف مقابل وارد [[جنگ]] خواهیم شد. | [[نصر بن مزاحم]] می‌گوید: همه [[مردم]] [[دعوت]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در مورد [[جنگ]] با [[معاویه]] را [[اجابت]] کردند، به جز [[اصحاب]] و [[یاران]] [[ابن مسعود]] که عبیده سلمانی مرادی و بسیاری از همفکران او جزو این گروه بودند. آنان [[خدمت]] [[حضرت]] آمدند و گفتند: ما همراه شما حرکت می‌کنیم، اما وارد اردوگاه نظامی شما نخواهیم شد، بلکه در محل جداگانه‌ای اردو می‌زنیم و... هنگامی که برایمان مشخص شد که کدام یک از شما ـ [[علی]] {{ع}} و [[معاویه]] ـ [[بغی]] و [[تعدی]] می‌کند و خواستار چیزی است که برایش [[حرام]] بوده و جایز نیست، آن‌گاه علیه وی و به نفع طرف مقابل وارد [[جنگ]] خواهیم شد. | ||
[[حضرت علی]] {{ع}} آن بزرگ مرد آزادی‌خواه و [[شخصیت]] ممتاز [[بشریت]] در [[حکومت‌داری]] پس از شنیدن سخن آنان نه تنها طردشان نکرد و آنان را ملامت ننمود بلکه در [[تأیید]] تفکرِ تحقیق‌گرانه آنها فرمود: | [[حضرت علی]] {{ع}} آن بزرگ مرد آزادی‌خواه و [[شخصیت]] ممتاز [[بشریت]] در [[حکومت‌داری]] پس از شنیدن سخن آنان نه تنها طردشان نکرد و آنان را ملامت ننمود بلکه در [[تأیید]] تفکرِ تحقیق‌گرانه آنها فرمود: «مرحبا به این طرز [[تفکر]] و [[اندیشه]]، در واقع این همان [[تفقه در دین]] و [[علم]] به [[سیره]] و [[سنت نبوی]] {{صل}} است و هر کس به این [[اندیشه]] و [[تصمیم]] [[راضی]] نباشد، بدانید که [[خائن]] به [[اسلام]] و [[ظالم]] به [[مسلمانان]] است»<ref>{{متن حدیث|مَرْحَباً وَ أَهْلًا هَذَا هُوَ الْفِقْهُ فِي الدِّينِ وَ الْعِلْمُ بِالسُّنَّةِ مَنْ لَمْ يَرْضَ بِهَذَا فَهُوَ جَائِرٌ خَائِنٌ}}؛ وقعة صفین، ص۱۱۵.</ref>. | ||
البته او به [[مدائن]] آمد و در [[جنگ نهروان]] [[امام]] {{ع}} را [[یاری]] کرد. وی در سال ۷۲ یا ۷۳ و ۷۴ [[هجری]] در [[کوفه]] دار فانی را [[وداع]] گفت<ref>اصحاب الامام امیرالمؤمنین {{ع}}، ج۲، ص۳۹۸، ش۷۵۷.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۹۶۰-۹۶۱.</ref> | البته او به [[مدائن]] آمد و در [[جنگ نهروان]] [[امام]] {{ع}} را [[یاری]] کرد. وی در سال ۷۲ یا ۷۳ و ۷۴ [[هجری]] در [[کوفه]] دار فانی را [[وداع]] گفت<ref>اصحاب الامام امیرالمؤمنین {{ع}}، ج۲، ص۳۹۸، ش۷۵۷.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۹۶۰-۹۶۱.</ref> | ||