|
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| '''[[شعبان |شعبان]]''' ماه هشتم از ماههای قمری است و به این [[دلیل]] که دارای عظمت فراوانی است، از آن به "[[شعبان المعظم]]" یاد شده است. مناسبتهای فرخندهای در این ماه وجود دارد که بر عظمت آن افزوده است؛ مانند ولادت با [[سعادت]] حضرت [[حسین بن علی]] {{ع}} در روز سوم این ماه، ولادت حضرت [[اباالفضل العباس]] {{ع}} در روز چهارم آن. روز پنجم این ماه نیز پیشوای چهارم [[شیعیان]] پای به [[جهان]] گذاشته و طبق نقلی [[علی اکبر]] [[فرزند]] [[امام حسین]] {{ع}} در روز یازدهم این ماه دیده به [[جهان]] گشوده است. آنچه جلوه این ماه بزرگ را دو چندان کرده است ولادت آخرین [[خورشید]] [[آسمان]] [[امامت]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. شب نیمه ماه شعبان "لیلة البرات" نیز نامیده شده است؛ چرا که در آن شب برات [[آزادی]] از [[آتش]] به اهل [[طاعت]] و [[بندگی]] عطا میشود. | | '''[[امام حسین| امام حسین]]''' {{ع}} فرزند [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} . [[حضرت زهرا]] {{س}} [[روز]] سه شنبه، یا پنج شنبه سوم شعبان [[سال چهارم هجری]] متولد گردید. همین که [[رسول خدا]] {{صل}} از ولادت [[حسین]] آگاه شد، شتابان به [[خانه علی]] {{ع}} آمد و از اسماء فرزند خود را خواست. سپس او را در آغوش گرفت و غرق بوسه ساخت و برخی از [[آداب]] را درباره [[حسین]] به انجام رسانید مانند اینکه: در گوش راست او [[اذان]] و در گوش چپش اقامه خواند؛ برای او نامگذاری کرد؛ در [[روز]] هفتم ولادت، برای حسین [[عقیقه]] کردند و ... . |
|
| |
|
| برای این ماه اعمال خاصی بیان شده است که در کتاب‌های دعا آمده است. [[اباصلت هروی]] می‌گوید: «در [[روز جمعه]] آخر ماه «[[شعبان]]» بود که [[امام رضا]] {{ع}} به من فرمودند: ای [[اباصلت]]! [[ماه شعبان]] گذشت و این [[جمعه]] آخر آن است، پس آنچه از [[اعمال]] خیر این ماه که در انجام آن کوتاهی کردی در این چند [[روز]] باقی مانده [[تدارک]] کن. بر تو باد به آنچه که بر حال تو مفید است و ترک آنچه برای تو فایده‌ای ندارد و [[دعا]] و [[استغفار]] و [[تلاوت قرآن]] را افزون کن و از [[گناهان]] و نافرمانی‌ها بازگرد و [[توبه]] نما تا این ماه [[خدا]]، به تو رو کرده باشد. اگر امانتی از کسی داری آن را بر گردنت باقی نگذاری و [[کینه]] هیچ مؤمنی را بر [[دل]] نگیری. از [[خداوند]] [[پروا]] داشته باش و در تمام [[کارها]] به او [[توکل]] نما. در باقی مانده این ماه، این ذکر را زیاد بگو: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَكُنْ قَدْ غَفَرْتَ لَنَا فِي مَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِيمَا بَقِيَ مِنْهُ}} (خداوندا! اگر تاکنون در این ماه که به سر نرسیده است ما را نبخشیدی، پس از تو می‌خواهم که در باقیمانده این ماه، مرا ببخشی و بیامرزی.) بدان که [[خداوند تبارک و تعالی]]، [[مردم]] زیادی را در این ماه از [[آتش جهنم]] [[آزاد]] می‌کند و این، به جهت [[احترام]] به [[ماه مبارک رمضان]] است».
| | در [[روایات]] آمده است زمانی که [[فاطمه زهرا]] {{عم}} [[کودک]] خود را به [[دنیا]] آورد و این خبر به رسول خدا {{صل}} مژده داده شد، حضرت شتابان به خانه علی و زهرا {{عم}} آمد و به [[اسماء بنت عمیس]] فرمود: اسماء فرزندم را بیاور. اسماء نوزاد را که در پارچه سفیدی پیچیده شده بود نزد رسول خدا {{صل}} برد، حضرت شادمان گشت و او را به سینه چسباند و در گوش راستش [[اذان]] و در گوش چپ وی اقامه گفت و سپس او را در آغوش گرفت و گریست. اسماء عرضه داشت: پدر و مادرم فدایت، چرا [[گریه]] می‌کنید؟ رسول خدا {{صل}} فرمود: برای این عزیز فرزندم گریه می‌کنم. |
|
| |
|
| | اسماء عرض کرد: ای رسول خدا! این کودک هم‌اکنون متولد شده، گریه چرا؟ فرمود: اسماء فرزندم [[حسین]] پس از من به دست گروهی [[سرکش]] به [[شهادت]] می‌رسد که [[خداوند]] [[شفاعت]] من را نصیب آنان نمی‌گرداند. |
|
| |
|
| <div class="mainpage_box_more">[[شعبان|ادامه]]</div> | | سپس [[رسول اکرم]] {{صل}}، رو به [[علی]] کرد و فرمود: فرزندم را چه نام نهاده‌ای؟ [[امام علی]] {{ع}} عرضه داشت: ای رسول خدا، هیچ‌گاه قبل از شما برایش نامی [[انتخاب]] نمی‌کنم. در اینجا، [[فرشته وحی]] [[الهی]] که حامل نام نوزاد بود، بر رسول اکرم حبیب خدا نازل گشت و رسول خدا {{صل}} پس از دریافت [[فرمان الهی]] در نامگذاری نوزاد خجسته‌اش، رو به امام علی کرد و فرمود: او را حسین بنام. |
| | |
| | <div class="mainpage_box_more">[[ولادت امام حسین|ادامه]]</div> |
