انفال در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۸
، ۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۳←مفهوم‌شناسی
| خط ۳: | خط ۳: | ||
«انفال» واژه‌ای [[عربی]] و جمع «نَفل» است که به معانی [[غنیمت]]، [[مال]] بخشیده شده، چیزی که افزون بر مقرری به سرباز داده می‌شود و برخی معانی دیگر به‌کار رفته است.<ref>فراهیدی، کتاب العین، ۸/۳۲۵؛ جوهری، الصحاح، ۵/۱۸۳۳؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ۱۱/۶۷۰–۶۷۳.</ref> از نظر عدّه‌ای، [[انفال]] به معنای زیادی است و سایر معانی به آن بازمی‌گردد.<ref>عسکری، الفروق فی اللغه، ۱۶۴؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ۱۱/۶۷۱.</ref> | «انفال» واژه‌ای [[عربی]] و جمع «نَفل» است که به معانی [[غنیمت]]، [[مال]] بخشیده شده، چیزی که افزون بر مقرری به سرباز داده می‌شود و برخی معانی دیگر به‌کار رفته است.<ref>فراهیدی، کتاب العین، ۸/۳۲۵؛ جوهری، الصحاح، ۵/۱۸۳۳؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ۱۱/۶۷۰–۶۷۳.</ref> از نظر عدّه‌ای، [[انفال]] به معنای زیادی است و سایر معانی به آن بازمی‌گردد.<ref>عسکری، الفروق فی اللغه، ۱۶۴؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ۱۱/۶۷۱.</ref> | ||
در [[فقه اهل سنت]] تعریف‌های مختلفی برای انفال ذکر شده است؛ مانند [[غنایم جنگی]]، اموالی که بدون [[جنگ]] به دست می‌آید، [[خمس غنایم]] یا چیزی که افزون بر سهم [[لشکریان]] به آنان می‌دهند.<ref>قرطبی، بدایة المجتهد و نهایة المقتصد، ۱/۳۱۷؛ وزارة الاوقاف، ۷/۱۹.</ref> در [[فقه]] [[امامیه]]، انفال چیزی بیش از [[غنایم]] است و به اموالی گفته می‌شود که به [[پیامبر اکرم]]{{صل}}، و جانشینانش، نه به اشخاص آنها، بلکه به سبب داشتن [[منصب امامت]] و [[رهبری]] اختصاص یافته است.<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام، ۱/۱۶۶؛ شهید ثانی، الروضة البهیه، ۲/۸۴؛ نراقی، مستند الشیعة فی أحکام الشریعه، ۱۰/۱۳۹.</ref> امام خمینی نیز به این معنا تصریح کرده<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، ۱/۳۴۷.</ref> و دامنه آن را به مجموعه [[اموال]] بدون [[مالک خصوصی]] [[توسعه]] داده است.<ref>امام خمینی، البیع، ۳/۲۶–۲۷.</ref>.<ref>[[احمد مهدی‌زاده آری|مهدی‌زاده آری، احمد]]، [[انفال - مهدی‌زاده آری (مقاله)|مقاله «انفال»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی]]، ج۲، ص ۳۹۶ – ۴۰۲.</ref> | در [[فقه اهل سنت]] تعریف‌های مختلفی برای انفال ذکر شده است؛ مانند [[غنایم جنگی]]، اموالی که بدون [[جنگ]] به دست می‌آید، [[خمس غنایم]] یا چیزی که افزون بر سهم [[لشکریان]] به آنان می‌دهند.<ref>قرطبی، بدایة المجتهد و نهایة المقتصد، ۱/۳۱۷؛ وزارة الاوقاف، ۷/۱۹.</ref> در [[فقه]] [[امامیه]]، انفال چیزی بیش از [[غنایم]] است و به اموالی گفته می‌شود که به [[پیامبر اکرم]]{{صل}}، و جانشینانش، نه به اشخاص آنها، بلکه به سبب داشتن [[منصب امامت]] و [[رهبری]] اختصاص یافته است.<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام، ۱/۱۶۶؛ شهید ثانی، الروضة البهیه، ۲/۸۴؛ نراقی، مستند الشیعة فی أحکام الشریعه، ۱۰/۱۳۹.</ref> [[امام خمینی]] نیز به این معنا تصریح کرده<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، ۱/۳۴۷.</ref> و دامنه آن را به مجموعه [[اموال]] بدون [[مالک خصوصی]] [[توسعه]] داده است.<ref>امام خمینی، البیع، ۳/۲۶–۲۷.</ref>.<ref>[[احمد مهدی‌زاده آری|مهدی‌زاده آری، احمد]]، [[انفال - مهدی‌زاده آری (مقاله)|مقاله «انفال»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی]]، ج۲، ص ۳۹۶ – ۴۰۲.</ref> | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||