آشنایی با مفاهیم نشانه‌های ظهور امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''۵. [[ملاحم و فتن]]:''' "[[ملاحم]]"، جمع "[[ملحمه]]" به معنای [[جنگ]]، [[کشتار]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، العین، ج۳، ص۲۴۶.</ref> و حادثه پرکشتار<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۵، ص۴۸۶؛ فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۳، ص۱۶۲۵.</ref> است. "فِتَن" جمع "[[فتنه]]" و از ریشه "[[فتن]]" به معنای [[امتحان]] و آزمودن<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۵، ص۸۹؛ فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۳، ص۱۳۶۰.</ref> است. این واژه به طور معمول، درباره آن دسته از آزمون‌هایی به کار می‌رود که با تلخی و [[سختی]] همراه است<ref>ابن اثیر، النهایه فی غریب الحدیث، ج۳، ص۴۱۰.</ref>. در [[قرآن کریم]]، این واژه علاوه بر این معنا<ref>سوره عنکبوت، آیه ۲.</ref>، برای بستن راه و بازگرداندن از مسیر [[حق]]<ref>سوره مائده، آیه ۴۹.</ref>، افتادن در [[معاصی]] و [[نفاق]]<ref>سوره حدید، آیه ۱۴.</ref>، اشتباه گرفتن و تشخیص ندادن [[حق]] از [[باطل]]<ref>سوره انفال، آیه ۷۳.</ref>، [[گمراهی]]<ref>سوره مائده، آیه ۴۱.</ref>، [[کشتار]] و [[اسارت]]<ref>سوره نسا، آیه ۱۰۱.</ref>، [[تفرقه]] و [[اختلاف]] میان [[مردم]]<ref>سوره توبه، آیه ۴۷.</ref> و… به کار رفته است. این دو واژه به‌ویژه در منابع [[اهل سنت]] فراوان به کار رفته است. "[[ملاحم]]" بیانگر رخدادهای خونینی است که در آخرین دوره [[زندگی]] [[انسان]] بر [[زمین]] و آستانه [[رستاخیز بزرگ]] پدید می‌آید. و مقصود از "[[فتن]]" در اصطلاح، آزمایش‌های بزرگی است که در دوران یاد شده، رخ می‌نماید. این دو واژه گاهی در کنار هم و گاهی به صورت مستقل به کار می‌رود. اهمیت و [[جایگاه]] این بحث به گونه‌ای است که در اصلی‌ترین [[منابع روایی اهل سنت]]، فراوان مورد اشاره قرار گرفته است. در این آثار به روایاتی از [[پیامبر]] {{صل}} اشاره شده که از به پدید آمدن [[آشوب‌ها]]، [[فتنه‌ها]]<ref>بخاری، صحیح بخاری، ج۸، ص۸۹.</ref> و حتی [[جایگاه]] فرود آمدن [[فتنه‌ها]] خبر داده شده است<ref>مسلم، صحیح مسلم، ج۸، ص۱۶۸؛ بخاری، صحیح بخاری، ج۲، ص۲۲۲؛ ج۳، ص۱۰۳؛ ج۴، ص ۱۷۶.</ref>. [[اهل سنت]] به جهت اهمیت این [[روایات]]، بخشی از کتاب‌های خود را، به [[روایات]] پرشماری از آن اختصاص داده<ref>بخاری در جلد پایانی مجموعه صحیح، کتابی را با عنوان "الفتن" سامان داده است که در آن روایات مربوط را نقل کرده است؛ صحیح بخاری، ج۸، ص۸۶؛ ابن ماجه نیز در سنن خود با این عنوان بخشی از روایات فتن را نقل کرده است؛ محمد بن یزید قزوینی، سنن ابن ماجه، ج۲، ص۱۲۹۵، کتاب الفتن؛ ترمذی نیز با عنوان مشابه بخشی از سنن خود را به این بحث اختصاص داده است؛ ترمذی، سنن ترمذی، ج۳، ص۳۱۲، ابواب الفتن.</ref> و هر یک از این دو واژه و یا ترکیب آنها را عنوان آثار فراوانی قرار داده‌اند. این آثار، به طور عمده روایاتی را در بر دارد که از جنگ‌های بزرگ و آزمایش‌های سخت، در دوره [[آخرالزمان]] سخن به میان آورده است<ref>الملاحم، اثر حافظ احمد بن جعفر بن محمد مشهور به ابن المنادی(م۳۳۶ ق)؛ الفتن اثر حافظ نعیم بن حماد مروزی (م۲۲۹ق)؛ و الملاحم و الفتن، نگاشته سید علی بن موسی بن طاووس.</ref>.  

== منابع ==