جز
جایگزینی متن - 'دست' به 'دست'
جز (جایگزینی متن - '| ناشر = انتشارات ' به '| ناشر = ') |
جز (جایگزینی متن - 'دست' به 'دست') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
[[تفسیر]] «[[حدائق الروح و الریحان فی روابی علوم القرآن (کتاب)|حدائق الروح و الریحان فی روابی علوم القرآن]]» از [[تفاسیر]] نوظهور عصر جدید، نوشته [[محمد امین بن عبدالله ارمی علوی هرری|محمد امین عبدالله اُرَمی علوی هَرَری]] [[شافعی]] [[اشعری]] [[سلفی]] [[مذهب]]، مدرّس دارالحدیث [[مکه مکرمه]] در [[حجاز]]، با اشراف و مراجعه [[هاشم محمد علی بن حسین مهدی]] استاد دراسات [[رابطة العالم الاسلامی]] در [[مکه]] است. | [[تفسیر]] «[[حدائق الروح و الریحان فی روابی علوم القرآن (کتاب)|حدائق الروح و الریحان فی روابی علوم القرآن]]» از [[تفاسیر]] نوظهور عصر جدید، نوشته [[محمد امین بن عبدالله ارمی علوی هرری|محمد امین عبدالله اُرَمی علوی هَرَری]] [[شافعی]] [[اشعری]] [[سلفی]] [[مذهب]]، مدرّس دارالحدیث [[مکه مکرمه]] در [[حجاز]]، با اشراف و مراجعه [[هاشم محمد علی بن حسین مهدی]] استاد دراسات [[رابطة العالم الاسلامی]] در [[مکه]] است. | ||
مؤلّف در سال ۱۳۴۸ در [[حبشه]] در منطقه هرر در روستایی به نام بویطه در عصر [[روز جمعه]] اواخر ماه ذی‌حجّه چشم به [[جهان]] گشود و تحت [[تربیت]] پدرش در سن چهار سالگی برای [[آموزش قرآن]] [[کریم]] به [[معلم]] سپرده شد و در شش سالگی [[قرآن]] را ختم کرد و آنگاه [[آموزش]] [[علوم توحید]] و [[فقه]] را بر اساس کتاب «عقیدة العوام» شیخ [[احمد مرزوقی]] و «کبری الکبری» از شیخ [[محمد بن یوسف سنوسی]] آغاز نمود و با [[اعتقادات]] [[اشاعره]] آشنا شد و سپس چند کتاب مختصر در [[فقه شافعی]] را فراگرفت و پس از آن «المنهاج» [[نووی]] با شرح آن به نام «مغنی المحتاج» و همچنین «المنهج» [[شیخ الاسلام]] [[انصاری]] با شرحش به نام «[[فتح]] الوهاب» نزد اساتید فنّ به [[درستی]] آموخت و آنگاه به [[علم]] نحو به‌گونه [[تعلّم]] تخصّصی آن پرداخت و نزد شیخ [[موسی اذیلی]] معروف به سیبویه [[زمان]]، انواع کتاب‌های علم نحو را همچون «متن الاجرومیه»، «متن الازهریه»، «ملحة الاعراب»، «شرح [[سیوطی]]» و «مغنی ابن هشام» را به درستی [[تعلیم]] دید و علوم بلاغی و [[منطق]] را نیز آموخت و سپس به کسب [[علم تفسیر]] مشغول گردید. او همچنین علوم [[حدیث]] را نزد اساتید فنّ آموخت و به [[مقام]] اجازه [[افتاء]] | مؤلّف در سال ۱۳۴۸ در [[حبشه]] در منطقه هرر در روستایی به نام بویطه در عصر [[روز جمعه]] اواخر ماه ذی‌حجّه چشم به [[جهان]] گشود و تحت [[تربیت]] پدرش در سن چهار سالگی برای [[آموزش قرآن]] [[کریم]] به [[معلم]] سپرده شد و در شش سالگی [[قرآن]] را ختم کرد و آنگاه [[آموزش]] [[علوم توحید]] و [[فقه]] را بر اساس کتاب «عقیدة العوام» شیخ [[احمد مرزوقی]] و «کبری الکبری» از شیخ [[محمد بن یوسف سنوسی]] آغاز نمود و با [[اعتقادات]] [[اشاعره]] آشنا شد و سپس چند کتاب مختصر در [[فقه شافعی]] را فراگرفت و پس از آن «المنهاج» [[نووی]] با شرح آن به نام «مغنی المحتاج» و همچنین «المنهج» [[شیخ الاسلام]] [[انصاری]] با شرحش به نام «[[فتح]] الوهاب» نزد اساتید فنّ به [[درستی]] آموخت و آنگاه به [[علم]] نحو به‌گونه [[تعلّم]] تخصّصی آن پرداخت و نزد شیخ [[موسی اذیلی]] معروف به سیبویه [[زمان]]، انواع کتاب‌های علم نحو را همچون «متن الاجرومیه»، «متن الازهریه»، «ملحة الاعراب»، «شرح [[سیوطی]]» و «مغنی ابن هشام» را به درستی [[تعلیم]] دید و علوم بلاغی و [[منطق]] را نیز آموخت و سپس به کسب [[علم تفسیر]] مشغول گردید. او همچنین علوم [[حدیث]] را نزد اساتید فنّ آموخت و به [[مقام]] اجازه [[افتاء]] دست یافت و جزء مدرّسان بلند پایه قرار گرفت؛ به‌گونه‌ای که طلّاب فراوانی در حلقه درس او شرکت نمودند و همزمان با تدریسِ فقه، تفسیر، علوم بلاغی، [[حدیث]] و [[ادبیات عرب]]، [[کتابت]] و تألیف را به‌گونه مستمر ادامه داد و آثار متنوعی را به رشته تحریر درآورد که از جمله آنها پنج کتاب در نحو، دو کتاب در صرف، سه کتاب در [[حدیث]]، دو کتاب در [[عقاید]]، دو کتاب در [[بلاغت]]، دو کتاب در [[منطق]]، دو کتاب در عروض، یک کتاب در اصول، شش کتاب در [[فقه]] و پنج کتاب در [[سیره]] و [[تاریخ]] و یک دوره کامل [[تفسیر قرآن]] در ۳۲ جلد به نام «حدائق الروح و الریحان» می‌باشد که از جمله آثار ماندگار و مفید اوست. | ||
مؤلّف این [[تفسیر]]، مقدمه مبسوطی در ۳۰ فصل در مجلّدی جداگانه برای ورود به محتوای این اثر نگاشته که اهمیت فراوانی دارد. این فصول عبارتند از: | مؤلّف این [[تفسیر]]، مقدمه مبسوطی در ۳۰ فصل در مجلّدی جداگانه برای ورود به محتوای این اثر نگاشته که اهمیت فراوانی دارد. این فصول عبارتند از: | ||